Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Επιστολή ΕΑΚ προς πρόεδρο ΣΥΕΤΕ

Προς τον Πρόεδρο του Σ.Υ.Ε.Τ.Ε.: κ. Γιαννακόπουλο

Κοιν.: Μέλη Σ.Υ.Ε.Τ.Ε.

Θεσσαλονίκη, 19/7/2011


Κύριε Γιαννακόπουλε,

πρόσφατα συναινέσατε, με την προσωπική σας υπογραφή, στον περιορισμό της υπηρεσιακής εξέλιξης πολλών συναδέλφων του Κ.Π.Β2.
Η παραπάνω ενέργειά σας κρίνουμε πως:

-απαξιώνει το θεσμικό ρόλο του Σ.Y.E.T.E.,
-αντίκειται των, ανατεθειμένων από τους συναδέλφους, ουσιαστικών καθηκόντων του προέδρου του Σ.Υ.Ε.Τ.Ε., δηλαδή της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των εργαζομένων στην Ε.Τ.Ε.,
-συνετέλεσε στην κατάφωρη σχετική αδικία εναντίον μας,
-αποτελεί «άλλοθι» και «προηγούμενο» στη μη ικανοποίηση, από την εργοδοσία, όσων προβλέπονται στον Κανονισμό Λειτουργίας της Δ/νσής μας, σχετικά με την εξέλιξη του εγκριτικού προσωπικού, που με αυταπάρνηση προασπίζεται καθημερινά τα συμφέροντα της Τράπεζάς μας, όπως, άλλωστε, το σύνολο των εργαζομένων της Ε.Τ.Ε.

Επισημαίνουμε:

- την «εν κρυπτώ», και χωρίς καμία ενημέρωση των εκλεγμένων εκπροσώπων των εργαζομένων (Ε.Α.Κ.), συμμετοχή σας στην εν λόγω διαδικασία (γεγονός που δεν συνέβαινε έως σήμερα), με συνακόλουθο αποτέλεσμα τις υπόψη δυσάρεστες αστοχίες και αδικίες εις βάρος μας και μάλιστα τη μη αναφορά κρινόμενου συναδέλφου στο σχετικό Πίνακα που θα είχε αποφευχθεί εάν υπήρχε η προβλεπόμενη συνεργασία με την Ε.Α.Κ.,

- τη, μέχρι πρόσφατα, εύρυθμη και χωρίς προβλήματα ουσίας αντιμετώπιση παρόμοιων διαδικασιών με τους εκπροσώπους του Σ.Υ.Ε.Τ.Ε., οι οποίοι στάθηκαν πραγματικοί αρωγοί των συμφερόντων των συναδέλφων.

Διερωτώμενοι τη σκοπιμότητα της παραπάνω ενέργειάς σας, επισημαίνουνε την ευθύνη σας για τυχόν διορθωτικές κινήσεις προς αποκατάσταση των υπόψη αστοχιών.

Η Ε.Α.Κ. του Κ.Π.Β2,

Γκοντονίδης Στέφανος,

Βασιλείου Αθανάσιος,

Νικολαίδης Δημήτριος,

Αλιώζης Κωνσταντίνος,

Οικονόμου Κωνσταντίνος,

Χατζηφιλιππίδου Λητώ.



Υ.Γ.: Απ’ ότι πληροφορηθήκαμε σχετικές αναντιστοιχίες παρατηρήθηκαν και στις λοιπές χορηγητικές Μονάδες της Δ/νσης Πιστοδοτήσεων ΜΜΕ.

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Συνεδρίαση ΔΣ ΣΥΕΤΕ, Τετάρτη, 20/7

Τηv ΤΕΤΑΡΤΗ 20/7 στις 9:00 π.μ. Σοφοκλέους 15 θα γίνει ολομέλεια του ΔΣ του ΣΥΕΤΕ με θέματα ημερήσιας διάταξης:


1.- Σενάρια συγχωνεύσεων.
2.- Ενεργοποίηση Απεργιακού Ταμείου.
3.- Επιχειρησιακή Σύμβαση 2009 [ (α) Εκπαίδευση (β) Περιγραφή θέσεων εργασίας]
4.- Δίκτυο – Ενημέρωση.
5.- Ζητήματα ενοικιαζόμενων στην ΕΤΕ.
6.- Λέσχη ΣΥΕΤΕ.
7.- Διάφορα.


Η συνεδρίαση δεν τελειώνει σχεδόν ποτέ πριν τις 3.15 και είναι ανοιχτή για τους συναδέλφους, οπότε, όποιος συνάδελφος ενδιαφέρεται και μπορεί να παρεβρεθεί, καλείται να έρθει να παρακολουθήσει!
(Εκ της Πρότασης Προοπτικής)

* Από τις 8 ως τις 9 μπορείτε να επικοινωνείτε με την Πρόταση Προοπτικής στο 2103349923 ( 19923) στα γραφεία του ΣΥΕΤΕ.

Απάντηση Πρότασης Προοπτικής προς σωματείο ETHNODATA

Προς το σωματείο της Εθνοντάτα

15-7-2011

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Μια κίνηση εργαζομένων σαν τη δική μας δεν θα τιμούσε τις βασικές της αρχές αν δεν ήταν υπέρ της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης όλων των εργαζομένων. Ανεξάρτητα από τη νομική μορφή απασχόλησης που έχουν με τον εργοδότη, ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους, ανεξάρτητα από τη θρησκευτική τους πίστη.

Με βάση τα παραπάνω χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία σας, αφενός να συνταχθείτε σε σωματείο και όλοι μαζί ενωμένοι να παλέψετε για τα εργασιακά σας δικαιώματα και αφετέρου να ενταχθείτε ως σωματείο στην ΟΤΟΕ.

Θεωρούμε ότι δικαίως θεωρείτε ότι ανήκετε στην επαγγελματική ομάδα των τραπεζοϋπαλλήλων και ότι πρέπει επιτέλους να σταματήσει η τακτική του διαίρει και βασίλευε στον τραπεζικό κλάδο.

Εμείς ως Πρόταση Προοπτικής, όπως σταθήκαμε αλληλέγγυοι μαζί σας από την αρχή των προσπαθειών σας θα σταθούμε και τώρα δίπλα στον αγώνα σας και θα υποστηρίξουμε στην υλοποίηση των δίκαιων αιτημάτων σας, αρχής γενομένης με την ένταξή σας στην Ομοσπονδία.

Επιστολή Σωματείου ΕΘΝΟDATA προς ΟΤΟΕ για ένταξή του

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΟDATA

Αρ. Απ. Μ.Π.Πειρ. 21/10, Α.Μ. 4683, Ειδ.Αρ. 1395
Τηλ. 6984-073435, Web: www.seethnodata.gr , email: somateioethnodata@gmail.com


Αρ. Πρωτ.: 16

Γέρακας 04/ 01/2011

Προς: Πρόεδρο ΟΤΟΕ

κ. Σταύρο Κούκο


Κοιν. Εκτελεστική Γραμματεία Ο.Τ.Ο.Ε.


Κύριε Πρόεδρε,

Εν όψει της επικείμενης κρίσης του αιτήματος του Σωματείου μας για ένταξη στην Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας αλλά και της εξαιρετικά κρίσιμης για τα εργασιακά θέματα συγκυρίας, το ΔΣ του Συλλόγου μας επιθυμεί να έχει μια συνάντηση μαζί σας προκειμένου:

• αφενός να σας εκθέσουμε τα ουσιώδη χαρακτηριστικά της εκμετάλλευσης στην οποία απασχολούμαστε, τα οποία μας καθιστούν επί της ουσίας Τραπεζοϋπαλλήλους, ανεξάρτητα από τον κλάδο επιχειρηματικής δραστηριότητας που φέρεται να κατατάσσεται η εταιρεία-εργοδότης μας

• και αφετέρου να έχουμε την ευκαιρία ανταλλαγής απόψεων και διερεύνησης συλλογικών λύσεων στα προβλήματα μας.

Όπως γνωρίζετε ήδη, ο σύλλογος μας είναι ένα νεοσύστατο επιχειρησιακό σωματείο στην Εθνοdata A.E. Αν και η εταιρεία δραστηριοποιείται σχεδόν 30 χρόνια (έτος ίδρυσης 1981) και παρά τις προσπάθειες που είχαν γίνει στο παρελθόν, δεν είχε καταστεί δυνατό να δημιουργηθεί σωματείο που να καλύπτει συνδικαλιστικά τους εργαζόμενους σε αυτή.

Η Εθνοdata A.E είναι μέλος του Ομίλου της Εθνικής Τράπεζας με κύριο αντικείμενο την εκτέλεση εργασιών της μητρικής Τράπεζας. Το προσωπικό της ανέρχεται, κατά δήλωση της Διοίκησης, σε 356 υπαλλήλους και με βάση τα στοιχεία που έχουμε καταφέρει να συλλέξουμε μέχρι τώρα, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών (τουλάχιστον 300 άτομα) απασχολείται σε κτιριακές εγκαταστάσεις της Τράπεζας, σε έργα που απευθύνονται στην Τράπεζα, υπό την επίβλεψη και καθοδήγηση διευθυντών της Τράπεζας και εξυπηρετώντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες της Τράπεζας. Ένας μικρός μόνο αριθμός των υπαλλήλων (λιγότεροι από 50) απασχολούνται στην έδρα της στην οδό Κηφισίας 178 και Αγησιλάου στο Χαλάνδρι κυρίως στο Λογιστήριο και στο Τμήμα Ανθρώπινων Πόρων. Ένα τμήμα δε αυτών απασχολούνται σε υπηρεσίες που αρχικά είχε αναλάβει η Εθνική Τράπεζα, παραχωρήθηκαν όμως στην θυγατρική εταιρεία.

