ΤΑΞΙΚΑ-ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ & ΔΕΚΟ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 27/11/2014
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Τα χρόνια
της μνημονιακής λαίλαπας των κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ απέδειξαν
με τον πιο ωμό τρόπο ότι ο στόχος όλων των πολιτικών που διακήρυτταν την
σωτηρία της χώρας δεν είναι άλλος από την αφαίμαξή μας, την αντιδραστική
αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, την υποτίμηση της εργατικής δύναμης, την
απαξίωση της ίδιας της εργασίας και της ζωής μας. Η ανάταξη των κερδών τους, προϋποθέτει την ένταση της
δικής μας εκμετάλλευσης.
Παράλληλα αυτοί που
ετοιμάζονται να κυβερνήσουν με αριστερή φρασεολογία, υπόσχονται φιλοδωρήματα, «κοινωνικά
ευαίσθητη» λιτότητα και διαχείριση των μνημονίων, χωρίς καν να θίγουν τα αίτια
που μας έφεραν ως εδώ, δηλαδή την ΕΕ και συνολικά το καπιταλιστικό μοντέλο
οργάνωσης της παραγωγής και της κοινωνίας.
Ωστόσο οι
νεολαιίστικοι αγώνες του τελευταίου διαστήματος, οι μαζικές διαδηλώσεις στην
επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, που δέχτηκαν την ωμή καταστολή της
κυβέρνησης και του κράτους, υπενθυμίζουν ότι η ιστορία γράφεται με ανυπακοή και
αγώνα.
Μάχη ενάντια στα νέα και παλιά μέτρα. Για να
ξηλωθεί όλη η πολιτική τους, να φύγουν όλοι!
Απεργία στις 27
Νοέμβρη. Ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός θέλουν
ακόμα μια ξέπνοη συμβολική «ντουφεκιά», την ώρα που η συγκυβέρνηση και οι
δανειστές- τρόικα, με υποβολείς το ξένο και εγχώριο κεφάλαιο, προετοιμάζουν νέα
βάρβαρα μέτρα για να ψηφιστούν το Δεκέμβρη
Γι αυτό η απεργία της 27 Νοέμβρη πρέπει να έχει
συνέχεια και κλιμάκωση. Για να μην περάσει, η διάλυση της κοινωνικής
ασφάλισης, οι ομαδικές απολύσεις και τα μισθολόγια πείνας. Για να μην περάσουν
οι αυταρχικές ρυθμίσεις του αντισυνδικαλιστικού νόμου για την κατάργηση του
δικαιώματος των σωματείων να κηρύσσουν απεργία.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή για να μην περάσουν τα
νέα μέτρα και να ανατραπούν όλες οι αντεργατικές πολιτικές κυβέρνησης-Ε.Ε-ΔΝΤ
και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι, είτε λέγονται μνημόνια και δανειακές
συμβάσεις είτε πάρουν οποιοδήποτε άλλο όνομα. Για να φύγει η σημερινή κυβέρνηση της
φτώχειας, της ανεργίας και της καταστολής και κάθε κυβέρνηση που εφαρμόζει την
ίδια πολιτική. Για να βγουν οι εργατικές ανάγκες στο
προσκήνιο της πολιτικής και να διεκδικήσουμε
το χαμένο πλούτο. Για μια κοινωνία χωρίς χρέος – ευρώ- ΕΕ.
Εργατικό κίνημα ανατρεπτικό και επικίνδυνο για τον ταξικό
αντίπαλο
Όρος για την
ανατροπή του κοινωνικού κανιβαλισμού αποτελεί ένα ταξικά ανασυγκροτημένο
εργατικό κίνημα. Που θα παλεύει για τα δικαιώματά και τις ανάγκες του κόσμου
της δουλειάς. Ανεξάρτητο από την αστική πολιτική και λογική, συγκροτημένο σε
ταξική βάση, που θα ασκεί πολιτική από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τα
σωματεία τους. Της αλληλεγγύης και της συλλογικότητας, του μαζικού ανατρεπτικού
αγώνα και όχι της διαμαρτυρίας. Της αποφασιστικής σύγκρουσης με τον κόσμο του
κεφαλαίου, με την οικονομική και πολιτική εξουσία του.