Όπως αναφέρεται και στον δικτυακό της τόπο «η Εταιρία έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει την προσαρμογή του TRIAD Behavioral Scoring System στην Εθνική Τράπεζα. Παράλληλα έχει δημιουργήσει και συντηρεί κατάλληλη επιχειρηματική λύση για Risk Management, βασισμένη στο προϊόν SAS, για την εναρμόνισή της Εθνικής Τράπεζας με το κανονιστικό πλαίσιο του Συμφώνου της Βασιλείας ΙΙ (Basel II)». Επίσης «Η ETHNODATA εξειδικεύεται σε εφαρμογές για smartphones και έχει ήδη υλοποιήσει για την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος την εφαρμογή i-bank Mobile Banking, η οποία βρήκε άμεση ανταπόκριση». Ενώ και η έκδοση συντάξεων Ν.Π.Δ.Δ. - έργο που αρχικά υλοποιούταν από την Εθνική Τράπεζα - έχει επίσης περάσει στην θυγατρική της με προφανή σκοπό την μείωση του κόστους: Διαβάζουμε, επίσης στο δικτυακό της τόπο, ότι «Η ETHNODATA, στον Τομέα των Υπηρεσιών, ως Υπεργολάβος της Εθνικής Τράπεζας υποστηρίζει Ασφαλιστικά Ταμεία, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.), για τον υπολογισμό και την έκδοση συντάξεων. Η δραστηριότητα αυτή είναι από τις αρχικές της Εταιρίας. Η ETHNODATA έχει μακρά εμπειρία στις σχετικές διαδικασίες ».

Επιπρόσθετα, η άμεση εργασιακή μας σχέση με την Τράπεζα καταμαρτυρείται από αυτό καθαυτό το αντικείμενο της εργασίας μας: Διευθύνσεις όπως Πληροφορικής, Οργάνωσης, Κανονιστικής Συμμόρφωσης, Εσωτ. Ελέγχου - Επιθεώρησης της τράπεζας και του ομίλου, Κεντροποιημένων Εργασιών, Dealing Room και άλλες επανδρώνονται επί σειρά ετών από εργαζόμενους της Εθνοdata. Συνημμένο θα βρείτε πλήρη κατάλογο με όλες τις διευθύνσεις στις οποίες έχουμε εντοπίσει υπαλλήλους της εταιρείας. Οι θέσεις που καλύπτουν και οι αρμοδιότητες που έχουν ποικίλουν από προγραμματιστές, αναλυτές συστημάτων, χειριστές Η/Υ μέχρι υπάλληλοι καταστημάτων! Συχνά δε η ειδικότητα η οποία αναφέρεται στην ατομική σύμβαση εργασίας κάθε συναδέλφου δεν ανταποκρίνεται ακριβώς στο αντικείμενο της εργασίας του, π.χ. η γενική ειδικότητα υπάλληλος γραφείου ή χειριστής Η/Υ αποδίδεται σε εργαζόμενους που διενεργούν ελέγχους σε δάνεια ή εκδίδουν πιστωτικές κάρτες.

Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι επιχειρείται η κατά το δυνατόν αντικατάσταση των τραπεζοϋπαλλήλων με φθηνότερο εργατικό δυναμικό το οποίο δεν καλύπτεται από την κλαδική σας σύμβαση. Η πρακτική αυτή αποτελεί τον πολιορκητικό κριό για την καταστρατήγηση των εργατικών κεκτημένων που αποδεικνύεται πως ήταν ο στόχος των τραπεζικών ιδρυμάτων πολύ πριν το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και την έλευση του ΔΝΤ.

Εν κατακλείδι, από την καθημερινή, άμεση σχέση που έχουμε με την Τράπεζα προκύπτει ότι ανήκουμε στον Τραπεζικό κλάδο και αυτός είναι ο εργασιακός μας χώρος. Με την ομόφωνη απόφαση της Γενικής μας Συνέλευσης της 24/6/2010 οι συνάδελφοι της Εθνοdata ζητούν την εγγραφή του σωματείου μας στην Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας πιστεύοντας πως η ενότητα και η αλληλεγγύη είναι τα πιο δυνατά μας όπλα. Η ένταξη του νεοσύστατου σωματείου μας στην μεγάλη οικογένεια του Τραπεζικού κλάδου θα ενδυναμώσει την θέληση των συναδέλφων μας για κοινή αντιμετώπιση των προβλημάτων και θα ισχυροποιήσει τη διεκδικητική μας βάση.

Με την ελπίδα ότι η προσδοκία μας να έχουμε μια συνάντηση μαζί σας, καλύπτει την πρόθεσή σας για συλλογικές δράσεις στον Τραπεζικό κλάδο, είμαστε στη διάθεσή σας για προσωπική συνάντηση.


Για το ΔΣ

Η πρόεδρος Ο Γραμματέας

Γιώτα Λαζαροπούλου Κωνσταντίνος Νικολάου

Επιστολή Σωματείου ΕΘΝΟDATA προς Πρόταση Προοπτικής

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΟDATA

Αρ. Πρωτ.: 39

Γέρακας 10/07/2011

Προς: Πρόταση Προοπτικής, παράταξη ΣΥΕΤΕ


Αγαπητοί συνάδελφοι,

Ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Εθνοdata έχει καταθέσει από 12/07/2010 αίτηση ένταξης στην Ο.Τ.Ο.Ε. Όπως έχουμε αναφέρει και σε επιστολή προς τον κ. πρόεδρο της Ο.Τ.Ο.Ε., την οποία σας επισυνάπτω, η ένταξη αυτή θα είναι μεγάλη βοήθεια σε ένα νεοσύστατο σωματείο σαν το δικό μας, σε ένα χώρο εργασίας που τον χαρακτηρίζει μεγάλη επισφάλεια.

Θεωρούμε ότι η ένταξη στην ομοσπονδία νέων σωματείων που οργανικά ανήκουν στον Τραπεζικό χώρο, θα της δώσουν νέα πνοή αλλά και θα βοηθήσουν στο να ματαιωθούν τα σχέδια εκείνων που προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποδυναμώσουν τις ομοσπονδίες και να καταργήσουν τις κλαδικές συμβάσεις.

Με την παρούσα επιστολή θέλουμε να σας παρακαλέσουμε να μας καταθέσετε σε κείμενο, τις θέσεις σας όσο αφορά το αίτημά μας για ένταξη στην Ο.Τ.Ο.Ε. Στην δύσκολη περίοδο που διανύουμε η αλληλεγγύη και η ενότητα είναι το μόνο μας όπλο. Ο μόνος τρόπος να μην αποδώσει καρπούς η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» που τόσο επιμελώς επιβάλλεται και τόσο έντεχνα προβάλλεται σαν λύση αντί για αιτία του προβλήματος.

Συναδελφικά,

Για το Δ.Σ.

Η Πρόεδρος

Γιώτα Λαζαροπούλου

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Εισήγηση της Πρότασης Προοπτικής για το ΔΣ της 20/07

Στις 13/07/2011 στείλαμε στα μέλη του ΔΣ την παρακάτω επιστολή:
Προς το ΔΣ του ΣΥΕΤΕ

13-7-2011
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Θεωρούμε ότι πρέπει άμεσα να συγκληθεί το ΔΣ. Άλλωστε έχει ήδη ζητηθεί εδώ και μέρες από 6 συμβούλους, για το θέμα της αλλαγής συμβάσεων στους ενοικιαζόμενους.
Θεωρούμε ότι πρέπει να συζητηθούν επιπλέον των υπόλοιπων θεμάτων (τρέχουσες εξελίξεις στις τράπεζες, εφαρμοστικός νόμος, ενοικιαζόμενοι κλπ) και 2 άλλα θέματα
-          Ενεργοποίηση απεργιακού ταμείου. Ήδη τον Ιούνιο συμμετείχαμε σε 4 απεργίες. Άρα είναι επείγον η οικονομική στήριξη των συναδέλφων, δεδομένου ότι από Αύγουστο θα ξεκινήσει η νέα φορολόγηση του εισοδήματος κι άρα η μείωση των μισθών μας.
-          Λέσχη του ΣΥΕΤΕ. Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι κλείνει. Τι ποσά έχει καταβάλει η Τράπεζα? Ακόμα δεν έχει συζητηθεί η μεγάλη αύξηση της συμμετοχής των συναδέλφων στο φαγητό από τον Απρίλιο.
Συναδελφικά
Για την Πρόταση Προοπτικής
Μαρία Ξιφαρά



Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Ανακοίνωση Της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας (στο ΕΚΑ) για μειώσεις μισθών στους ενοικιαζόμενους στην Εθνική Τράπεζα

Το διήμερο της πανεργατικής 48ωρης απεργίας 28-29 Ιουνίου επέλεξε η Εθνική για να καλέσει τους ενοικιαζόμενους που νοικιάζει η ICAP και η MELLON, να υπογράψουν νέα τροποποιητική σύμβαση. Η νέα σύμβαση μετατρέπει την σχέση εργασίας σε «μερικής απασχόλησης για αόριστο χρόνο, για επτάωρη πενθήμερη εργασία» «με ωράριο κυλιόμενο βάσει προγράμματος». Επίσης προβλέπει ότι «αντίστοιχη μείωση των αποδοχών», 10-14%. Οι εργαζόμενοι κλήθηκαν εκβιαζόμενοι και με την απειλή της απόλυσης, να υπογράψουν τις μειώσεις μισθών. Πριν από ένα μήνα είχαν προηγηθεί 60 απολύσεις ενοικιαζόμενων στην Εθνική, ενώ και αυτές τις μέρες συνεχίζονται μεμονωμένες απολύσεις.
Η κυβέρνηση  στηρίζει την Εθνική Τράπεζα με επιδοτήσεις (πάνω από 120 δισ. σε όλες τις Τράπεζες) και αυτή εφαρμόζει όλους τους αντεργατικούς νόμους του μνημονίου. Έτσι αντιλαμβάνεται τον ρόλο της στην «στήριξη της ελληνικής οικονομίας» στο να μειώνει μισθούς, να μετακινεί εργαζομένους από εργολάβο σε εργολάβο και να απολύει.
Καλούμε το ΣΥΕΤΕ και την ΟΤΟΕ, να αναλάβουν τις εύθηνες τους. Καλούμε το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις εργατικές συλλογικότητες, να σταθούν στο πλευρό των συναδέλφων. Να παλέψουμε για:
Να απαγορευτούν οι απολύσεις. Μόνιμη και  σταθερή δουλειά για όλους
Κατάργηση της σκλαβιά της ενοικίασης, καθώς και κάθε μορφής και νόμου ελαστικής εργασίας.
Συλλογικές συμβάσεις εργασίας με αυξήσεις ενάντια στη λιτότητα
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
(Συμμετέχει στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας)