Στην κρίση ή θα σωθούν τα κέρδη ή θα σωθούν οι
εργαζόμενοι
Αντίθετα με τον υποταγμένο
συνδικαλισμό, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αποδεχθούμε την περιστολή των
δικαιωμάτων μας, για τη σωτηρία των καπιταλιστικών κερδών.
· Αγωνιζόμαστε για άμεσες αυξήσεις
στους μισθούς και στις συντάξεις και άρση όλων των περικοπών που επιβλήθηκαν
από τον Γενάρη του 2010. Με κεντρική αιχμή την διεκδίκηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας,
παλεύουμε για βασικό μισθό αναγκών για να ζούμε με αξιοπρέπεια, και όχι τα
προεκλογικά ξεροκόμματα που μας πετάνε. Για την άμεση κατάργηση του μισθού
γαλέρας για τους νέους κάτω των 25 ετών, των ατομικών συμβάσεων, της ελαστικής
εργασίας, του θεσμού της ενοικίασης εργαζομένων, της ανασφάλιστης και μαύρης
εργασίας.
· Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά
δικαιώματα. Άμεσα παλεύουμε για 35ωρο- 7ωρο-5ήμερο, χωρίς μείωση μισθών, σαν
ένα πρώτο βήμα για την αύξηση των θέσεων εργασίας. Αύξηση του χρόνου διακοπών
και μείωση των ορίων συνταξιοδότησης.
· Κανένας εργαζόμενος απλήρωτος. Να καταργηθεί το αίσχος της απλήρωτης
εργασίας με αυστηρές ποινές στους εργοδότες, φτάνοντας μέχρι και την δήμευση
των περιουσιακών τους στοιχείων.
· Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις ίσο με το βασικό μισθό για όλο το
διάστημα της ανεργίας. Πλήρης ιατροφαρμακευτική ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων
και πρόσβαση τους σε όλες τις κοινωφελείς υπηρεσίες. Επίδομα σ' όλους τους
εργαζόμενους των επιχειρήσεων που κλείνουν, ίσο με τον προηγούμενο μισθό τους.
· Αγωνιζόμαστε ενάντια στις
ιδιωτικοποιήσεις. Να καταργηθεί το ΤΑΙΠΕΔ. Δημόσιες υπηρεσίες που να υπηρετούν
τα σύγχρονα εργατικά δικαιώματα και τις κοινωνικές ανάγκες. Δημόσια,
δωρεάν και ποιοτική περίθαλψη και υγεία, παιδεία, πολιτισμός και
αθλητισμός για την κοινωνική πλειοψηφία.
· Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών
νόμων. Να επιστραφούν άμεσα όλα τα ευρώ που κλάπηκαν από τα ασφαλιστικά ταμεία. Αποκλειστικά
δημόσια, καθολική και υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Κατάργηση της εργατικής
εισφοράς. Να πληρώσουν κράτος-τράπεζες-εργοδότες.
· Παλεύουμε άμεσα ενάντια στους
πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις. Να διαγραφούν άμεσα τα χρέη προς τις
τράπεζες όλων των ανέργων και των φτωχών. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των
χαρατσιών. Να αυξηθεί η φορολογία του κεφαλαίου στο 45%. Δραστική μείωση στη
φορολόγηση των εργαζομένων. Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.
· Αγωνιζόμαστε για την κατοχύρωση του εργατικό βέτο των σωματείων για κρίσιμα
θέματα της παραγωγικής διαδικασίας (στο
περιεχόμενο της εργασίας, στις συνθήκες δουλειάς, σε θέματα υγιεινής και
ασφάλειας, στην ιεραρχία της επιχείρησης κλπ, σε θέματα διαμορφώνουν αντίληψη
για σοβαρά κοινωνικά ζητήματα). Ένα βέτο που θα στηρίζεται σε συλλογικές και
αγωνιστικές μορφές δράσης ενάντια στις ατομικές μορφές διαπραγμάτευσης.
· Συνδικαλιστικά δικαιώματα, δημοκρατικές ελευθερίες,
ενάντια στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, την εργοδοτική τρομοκρατία και τη
φασιστική βία.
Όχι στον νέο 330!
Αυτή την περίοδο το κράτος, η εργοδοσία και τα πολιτικά
της κόμματα, αφού για δεκαετίες αξιοποιήσαν και εξέθρεψαν την απαξίωση του
συνδικαλιστικού κινήματος με την οικοδόμηση μιας εργατικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας-τρόφιμου
των κρατικών επιχορηγήσεων, των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, των αποζημιώσεων για
συμμετοχή στις διάφορες επιτροπές και τις διοικήσεις, τώρα χρησιμοποιούν αυτά
τα φαινόμενα σαν δικαιολογία για να περάσουν συνολικά τα αντιδραστικά μέτρα και
να τσακιστεί ο εργατικός συνδικαλισμός και οι αγώνες των εργαζόμενων.
Αυτή είναι η συζήτηση που ανοίγει
σήμερα για τις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο 1264/82. Οι δυνάμεις του συστήματος δεν έχουν
βάλει στο στόχαστρο τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τα «προνόμια της».
Αντίθετα, θέλουν να ξεμπερδεύουν με τις σύγχρονες ανατρεπτικές τάσεις που γεννά
η ίδια η αντεργατική επίθεση, να επιβάλλουν σιγή νεκροταφείου στους χώρους
δουλειάς για να συνεχίσει αμείωτα η επιθετικότητα του κεφαλαίου.
Το εργατικό κίνημα πρέπει να κάνει μια νέα αρχή
Σήμερα που η
ανυποληψία και η χρεοκοπία του εργοδοτικού συνδικαλισμού είναι παραπάνω από
φανερή, οι μορφές του εργατικού
συνδικαλισμού έχουν καθοριστική σημασία. Οι ταξικές δυνάμεις οφείλουν να προτάξουν την ανάγκη υπέρβασης
της σημερινής κατάστασης στο συνδικαλιστικό κίνημα. Να ρίξουν το βάρος στην
ανασυγκρότηση των σωματείων, στη συμμετοχή των εργαζομένων, στις γενικές
συνελεύσεις.
Ø Αγωνιζόμαστε για τον ταξικό χαρακτήρα
των σωματείων, με κέντρο τους χώρους δουλειάς. Πάνω από όλα αγωνιζόμαστε για
την σύνδεση των σωματείων με τους χώρους εργασίας
Ø Παλεύουμε για σωματεία στα χέρια των
εργαζομένων, με κατάργηση όλου του πλέγματος που τα συνδέουν με το κράτος, την
εργοδοσία, την ΕΕ, τους κάθε λογής καθεστωτικούς μηχανισμούς. Συνδικάτα
ανεξάρτητα από τους πολύμορφους συνδιαχειριστικούς μηχανισμούς και από κάθε
είδους εργοδοτικές, ευρωπαϊκές ή κρατικές παροχές.
Ø Παλεύουμε για σωματεία που θα συσπειρώνουν το τεράστιο τμήμα
της εργατικής τάξης που είναι ασυνδικάλιστο, τα νέα τμήματα εργαζομένων και
μορφών εργασιακών σχέσεων, τους μετανάστες. Που θα εντάξουν στην συλλογική πάλη
τα εκατομμύρια ανέργων. Που θα οργανώνουν μορφές ταξικής
αλληλεγγύης.