(Διαβάστε ακόμα το : Ψήφισμα Αλληλεγγύσης στους απολυμένους συμβασιούχους στον Ιππόδρομο)

Ενημέρωση για τη σύγκλιση ΔΣ

Στις 5 ιουλίου με επιστολή 4 συμβούλων του ΔΣ (ΔΑΣ – Πρότασης Προοπτικής ) ζητήθηκε να συγκληθεί άμεσα Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΥΕΤΕ με θέμα την αλλαγή συμβάσεων στους ενοικιαζόμενους στην Εθνική. Την επόμενη μέρα άλλοι 2 σύμβουλοι (Ενιαία) ζήτησαν σύγκλιση ΔΣ για το ίδιο θέμα. Λίγες μέρες αργότερα το Σωματείο Εργαζομένων στην Εθνοντάτα με επιστολή του στο ΔΣ του ΣΥΕΤΕ ζήτησε να πάρει θέση και δράση για το ίδιο ζήτημα.

Ωστόσο, παρότι και το καταστατικό του Συλλόγου προβλέπει ότι κατόπιν αίτημα 5 συμβούλων του ΔΣ συγκαλείται έκτακτη συνεδρίαση μέσα σε 5 ημέρες, για άλλη μια φορά η πλειοψηφία του ΔΣ (ΔΗΣΥΕ-ΠΑΣΚΕ) μας αγνοεί και δεν το εφαρμόζει με διάφορες προφάσεις. Και ενώ συμβαίνει αυτό το αντεργατικό πογκρόμ στην Εθνική σε εκατοντάδες ενοικιαζόμενους, κι ενώ οι εξελίξεις στις τράπεζες είανι πολύ επείγουσες και σοβαρές (Εμπορική κλπ). Η απάντηση που έχουμε λάβει είναι ότι η συνεδρίαση θα γίνει 19-20 Ιουλίου.. Κι ενώ οι τραπεζίτες αλωνίζουν..

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ

Αναδημοσίευση: Αυγουστιάτικο Σοκ για τραπεζουπαλλήλους

Αυγουστιάτικο σοκ για τραπεζοϋπαλλήλους!
 13 July 2011 11:58

Σαρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις στο τραπεζικό σύστημα, που θα επιτρέψουν στους τραπεζίτες να «τσεκουρώσουν» αμοιβές και δικαιώματα του προσωπικού, φέρνει η κυβέρνηση μέσα στον Αύγουστο, υπολογίζοντας ότι η «ιερή» περίοδος των... μπάνιων του λαού θα επιτρέψει να ελεγχθούν ευκολότερα οι αντιδράσεις από το προσωπικό των «κρατικών» τραπεζών και της Τράπεζας της Ελλάδος.

Η κυβέρνηση είχε αναλάβει από το Δεκέμβριο του 2010, με την αναθεώρηση του μνημονίου που είχε εγκρίνει τότε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, την υποχρέωση να... ισοπεδώσει τα (αυξημένα) εργασιακά δικαιώματα του προσωπικού των υπό δημόσιο έλεγχο τραπεζών και να «ψαλιδίσει» τις αποδοχές των εργαζομένων της Τράπεζας της Ελλάδος, που κατά παράδοση απολαμβάνουν προνόμια... ρετιρέ.
Η αρχική προθεσμία για την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου είχε ορισθεί στα τέλη Μαρτίου, αλλά παρήλθε άπρακτη. Μάλιστα, η τρόικα σημειώνει στην τελευταία αξιολόγηση της οικονομίας ότι η σχετική υποχρέωση που είχε αναλάβει η κυβέρνηση δεν τηρήθηκε....

ΔΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΤΙΤΛΟ

Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

Ανιχνεύοντας τον δρόμο της αναγκαίας εξόδου από την ζώνη του ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση

Του Βασίλη Μηνακάκη*

Τριάντα χρόνια μετά την κύρωση της συνθήκης εισόδου της Ελλάδας στην ΕΕ και δέκα χρόνια μετά την είσοδό μας στην ευρωζώνη, μια σειρά μύθοι κλονίζονται.

Μύθος πρώτος: ‘' Η ΕΕ έδωσε απλόχερα- εμείς ξοδέψαμε αλόγιστα’’

Η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική: Το σύνολο της εισροής χρημάτων από την ΕΕ μέσω των περίφημων «πακέτων», των ΜΟΠ της περιόδου 1986-93 (471 εκατ. ευρώ), του Β΄ ΚΠΣ της περιόδου 1994-99 (12,3 δις), του Γ΄ ΚΠΣ της περιόδου 2000-2006 (26,1 δις) και του ΕΣΠΑ της περιόδου 2007-2013 (26,2 δις), αθροίζουν ένα ποσό περίπου 65 δις ευρώ. Από αυτά τα 65 δις, μέχρι τα τέλη του 2009 είχαν εκταμιευτεί τα 43 δις. Tο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της Ελλάδας έναντι της ΕΕ από το 1980 μέχρι το 2009 είναι 254 δις ευρώ!

Δηλαδή: Δώσαμε 254 δις (για εισαγωγές από τις πολυεθνικές των χωρών της ΕΕ) και πήραμε 43 δις (από τα «πακέτα»).
Ακόμη και η Ελευθεροτυπία, που ανέβαζε τα ποσά που «πήραμε» ως χώρα μέχρι σήμερα από ΜΟΠ, ΚΠΣ και ΕΣΠΑ στα 120 δις ευρώ -στο μισό δηλαδή του εμπορικού ελλείμματος- σημείωνε ότι τα 51,3 δις επιστράφηκαν σε πολυεθνικές της δυτικής Ευρώπης για προμήθεια μηχανημάτων, εξοπλισμού κ.λπ.

Μύθος δεύτερος: Όλοι αράξαμε τσιμπολογώντας επιδοτήσεις από τους κουτόφραγκους…

Στην πραγματικότητα, το 80% των επιδοτήσεων εισπράχθηκε από το μόλις το 20% των αγροτών αλλά και μη αγροτών, με τη μερίδα του λέοντος να την παίρνουν μεγάλοι οινοπαραγωγοί ή κτηνοτρόφοι τύπου Βιβάρτια.
Το 50% του Γ΄ ΚΠΣ πήγε σε συγκοινωνιακούς άξονες με βάση τα συμφέροντα των τεχνικών εταιριών και των πολυεθνικών για εμπορικούς δρόμους ή σε προγράμματα... «κατάρτισης» που στόχευαν σε αναδιάρθρωση παραγωγής και στη μείωση του «εργατικού κόστους».

Μύθος τρίτος: Η κοινοτική βοήθεια έδωσε ώθηση στην εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας.

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι τα χρηματοδοτικά εργαλεία, δεν ήταν καθόλου ουδέτερα, ούτε τυφλά: αποζημίωσαν κατά μερικό τρόπο το ξεκλήρισμα της παραδοσιακής αγροτικής παραγωγής. Πριμοδότησαν τις αναδιαρθρώσεις και την καπιταλιστικοποίηση της γεωργικής και της βιομηχανικής παραγωγής. Ετεροχρόνισαν την εξαθλίωση των εργαζόμενων και των αγροτών κι αποτέλεσαν μοχλό για την επιβολή νέων εργασιακών σχέσεων. Αποτελούσαν, δηλαδή, λιπαντικό μιας αντεργατικής, αντι-αγροτικής και ευρύτερα αντι-κοινωνικής πολιτικής.

Η ΕΕ πράγματι άλλαξε την όψη της Ελλάδας: για παράδειγμα από εξαγωγική χώρα αγροτικών προϊόντων πριν την ένταξη στην ΕΟΚ μετατράπηκε σε χώρα εισαγωγική. Μάλιστα, οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων που θα μπορούσαν να παραχθούν στην Ελλάδα, φτάνουν κάθε χρόνο τα 5-6 δις ευρώ.

Μύθος τέταρτος: με την ενσωμάτωση στην ΕΕ η Ελλάδα έπαψε να είναι …τριτοκοσμική χώρα

Στην πραγματικότητα, η τριαντάχρονη πορεία της Ελλάδας στην ΕΕ και η δεκάχρονη στο ευρώ είχε καταστροφικές συνέπειες.

Στους μισθούς: Η Ελλάδα είναι -μαζί με το Βέλγιο- οι μόνες κοινοτικές χώρες στις οποίες οι πραγματικοί κατώτατοι μισθοί μειώθηκαν την περίοδο 2000-8. Κατά -0,5% ετησίως στην Ελλάδα και κατά -0,2% στο Βέλγιο (Εurostat). Γενικότερα, το σκληρό ευρώ και οι κανόνες της ΟΝΕ ευνοούσαν τις μεγάλες πολυεθνικές, με αποτέλεσμα οι μικρότερες εταιρείες να έχουν μόνο ένα όπλο για να είναι ανταγωνιστικές: τη μείωση του εργατικού κόστους.

Στο ασφαλιστικό: Η ΕΕ πίεζε διαρκώς για αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, τζογάρισμα των ασφαλιστικών στο χρηματιστήριο. Αυτό ακριβώς υλοποιούσαν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι Ρέππα, Πετραλιά και Λοβέρδου. Κι έτσι προέκυψαν τα «δομημένα ομόλογα» του ΤΕΑΔΥ, που ως προς τον τρόπο υλοποίησης ήταν σκάνδαλα, αλλά ως προς την ουσία ήταν ό,τι ακριβώς απαιτούσαν η ΕΕ και οι χρηματαγορές για τα αποθεματικά των ταμείων.

Στις εργασιακές σχέσεις: Ήδη από τη «Λευκή Βίβλο» του 1994 η ΕΕ πίεζε για ελαστικές σχέσεις εργασίας και μερική απασχόληση. Ακολούθησαν η λεγόμενη «ελαστασφάλεια», η οδηγία Μπολκενστάιν και τόσα άλλα, στα οποία πρωτοστάτησε ο σοσιαλδημοκράτης Γκ. Σρέντερ και η διαβόητη «Ατζέντα 2010» που προώθησε και κατεδάφισε κάθε έννοια κοινωνικού κράτους. Σε αυτή την Ατζέντα και στα 7,5 εκατομμύρια Γερμανών που εργάζονται με ελαστικές μορφές απασχόλησης και αποδοχές κάτω από 400 ευρώ στηρίχτηκε η άνοδος της ανταγωνιστικότητας των γερμανικών πολυεθνικών.

Στην ανεργία: Το περιβάλλον ανταγωνισμού που δημιουργήθηκε με την ένταξη στην ΕΕ και το ευρώ οδήγησε πολλές ελληνικές παραγωγικές μονάδες να μετατραπούν σε προβληματικές ή να κλείσουν. Και μπορεί οι ιδιοκτήτες τους να σώθηκαν, γιατί εντάχθηκαν σε διάφορους νόμους ή μετανάστευσαν στα Βαλκάνια, χιλιάδες εργαζόμενοι όμως έμειναν χωρίς δουλειά. Θα πει κάποιος: δεν φταίει και γι' αυτό η ΕΕ. Φταίει ότι οι ελληνικές εταιρείες δεν ήταν ανταγωνιστικές. Πώς όμως θα γίνουν ανταγωνιστικές; Με μισθούς Βουλγαρίας, ασφάλιση Αλβανίας, συνθήκες εργασίας Ταϊλάνδης και ωράρια Κίνας. Με τον τρόπο, δηλαδή, που περιγράφει το Σύμφωνο για το ευρώ.

Στην παιδεία: Ποιος δεν θυμάται ότι τη στιγμή που οι φοιτητές ξεσηκώνονταν ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, η ΕΕ προωθούσε οδηγία που νομιμοποιούσε από την «πίσω πόρτα» τα ιδιωτικά ΑΕΙ και τα κολέγια; Κι ότι με τη λεγόμενη στρατηγική της Λισαβόνας η ανώτατη εκπαίδευση παραδίδεται στην αγορά;

Στην αγροτική παραγωγή: Ενώ -για παράδειγμα- η Ελλάδα ήταν αυτάρκης κι είχε υψηλή παραγωγικότητα στην τευτλοκαλλιέργεια, μείωσε κατά εννιά φορές (από 320.000 τόνους σε 35.000) τις ποσότητες που παράγει και τώρα εισάγει από τη Γερμανία και τη Γαλλία το 50% των αναγκών της. Παράλληλα, έκλεισαν τα 2 από τα 5 υπερσύγχρονα εργοστάσια ζάχαρης, ενώ τώρα ιδιωτικοποιούν και τα υπόλοιπα. Με άλλες κοινοτικές αποφάσεις, μειώθηκε η εγχώρια παραγωγή καπνού κατά 82% (παρότι η ΕΕ εισάγει το 75% των αναγκών της), βαμβακιού, βιομηχανικής ντομάτας, σταφίδας, χοιρινού κρέατος κ.ά. με ποσοστώσεις και πρόστιμα. Παράλληλα, χιλιάδες αγρότες ξεκληρίστηκαν: Το 1981 υπήρχαν 997.000 αγροτικά νοικοκυριά ενώ το 2007 είχαν μείνει 614.000 - δηλαδή σε 28 χρόνια περίπου 800.000 αγρότες εγκατέλειψαν την αγροτική δραστηριότητα. Την τελευταία 10ετία, οι αγρότες μειώθηκαν κατά 35% (από το 17% το 2000 πήγαν στο 11% το 2009 του ενεργού πληθυσμού) και το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε δραστικά, περίπου κατά 19%.

Μύθος πέμπτος: χωρίς το ευρώ θα ήμασταν περισσότερο εκτεθειμένοι στον κίνδυνο χρεωκοπίας

Η αλήθεια είναι ότι με ελλειμματικό ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών, είναι μοιραίο να αυξάνεται το χρέος. Τα ελλείμματα των PIGS αποτελούν προϋπόθεση για τα πλεονάσματα των γερμανικών πολυεθνικών που εκμεταλλεύτηκαν το οικονομικό περιβάλλον του ευρώ και της ΟΝΕ για να κυριαρχήσουν.

Το ελληνικό δημόσιο χρέος επταπλασιάστηκε από το 1981 μέχρι την ένταξη στο Μνημόνιο. Το ευρώ -όπως άλλωστε και το «αόρατο χέρι» της θεάς αγοράς, κατά πως θέλουν οι νεοφιλελεύθεροι- δεν μας προστάτεψε από τις επιθέσεις των κερδοσκόπων και την κρίση, αντίθετα τη γενίκευσε και τη μετακύλησε στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και, πάνω από όλα, στους εργαζόμενους.

Μύθος έκτος: η ΕΕ μας προσφέρει βοήθεια για έξοδο από την κρίση

Με μια πρώτη ματιά, η ΕΕ βοηθά την Ελλάδα να ξεπεράσει την «κρίση χρέους» προσφέροντάς της, μαζί με το ΔΝΤ, με το πρώτο πακέτο 110 δις και με το δεύτερο περίπου 120 δις.
Γιατί, όμως, η ΕΕ προσφέρει τόσο απλόχερα μια τέτοια βοήθεια, που ισοδυναμεί με τα 2/3 του ελληνικού χρέους;

Πρώτον, γιατί οι γαλλικές και οι γερμανικές κυρίως τράπεζες, που κατέχουν μεγάλο μέρος των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, φοβούνται ότι μια ανοιχτή χρεοκοπία της Ελλάδας θα οδηγούσε και τις ίδιες στην κατάρρευση. Έτσι, διασώζοντας την Ελλάδα σώζουν και τον εαυτό τους. Παράλληλα, χορηγώντας τα δάνεια του Μνημονίου και του δεύτερου πακέτου, κερδίζουν χρόνο, ώστε να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα και να περιορίσουν τους κινδύνους τους.

Δεύτερον, γιατί οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές -με αιχμή τις γερμανικές- φοβούνται ότι μια ανοιχτή χρεοκοπία της Ελλάδας θα οδηγήσει σε συνολική κατάρρευση το ευρώ, οπότε θα καταβαραθρωθούν οι εξαγωγές τους. Άρα, διασώζοντας την Ελλάδα σώζουν το νομισματικό πλαίσιο που τους επιτρέπει να έχουν κέρδη, να πλεονεκτούν απέναντι στους ανταγωνιστές τους.

Τρίτον, γιατί το αντίτιμο της «σωτηρίας» μας -οι όροι, δηλαδή, με τους οποίους παρέχεται η «βοήθεια»- τους ωφελεί πολλαπλά: Μειώνει δραματικά το εργατικό κόστος και συντρίβει την εργασία, γεγονός που πολλαπλασιάζει τα κέρδη των εργοδοτών. Επιτρέπει στις μεγαλύτερες πολυεθνικές και τράπεζες να καταβροχθίσουν τις μικρότερες και τα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας που ιδιωτικοποιούνται. Και τέλος, μέσω της αποπληρωμής των δανείων αυτών -που προφανώς δεν δίνονται άτοκα ούτε χαριστικά- τους επιτρέπει να ιδιοποιούνται ένα διαρκώς αυξανόμενο μέρος του κοινωνικού πλούτου που παράγεται στην Ελλάδα. Βεβαίως, κάποιοι -και μιλώ για τους κατόχους των λεγόμενων CDS- κερδίζουν και από τις φημολογίες ή το ενδεχόμενο χρεοκοπίας ή αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Άρα λοιπόν, στηρίζοντας την Ελλάδα στηρίζουν πρώτα από όλα τον εαυτό τους και τα κέρδη τους. Γι’ αυτό και 50 μεγάλες γαλλικές και γερμανικές πολυεθνικές κάνουν τις τελευταίες ημέρες μια τεράστια διαφημιστική καμπάνια υπέρ της Ελλάδας.

Ποιος απ’ τους προστάτες, θα μας προστατέψει ποιος;

Τι μας νοιάζει εμάς, θα αντέτεινε κάποιος. Αφού έτσι «σωζόμαστε» από τη χρεοκοπία, όλα τα άλλα έχουν δευτερεύουσα σημασία. «Σωζόμαστε», όμως; Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι το δημόσιο χρέος από 144% του ΑΕΠ όταν εγκρίθηκε το Μνημόνιο θα φτάσει φέτος στο 167%. Με άλλα λόγια, το φάρμακο έγινε φαρμάκι.

Σίγουρα σώζονται οι εργοδότες, ο ΣΕΒ. Με το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο, το Σύμφωνο για το ευρώ και τα άλλα κυβερνητικά μέτρα εξασφαλίζουν μειωμένους μισθούς, ελαστική εργασία, ατομικές κι επιχειρησιακές συμβάσεις, μειωμένη φορολογία, μειωμένες εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, ελευθερία απολύσεων. Τι περισσότερο θα μπορούσαν να ζητήσουν για να αυξήσουν τα κέρδη τους;
Σώζονται και οι τράπεζες. Τα 110 δις του πρώτου Μνημονίου είναι ακριβώς ίσα με τα 108 δις που έχουν τούς δοθεί με τα διάφορα πακέτα στήριξης των κυβερνήσεων Καραμανλή και Παπανδρέου.

Αυτοί που σίγουρα δεν σώζονται είναι οι εργαζόμενοι. Το Μνημόνιο, το Σύμφωνο για το ευρώ, το Μεσοπρόθεσμο, γενικότερα η πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ θα τους βυθίσουν στην εξαθλίωση, θα απογειώσουν τη φορομπηξία και την ανεργία, θα εξαφανίσουν την κοινωνική ασφάλιση, θα συντρίψουν την παιδεία και την υγεία, θα ιδιωτικοποιήσουν τα πάντα - και το σπουδαιότερο, χωρίς φως στο βάθος του τούνελ.

Αλλά ούτε και η «εθνική οικονομία» σώζεται, καθώς με αυτούς τους όρους και με τους ασφυκτικούς μηχανισμούς επιτήρησης και προώθησης του Συμφώνου για το ευρώ και του Μνημονίου να διεισδύουν ακόμη και στον τελευταίο δήμο ή στο τελευταίο σχολείο και νοσοκομείο, η δυνατότητα για οικονομική ανάκαμψη με βάση τις λαϊκές ανάγκες μοιάζει κάτι παραπάνω από όνειρο θερινής νυκτός.

Σύμφωνο για το ευρώ: Πανευρωπαϊκό μνημόνιο διαρκείας

Με αυτό, θυσιάζονται σαν σύγχρονες Ιφιγένειες τα δικαιώματα των Ευρωπαίων εργαζομένων για να πνεύσει ούριος άνεμος στα πανιά του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών πολυεθνικών. Δύο είναι οι κύριες κατευθύνσεις του.
Η πρώτη αφορά τη δραστική συρρίκνωση των εργατικών μισθών, ώστε το κόστος εργασίας να αξιολογείται «βάσει της παραγωγικότητας και των αναγκών προσαρμογής της ανταγωνιστικότητας». Μιας ανταγωνιστικότητας που, για να ξεπεράσει τους κύριους εμπορικούς αντιπάλους της ΕΕ, όπως η Κίνα ή οι ΗΠΑ, θα συντρίψει τους μισθούς.
Η δεύτερη αφορά τη διαμόρφωση ενιαίων κανόνων λειτουργίας της ευρωπαϊκής οικονομίας σε ένα πολύ πιο ευρύ πεδίο από αυτό που αποτυπώνεται στην ΟΝΕ, με πολύ πιο δεσμευτικούς όρους, με πολύ πιο πιεστικούς, άμεσους και τακτικούς μηχανισμούς «ελέγχου», «εποπτείας», «επιτήρησης» και «επιβολής» (οι εντός εισαγωγικών λέξεις, προέρχονται αυτούσιες από το κείμενο της ΕΕ) και με «επικέντρωση ιδίως σε τομείς που εμπίπτουν στην εθνική αρμοδιότητα» ως τώρα. Κανόνων που -όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις- αποτυπώνουν το «δίκαιο του ισχυρού».

Το Σύμφωνο για το ευρώ είναι η αντιδραστική συνέχεια της Λευκής Βίβλου, του Μάαστριχτ, της Λισαβόνας, της Ευρωσυνθήκης. Είναι η οικονομική πλευρά μιας ΕΕ που βομβαρδίζει στη Λιβύη -όπως χθες στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν-, που στήνει τείχη ρατσισμού και εκκολάπτει το αβγό του νεοφασισμού και του εθνικισμού, που προωθεί ένα όργιο καταστολής και ηλεκτρονικού φακελώματος, που ως χτες βάφτιζε δημοκράτες τον Μπεν Αλί και τον Μουμπάρακ. Δεν αποκαλύπτει απλώς την κυριαρχία των τραπεζών και των αγορών, το στρεβλό χαρακτήρα της ευρωπαϊκής οικοδόμησης ή την έλλειψη Ευρωπαίων ηγετών μεγάλου διαμετρήματος, αλλά τον βαθύτατο αντιδραστικό χαρακτήρα της ίδιας της ΕΕ και του ευρώ, από τη δημιουργία τους ως σήμερα.

Αυτός ο χαρακτήρας δεν αλλάζει, δεν μεταρρυθμίζεται – μόνο ανατρέπεται, διαλύεται. Κι αυτό πρέπει να γίνει με την ΕΕ συνολικά. Γιατί η ΕΕ δεν μπορεί να επανιδρυθεί σε φιλολαϊκή βάση. Ούτε είναι μια προοδευτική ή δήθεν αντικειμενική διαδικασία. Είναι μια ένωση που σχεδιάστηκε, οικοδομήθηκε και πορεύεται με αδιαπραγμάτευτο κριτήριο τα συμφέροντα των πολυεθνικών, του κεφαλαίου, των αγορών. Κι αυτό το κριτήριο παραμένει σταθερό, όσο κι αν τσακώνονται μεταξύ τους για τη μοιρασιά της λείας οι γαλλικές, οι γερμανικές ή οι βρετανικές πολυεθνικές, όσο κι αν τσακώνεται η ΕΕ με τις ΗΠΑ ή την Κίνα.

Ένοχοι και η ΕΕ και η κυβέρνηση

Ποιος είναι αυτός που ευθύνεται για τα προβλήματα των εργαζομένων και των νέων; Η κυβέρνηση ή η ΕΕ; Αλίμονο αν πέσουμε στην παγίδα να δείχνουμε μόνο τις ελληνικές κυβερνήσεις ή μόνο την ΕΕ και το ευρώ, κι αν «βγάζουμε λάδι» άλλοτε την ΕΕ (διότι δήθεν η ελληνική κυβέρνηση προωθεί τα μέτρα) και άλλοτε την κυβέρνηση (διότι δήθεν τα μέτρα που προωθεί είναι εντολές της ΕΕ και των πιστωτών). Κι ακόμη, αλίμονο αν πούμε, δεν φταίει η ΕΕ, αλλά ο καπιταλισμός, λες και η ΕΕ και το ευρώ δεν είναι τέκνα του καπιταλισμού, δεν είναι φορείς της λογικής του, του κέρδους, των αγορών Δεν είναι, λοιπόν, ή το ένα ή το άλλο. Είναι και το ένα και το άλλο. Στην επίθεση κατά των εργαζομένων βρίσκονται χέρι- χέρι χρόνια τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η ΕΕ, ο ΣΕΒ και εσχάτως και το ΔΝΤ. Με αυτή την έννοια, το κίνημα, οι λαϊκοί αγώνες, οι απεργίες και οι πλατείες πρέπει «να τους στήνουν στον τοίχο» όλους αυτούς, αλλά και τον καπιταλισμό ως σύστημα. Κι όταν φωνάζουμε «να φύγουν όλοι» εννοούμε και την όποια κυβέρνηση υλοποιεί αυτή την πολιτική, και το ΔΝΤ, και την ΕΕ, αλλά και το κέρδος, την αγορά, την εκμετάλλευση, την ανταγωνιστικότητας ως θεμέλια της κοινωνίας.

Ποιος ο λόγος να μείνουμε στην ζώνη του ευρώ και της ΕΕ;

Η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ για 30 χρόνια και στη ζώνη του ευρώ τα δέκα τελευταία συνέβαλλαν καθοριστικά στην κρίση και στο χρέος (αν και δεν τα δημιούργησαν) αλλά και στο χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων. Επιπλέον, η συμμετοχή αυτή όχι μόνο δεν βοηθάει στην αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά γίνεται και βασικό όχημα για την άγρια επίθεση κατά των εργαζομένων, την άνοδο της ανεργίας, τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων, τις ιδιωτικοποιήσεις, το κλείσιμο σχολείων, νοσοκομείων και παιδικών σταθμών, τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, τη σύνταξη στα 70, το κλείσιμο προγραμμάτων όπως η βοήθεια στο σπίτι και τόσα άλλα.

Αν έτσι είναι τα πράγματα κι αν ο χαρακτήρας της ΕΕ δεν μπορεί να αλλάξει, τότε ποιος ο λόγος να παραμένουμε στη ζώνη του ευρώ και στην ΕΕ; Για να αρχίζουν να λύνονται τα προβλήματα των εργαζομένων και των νέων είναι απαραίτητο να έρθουμε σε συνολική ρήξη με το ευρώ, την ΟΝΕ και την ΕΕ, να απαλλαγούμε από τα δεσμά τους.

Μια έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ θα απάλλασσε τον ελληνικό λαό από έναν από τους βασικούς υπαίτιους της κρίσης αλλά και της αντεργατικής επίθεσης. Θα έδινε άλλες δυνατότητες και εργαλεία (που σήμερα ακυρώνονται από το πλαίσιο της ΕΕ) για μια παραγωγή, για μια οικονομική πολιτική, για μια κοινωνία βασισμένες στις λαϊκές ανάγκες και όχι στο κέρδος. Θα επανενεργοποιούσε κρυμμένες δυνάμεις και δυνατότητες στην αγροτική παραγωγή, στη βιομηχανία και σε άλλους τομείς παραγωγής κοινωνικά χρήσιμων προϊόντων που τώρα καταστρέφονται ή μένουν αδρανείς όσο η Ελλάδα παραμένει στην ΕΕ, το ευρώ, το μονόδρομο του κέρδους και των αγορών.

Μια τέτοια έξοδος δεν μπορεί να λειτουργήσει υπέρ των λαϊκών συμφερόντων από μόνη της. Πρέπει να συνοδεύεται και από άλλα πράγματα. Από τη διαγραφή όλου του χρέους. Από τη ριζική ανακατανομή του κοινωνικού πλούτου εις βάρος του κεφαλαίου και υπέρ των εργαζομένων, ώστε να αυξηθούν οι μισθοί, να αντιμετωπιστεί η ανεργία, να υπάρξει μόνιμη και σταθερή δουλειά, να βελτιωθούν η υγεία και η παιδεία, να είναι δημόσια και δωρεάν και όχι ιδιωτικά και πανάκριβα τα κοινωνικά αγαθά. Αλλά και από το πέρασμα στο δημόσιο με εργατικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, που καταβροχθίζει πακτωλούς χρημάτων αλλά και τις ζωές μας. Από την απαγόρευση της φυγής κεφαλαίων από τη χώρα. Μόνο σε ένα τέτοιο πλαίσιο -που κινείται με πνεύμα ανατροπής και πάει κόντρα στην αντεργατική επίθεση και στη φυλακή του σύγχρονου καπιταλισμού- η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ μπορεί να λειτουργήσει υπέρ των εργαζομένων. Αν, δηλαδή, αποτελεί κομμάτι μιας συνολικότερης πορείας που θα καθορίζεται από τις λαϊκές ανάγκες και όχι από τα κέρδη και τις αγορές.

Έχουμε συνείδηση ότι μια τέτοια έξοδος δεν μπορεί να λειτουργήσει μόνο σε εθνικά πλαίσια – και ούτε την προτείνουμε από «εθνική» σκοπιά ή έχοντας την αυταπάτη ότι μπορεί να σταθεί κάποιου τύπου «εθνική ανάπτυξη» στο σύγχρονο διεθνοποιημένο κόσμο. Χρειάζεται μια ευρύτερη διεθνή στήριξη και πάλη. Και θα έχει καλύτερα αποτελέσματα, θα μπορέσει να περπατήσει αν το δρόμο της Ελλάδας ακολουθήσουν και οι λαοί άλλων χωρών, αν όλοι αυτοί οι λαοί δημιουργήσουν τη δική τους ένωση, μια ένωση που θα είναι απαλλαγμένη από ανταγωνισμούς και «προστατευτισμούς», θα αναπτύσσει τα εργατικά δικαιώματα, θα βάζει στην πρώτη γραμμή τους εργαζόμενους και όχι τις πολυεθνικές και τις τράπεζες. Ο τρόπος που επικοινωνούν το Σύνταγμα με την Πουέρτα δελ Σολ και τις άλλες πλατείες της Ευρώπης δείχνει πως κάτι τέτοιο δεν είναι ανέφικτο. Αρκεί κάποιος να κάνει το πρώτο βήμα και να μη μένουν όλοι πίσω περιμένοντας τους άλλους για να κινηθούν όλοι μαζί. Γιατί τότε δεν θα γίνει κανένα βήμα από κανέναν.

Η θέση αυτή συναντά και πολλές αντιρρήσεις. Την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, λένε κάποιοι, την προτείνουν και μερικοί από τους ισχυρούς του χρήματος στην ΕΕ. Έτσι είναι. Ωστόσο, οι κυρίαρχοι κύκλοι της ΕΕ και των πολυεθνικών σήμερα αντιμετωπίζουν με τρόμο ένα τέτοιο ενδεχόμενο - ειδικά αν γίνει «από τα κάτω» κι από ένα μαχόμενο κίνημα. Ακόμη κι ο πολύς Μπεν Μπερνάνκι, δήλωνε προχτές ότι μια κατάρρευση της Ελλάδας θα επηρέαζε αρνητικά την παγκόσμια οικονομία. Γι' αυτό ακριβώς μας «σώζουν», γι' αυτό και η καμπάνια των 70 γαλλογερμανικών πολυεθνικών υπέρ της Ελλάδας.

Κάποιοι άλλοι ανακάλυψαν πως την έξοδο από την ΕΕ τη θέλει το ελληνικό κεφάλαιο – ή έστω κάποια τμήματά του. Άρα, όποιος την προτείνει, γίνεται ουρά του και τσαλαβουτάει στον εθνικισμό. Τίποτα πιο αναληθές – παρότι υπάρχουν μερίδες του κεφαλαίου που θίγονται από τη συμμετοχή στην ΕΕ. Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΕΒ δήλωσε ευθαρσώς προ ημερών τη σταθερή προσήλωση των ηγετικών κύκλων του ελληνικού κεφαλαίου στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Το ίδιο και άλλοι κορυφαίοι του επιχειρηματικού κόσμου. Ουρά του κεφαλαίου, συνεπώς, δεν είναι όποιος λέει έξω από το ευρώ και την ΕΕ, αλλά όποιος λέει ναι όπως και ο ΣΕΒ και οι δυτικοευρωπαϊκές πολυεθνικές και οι τράπεζες. Και συνεπής διεθνιστής δεν είναι εκείνος που φυλακίζει το διεθνισμό του στο έδαφος που διαμορφώνουν ο κοσμοπολιτισμός του κεφαλαίου και οι δυτικοευρωπαϊκές πολυεθνικές, αλλά εκείνος που αγωνίζεται για να σπάσει αυτό το πλέγμα, πρώτα απ' όλα στη χώρα του, και για να οικοδομηθούν μορφές διεθνούς συνεργασίας πέραν της αγοράς και του κέρδους -συνεπώς και πέραν της ΕΕ- στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο.

Πορεία σύγκρουσης

Δεν ισχυριζόμαστε ότι η έξοδος από την ΕΕ και το ευρώ που θα επιβληθεί από την πίεση του κινήματος είναι μια προοπτική στρωμένη με ροδοπέταλα. Η εγχώρια και δυτικοευρωπαϊκή αστική τάξη, που θέλουν την παραμονή της Ελλάδας σε ευρώ και ΕΕ, είναι φυσικό να αντιδράσουν. Όπως αντιδρά ένας εργοδότης όταν οι εργάτες κάνουν απεργία ζητώντας αυξήσεις. Οι εργαζόμενοι, το κίνημα πρέπει από πριν να είναι προετοιμασμένοι γι' αυτή την αντίδραση και να είναι έτοιμοι να την υπερνικήσουν με τη συλλογική, μαζική πάλης και τη διεθνιστική αλληλεγγύη. Άλλωστε και η ακύρωση του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου, του Συμφώνου για το ευρώ και, πολύ περισσότερο, η αποχώρηση από το ευρώ και την ΕΕ, μόνο με τη δύναμη αυτή της πάλης μπορούν να επιβληθούν κι όχι με κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Ισχυριζόμαστε, όμως ότι το κόστος της παραμονής εντός ευρώ και ΕΕ είναι ασύλληπτα μεγαλύτερο από το κόστος της εξόδου. Το πρώτο το ζούμε και θα το ζούμε για πολλά χρόνια, αν δεν ανατρέψουμε την πολιτική τους. Το δεύτερο, υπερβάλλεται από την κυρίαρχη προπαγάνδα, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με τις ολέθριες συνέπειες που έχει για τους εργαζόμενους η ασκούμενη πολιτική. Επιπλέον, το κόστος της παραμονής είναι μακρόχρονο, διαρκές, ενώ το κόστος της εξόδου θα είναι πρόσκαιρο.

Μια έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ, σε συνδυασμό με τη στάση πληρωμών και τον επανέλεγχο του εθνικού νομίσματος και των τραπεζών, θα άλλαζε ριζικά την κατάσταση υπέρ των εργαζομένων. Τα κεφάλαια που θα χρειαστούν και δεν θα δοθούν με το γνωστό αντίτιμο από την ΕΕ και το ΔΝΤ, μπορούν να βρεθούν από τη μη πληρωμή των τοκοχρεολυσίων (που υπερβαίνουν τις δαπάνες του προϋπολογισμού για μισθούς και συντάξεις), από τα 600 δις των κεφαλαιούχων που βρίσκονται στις ελβετικές τράπεζες, από τη φορολόγηση του κεφαλαίου, από την εθνικοποίηση των τραπεζών, από τη δήμευση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας, από τη δραστική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών και –επιτέλους, δεν χάθηκαν στον πλανήτη οι πέραν της ΕΕ και του ΔΝΤ πιστωτές.

Επιπλέον, η άσκηση εθνικής νομισματικής πολιτικής θα οδηγήσει σε νέο εθνικό νόμισμα, που πιθανότατα θα υποτιμηθεί. Αυτό στις σημερινές συνθήκες θα αυξήσει τη ζήτηση για εγχώρια προϊόντα και θα μειώσει την κατανάλωση εισαγόμενων. Θα τονωθεί η παραγωγή, θα αυξηθεί το ΑΕΠ, θα βελτιωθεί το εμπορικό ισοζύγιο, θα αυξηθεί η κατανάλωση. Για όσα προϊόντα δεν παράγονται στη χώρα και λόγω της υποτίμησης θα αυξηθεί η τιμή τους, θα μπορεί το κράτος να εφαρμόσει το μέτρο της διατίμησης ή και να μειώσει τη φορολογία για όσα είναι πρώτης ανάγκης ( πχ βενζίνη).

Σε κάθε περίπτωση, η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος μάλλον δεν θα είναι σαρωτική, καθώς η αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα «τραυματίσει» το ευρώ, που πιθανά θα αρχίσει να κατρακυλάει στις διεθνείς αγορές. Επιπλέον, η υποτίμηση αυτή δεν θα οδηγήσει σε μεγάλη άνοδο του πληθωρισμού, όπως μας λένε, η οποία θα οδηγήσει σε άμεση εξάτμιση του οφέλους που έχει η υποτίμηση. Κι αυτό γιατί, όπως δείχνει η πείρα, η υποτίμηση εξατμίζεται μακροχρονίως κι όχι άμεσα, και κάνει χρόνια για να μετακυλιστεί στις τιμές. Η τελευταία επίσημη υποτίμηση του Σημίτη (Μάρτιος 1998) κατά περίπου 15%, δημιούργησε, τον πρώτο χρόνο, πληθωριστικό κύμα 1,2%, που έβαινε μειούμενο. Ακόμη όμως και αν το δίλλημα ήταν -που δεν είναι- 25% πληθωρισμός ή 25% ανεργία, φτώχεια, διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και της παιδείας, οι εργαζόμενοι μάλλον πρέπει να διαλέξουν το πρώτο.

Ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ, παρομοίασε την Ελλάδα με αυτόν που έχει πονόδοντο και πρέπει να κάνει οπωσδήποτε εξαγωγή δοντιού. Η εξαγωγή θα πονέσει περισσότερο βραχυχρόνια αλλά δεν μπορείς να ζεις αιωνίως με πονόδοντο. Και μόνο με την εξαγωγή επέρχεται η θεραπεία. Με αυτή την έννοια, καταστροφή δεν είναι η έξοδος από το ευρώ, αλλά η παραμονή στην ΕΕ και το ευρώ.

*Ο Βασίλης Μηνακάκης είναι συγγραφέας-ειδικός μελετητής θεμάτων ευρωπαϊκής πολιτικής. Το παρόν στηρίζεται στην παρέμβαση του στην ΛΑΪΚΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΕ στην Συνέλευση της Πλατείας Συντάγματος στις 24/6/2011

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Κάλεσμα της ΕΙΝΑΠ σε σύσκεψη φορέων (σωματεία κλπ)

Λάβαμε και δημοσιεύουμε. Το στείλαμε και στο ΔΣ του ΣΥΕΤΕ.
Εκ της Πρότασης Προοπτικής.


Αθήνα, 6/7/11


Το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ σας καλεί σε σύσκεψη φορέων που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 11/7/11 στις 6.30μ.μ. στα γραφεία μας, Θεμιστοκλέους 34 και Ακαδημίας στο 2ο όροφο, με θέμα: «Συνδικαλιστικά και νομικά μέτρα ενάντια στην αστυνομική βία».

Πιστεύουμε ότι η παρουσία σας θα συμβάλει θετικά στον εμπλουτισμό του προβληματισμού μας και της δράσης μας.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΠ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΝΗΣΙΩΤΗΣ

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

Ανοιχτή Επιστολή Συλλόγου Εργαζομένων στην Εθνοdata προς ΣΥΕΤΕ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΟDATA

Αρ. Πρωτ.: 32
Γέρακας 6 /7 /2011

Προς: Πρόεδρο ΣΥΕΤΕ
κ. Γιώργο Γιαννακόπουλο

Κοιν. Δ.Σ. ΣΥΕΤΕ.

Κύριε Πρόεδρε,

Την 28/6/2011 οι εργαζόμενοι μέσω ICAP σε διευθύνσεις της Εθνικής όπως Καταναλωτικής Πίστης, Κτηματικής Πίστης, Ηλεκτρονικών Εργασιών και Εναλλακτικών Δικτύων, Στρατηγικού Σχεδιασμού κ.α. ενημερώθηκαν από τους supervisor της ICAP ότι πρέπει να υπογράψουν νέα τροποποιητική σύμβαση. Η νέα σύμβαση μετατρέπει την σχέση εργασίας σε «σχέση εξαρτημένης εργασίας μερικής απασχόλησης για αόριστο χρόνο και συγκεκριμένα για επτάωρη πενθήμερη εργασία» «με ωράριο κυλιόμενο βάσει προγράμματος». Επίσης προβλέπει ότι «συνεπάγεται και αντίστοιχη μείωση των αποδοχών». Στην περίπτωση που κάποιος δεν ήθελε να υπογράψει η εταιρεία απείλησε ότι θα τον απολύσει, πράγμα που επιβεβαιώθηκε στην περίπτωση δύο υπαλλήλων που αρνήθηκαν να υπογράψουν.

Καταγγέλουμε τον εκβιαστικό τρόπο με τον οποίο εξαναγκάστηκαν οι συνάδελφοι να υπογράψουν. Όπως ήδη θα γνωρίζετε έχουν απολυθεί μερικές δεκάδες εργαζόμενοι στις εταιρείες First Data και ICAP, συνάδελφοι που εργάζονταν επί σειρά ετών σε διευθύνσεις της Εθνικής. Σε άλλους ενοικιαζόμενους, με χρόνια (10 – 12) προϋπηρεσία στην ΕΤΕ προτάθηκε σύμβαση 4ωρης απασχόλησης με μηνιαίο μισθό 280 ευρώ τον μήνα!

κε Πρόεδρε, αντιλαμβάνεστε ότι το τσουνάμι των περικοπών και των απολύσεων δεν θα σταματήσει εδώ. Ανησυχούμε διότι οι υπάλληλοι της Εθνοdata θα είμαστε πιθανόν τα επόμενα θύματα
Χρειαζόμαστε την ηθική, υλική και έμπρακτη συμπαράστασή σας και ερχόμαστε να ζητήσουμε να καταθέσετε την άποψή σας για την κατάσταση όπως εξελίσσεται, πιο βάρβαρη κάθε μέρα, μέσα στην Εθνική Τράπεζα. Η υποστήριξη ενός Συλλόγου με 11000 μέλη και 100 χρόνων ιστορία θα λειτουργήσει σαν δυνατός μοχλός πίεσης προς την Διοίκηση της Εθνικής.

Συναδελφικά,
Η Πρόεδρος Ο Γραμματέας

Γιώτα Λαζαροπούλου Κων/νος Νικολάου

Ανακοίνωση για μειώσεις μισθών στους ενοικιαζόμενους στην Εθνική

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ!


5-7-2011

Το διήμερο της πανεργατικής 48ωρης απεργίας 28-29 Ιουνίου επέλεξε η Εθνική για να καλέσει τους ενοικιαζόμενους να υπογράψουν νέα σύμβαση με μείωση μισθών 12% και 7ωρο (από 8ωρο). Μετά τις απολύσεις που έγιναν πριν 1 μήνα, τώρα η Εθνική εφαρμόζει τους σκληρούς αντεργατικούς νόμους πάνω στο πιο ευάλωτο κομμάτι εργαζομένων.

Στη ΔΙΔΑΛΤ, στη Δ/νση Καταναλωτικής Πίστης, στο Γέρακα, και σε άλλες Δ/νσεις, ανακοίνωσαν στους εργαζόμενους που νοικιάζει η ICAP, αλλά και η MELLON, ότι στα πλαίσια της μείωσης λειτουργικού κόστους, η ΕΤΕ αποφάσισε να τους αλλάξει τη σύμβαση. Κι όποιος δεν υπογράψει τη νέα σύμβαση, απολύεται. Στο κτίριο της Συγγρού, όταν την Τρίτη 28-6 οι 150 περίπου ενοικιαζόμενοι αρνήθηκαν καταρχήν να υπογράψουν, τους πίεσαν οι υποδιευθυντές της Εθνικής και τη 2η μέρα υπέκυψαν υπό το φόβο της απόλυσης. Στο κτίριο της Εθνοκάρτας στη Θησέως, είπαν ότι οι μειώσεις των ήδη χαμηλών μισθών τους θα γίνουν δήθεν για να γλιτώσουν τις απολύσεις 120 υπαλλήλων. Ο εκβιασμός είναι φανερός. Φανερό είναι ότι ακόμη κι αν υπογράψουν, αύριο η Εθνική θα προχωρήσει σε νέες απολύσεις όταν δε βγαίνουν τα νούμερα. Στο κτίριο του Μοσχάτου, και την προηγούμενη μέρα έγιναν απολύσεις 10 ενοικιαζόμενων. Με τη νέα σύμβαση μάλιστα οι αποζημιώσεις που θα πάρουν οι ενοικιαζόμενοι που τυχόν απολυθούν τους επόμενους μήνες θα είναι πολύ μικρότερες.

Τα γράφαμε και στην ανακοίνωσή μας τον Ιούνιο για τις απολύσεις των ενοικιαζόμενων: «…Αυτή είναι η μεγάλη μας φίλη, που αφού εκμεταλλεύεται για χρόνια τους σύγχρονους “δούλους” των 700 ευρώ και των μηδέν δικαιωμάτων, στο τέλος τους απολύει και τους στέλνει στην ανεργία - ακόμη και οικογενειάρχες με παιδιά -... Η Εθνική με τα 7 δις ευρώ κέρδη για τα έτη 2002-2010, που μαζί με τις άλλες τράπεζες πήρε τα τελευταία χρόνια 100 δις ενίσχυση και εγγυήσεις από το κράτος, όσα δηλαδή ήταν το δάνειο που μας οδήγησε στο μνημόνιο.»

Οι αντεργατικοί νόμοι εφαρμόζονται πρώτα από τις τράπεζες και το μεγάλο κεφάλαιο που θέλει να σταματήσει τη μείωση των κερδών του. Οι ψευδαισθήσεις ότι στην Εθνική δεν θα πειραχτούν δικαιώματα έχουν καταρρεύσει, όταν στο δημόσιο γίνεται σφαγή, όσο κι αν η ΠΑΣΚΕ θέλει να μας καθησυχάσει. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι το μοντέλο του ενοικιαζόμενου είναι το πρότυπο για όλους μας. Τα δημοσιεύματα για συγχωνεύσεις τραπεζών άμεσα είναι καθημερινά πια, αφού την προηγούμενη βδομάδα κι ο Βενιζέλος έδωσε και πάλι το σήμα.

Ο κ. Ράπανος στη συνάντηση με το προεδρείο του ΣΥΕΤΕ στις 24/6 είπε ξεκάθαρα ότι είναι φανατικός υπέρμαχος των συγχωνεύσεων, κι ότι τα όσα κόπηκαν ως τώρα (επιδόματα πελατείας, παιδ. Μέριμνας, ανθυγιεινά κλπ) είναι «το λίπος, σύντομα θα φτάσουμε και στο κόκαλο», δηλ τις συλλογικές συμβάσεις, τους μισθούς και φυσικά τον κανονισμό εργασίας. Στην Αγροτική έγινε μείωση 10%, στη Γενική τους πήγαν στον ΟΜΕΔ για μείωση 10%, στην Εμπορική προχθές κατήγγειλαν τις επιχειρησιακές συμβάσεις από το 1994 και μετά.

Τι να πει κανείς για την απαράδεκτη στάση της ηγεσίας του ΣΥΕΤΕ. Για τις απολύσεις δεν είπε κουβέντα, και σιωπά και για τις μειώσεις των μισθών στους ενοικιαζόμενους. Είναι φανερό ότι στηρίζει την Τράπεζα. Ευθύνη έχουν όλες οι παρατάξεις που κρύβουν το ζήτημα, και φυσικά όσες παραμένουν στο προεδρείο του ΣΥΕΤΕ (ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ-ΔΑΣ – η ΔΑΣ μάλιστα αναβαθμίστηκε, παίρνοντας το ρόλο του Ταμία). Σήμερα (5/7) ζητήσαμε έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ με θέμα τους ενοικιαζόμενους και τη δράση του σωματείου. Εδώ και τώρα πρέπει ο ΣΥΕΤΕ να τους στηρίξει, γράφοντάς τους στο σωματείο. Καλούμε τους ενοικιαζόμενους συλλογικά να αντισταθούν στο αντεργατικό πογκρόμ. Ήρθε η ώρα να παλέψουμε μαζί μόνιμοι κι ενοικιαζόμενοι για να καταργηθούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η σκλαβιά της ενοικίασης. Για να έχουμε όλοι τα ίδια δικαιώματα.

Η ΕΝΟΤΗΤΑ και η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ το δικό μας όπλο.

e-mail:protasiprooptikis@gmail.com,Ιστοσελίδα:www.protasiprooptikis.blogspot.com

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Αναβολή δίκης συναδέλφου

Η δίκη του συναδέλφου Βίκτορα Τσακίρη, συλληφθέντα στην απεργία της 28ης Ιουνίου, μέλους του ΔΣ του Συλλόγου Αττικής και αντιπροσώπου στα συνέδρια ΟΤΟΕ και ΕΚΑ, αναβλήθηκε για τις 8 Ιουλίου, στις 9, στο κτίριο 14.

4 Μέλη του ΔΣ ΣΥΕΤΕ ζητούν έκτακτο ΔΣ για τους ενοικιαζόμενους

Αθήνα, 5/7/2011

ΑΙΤΗΜΑ 4 ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ Δ.Σ. ΣΥΕΤΕ ΓΙΑ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ.

Μετά την επίθεση στα κοινωνικά επιδόματά μας, όπως και σε άλλες αποδοχές, η διοίκηση της ΕΤΕ συνεχίζει τον περιορισμό του “λειτουργικού κόστους”.
Πριν ένα μήνα πληροφορηθήκαμε τη διακοπή της συνεργασίας της εταιρίας First Data με την ΕΤΕ, γεγονός που οδήγησε στην απώλεια της θέσης εργασίας δεκάδες ενοικιασμένους εργαζόμενους της συγκεκριμένης εταιρίας. Πληροφορηθήκαμε, επίσης, ότι κάποιες από αυτές τις θέσεις εργασίας καλύφθηκαν από ενοικιασμένους εργαζόμενους άλλης εταιρίας με χαμηλότερες αμοιβές.
Την περασμένη εβδομάδα πληροφορηθήκαμε ότι οι ενοικιασμένοι εργαζόμενοι της ICAP, αλλά και της Melon, υποχρεώνονται να αποδεχτούν τροποποίηση της σύμβασής τους, με μείωση του χρόνου εργασίας τους στις 7 ώρες ημερησίως με αντίστοιχη μείωση αποδοχών (-12%).

Επειδή η απώλεια θέσεων εργασίας ενοικιασμένων εργαζόμενων αποδεικνύει ότι η τράπεζα αποσκοπεί στη μόνιμη μείωση των θέσεων εργασίας, κάτι στο οποίο είναι κατηγορηματικά αντίθετος τόσο ο ΣΥΕΤΕ, όσο και η ΟΤΟΕ
Επειδή η μείωση του εργάσιμου ωραρίου στις 7 ώρες, δηλαδή σε χρόνο μικρότερο του συμβατικά καθορισμένου μέσω κλαδικής ΣΣΕ νόμιμου ωραρίου, διαμορφώνει όρους μερικής απασχόλησης εντός της ΕΤΕ και ανοίγει κερκόπορτα αμφισβήτησης του ωραρίου εργασίας μας,

ζητούμε στην επόμενη συνεδρίαση του Δ.Σ., η οποία θα πρέπει να συγκληθεί άμεσα, να συζητηθεί το θέμα:

“Μείωση αριθμού, Μειώσεις μισθών και Μερική απασχόληση ενοικιασμένων εργαζόμενων στην ΕΤΕ – Τοποθέτηση ΣΥΕΤΕ – Περιφρούρηση θέσεων εργασίας και εργασιακών σχέσεων στην ΕΤΕ – Δράσεις για την κατάργηση της ενοικίασης εργασίας στην ΕΤΕ”

ΤΑ ΜΕΛΗ Δ.Σ. ΣΥΕΤΕ

ΚΑΤΣΑΝΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
ΞΙΦΑΡΑ ΜΑΡΙΑ
ΠΑΠΑΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΝΙΚΟΣ
ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΛΕΚΟΣ

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Ψήφισμα Λαικής Συνέλευσης Συντάγματος 1 Ιουλίου

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ


Η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου έγινε σε αντίθεση με τη λαϊκή θέληση. Βάφτηκε με το αίμα δεκάδων τραυματιών και σημαδεύτηκε από την κρατική βία και καταστολή με τόνους χημικών ενάντια στους χιλιάδες διαδηλωτές που πλημμύρισαν τους δρόμους της Αθήνας.
Οι μόνοι που χαιρέτισαν την ψήφισή του ήταν οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ και της ΕΕ. Αυτοί που θα ωφεληθούν είναι οι τραπεζίτες, οι χρηματιστές και όσοι ποντάρουν στη φτώχεια και την εξαθλίωση του λαού μας και των άλλων λαών. Τα κανάλια που τους στηρίζουν για ακόμα μια φορά έπαιξαν το γνωστό αποπροσανατολιστικό, συκοφαντικό τους ρόλο, παρουσιάζοντας εικόνες που τους βόλευαν.
Το κίνημα έσπασε στην πράξη τη λογική της κρατικής βίας, απαντώντας στις διαδοχικές δολοφονικές επιθέσεις των πραιτωριανών της κυβέρνησης με ανεπανάληπτη αποφασιστικότητα, αλληλεγγύη, συντροφικότητα. Ήρθαμε για να μείνουμε. Δυναμώνουμε καθημερινά, βαθαίνουμε τις ρίζες του κινήματός μας. Δε θα φύγουμε, αν δεν φύγουν μνημόνια, μεσοπρόθεσμο και κάθε κυβέρνηση με οποιαδήποτε μεταμφίεση τα υπηρετεί, ξεπουλώντας το μέλλον του λαού. Θα ανατρέψουμε το μεσοπρόθεσμο και όλα τα σχέδιά τους στην πράξη.
Το πνεύμα της πλατείας δεν ηττήθηκε ποτέ. Υπάρχει παντού στην Ελλάδα και στο τέλος θα νικήσει, ανεξάρτητα από το όνομα της πλατείας. Θα μείνουμε στις πλατείες. Δε θα φύγουμε, αν δεν φύγουν όσοι μας οδήγησαν εδώ και όσοι μας εκμεταλλεύονται. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Είναι μερικές δεκάδες, είμαστε εκατομμύρια.
Μετά το μεσοπρόθεσμο και την όλη τακτική της κυβέρνησης έχουμε μπροστά μας μια οικονομική χούντα και έτσι πρέπει να δρομολογήσουμε την πολιτική μας και τη δράση μας.
Την Κυριακή καλούμε ξανά σε πανευρωπαϊκό κάλεσμα και μέρα δράσης. Όλοι και όλες στο Σύνταγμα στις 18:00.

Απαιτούμε την κατάργηση των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ) που έδρασαν τις προηγούμενες μέρες σαν στρατό κατοχής στο κέντρο της Αθήνας.
Απαιτούμε την απαγόρευση της χρήσης χημικών από την αστυνομία. Η συγκεκριμένη τακτική των δυνάμεων καταστολής συνιστά πράξη πολέμου ενάντια στους κατοίκους της Αθήνας.
Ζητάμε τη σύλληψη του υπουργού Προ.Πο Χ.Παπουτσή ως ηθικού αυτουργού για την εγκληματική δράση της αστυνομίας.
Ζητάμε την απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων...
Για κάθε μέτρο εφαρμογής του μνημονίου-μεσοπρόθεσμου θα παίρνουμε και θα υλοποιούμε αποφάσεις συγκεκριμένων δράσεων-πράξεων αντίστασης (π.χ. Αποκλεισμός της Βουλής) για να μην περνάνε τα επιμέρους μέτρα (π.χ. Νομοσχέδιο για την παιδεία).

Όσον αφορά στον έκπτωτο πλέον θίασο που χειροκρότησε την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου και όσους τόσα χρόνια βάλανε τις τράπεζες και τις μπίζνες τους πάνω από τις ζωές μας να μην τρέφουν αυταπάτες ότι θα τους αφήσουμε να το εφαρμόσουν. Έχει ήδη καταψηφιστεί από τις εκατοντάδες χιλιάδες λαού που εναντιώθηκαν κατά τη 48ωρη απεργία και θα καταργηθεί στην πράξη. Οι μέρες της αφθονίας τους είναι μετρημένες.

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ


ΙΣΟΤΗΤΑ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