Ανακοίνωση για κλαδική σύμβαση

Αγωνιστική απάντηση στα σχέδια των τραπεζιτών για κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων!

Εδώ και χρόνια οι τραπεζίτες είχαν δρομολογήσει την κατάργηση της κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας. Πριν 2 χρόνια αρνούνταν να έρθουν πάλι στις διαπραγματεύσεις και υπέγραψαν τελευταία στιγμή, με αντάλλαγμα την παραχώρηση του ωραρίου και του πενθημέρου, ενώ έδωσαν μηδαμινές αυξήσεις στους μισθούς μας.
Την ίδια τακτική ακολούθησαν και αυτή τη χρονιά, ξεκαθαρίζοντας απ΄ την αρχή ότι δεν έχουν σκοπό να υπογράψουν κλαδική σύμβαση, θέλοντας να πετύχουν τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και να επιβάλουν σε όλες τις τράπεζες εργασιακό μεσαίωνα. Τελευταίο κρούσμα της αλαζονείας τους ήταν να πάνε στα δικαστήρια ΟΜΕΔ και ΟΤΟΕ για να σταματήσει ακόμα και η διαδικασία της διαιτησίας. Οι τραπεζίτες έχουν αποθρασυνθεί και νοιώθουν παντοδύναμοι επειδή έχουν στο πλευρό τους την κυβέρνηση ΝΔ, που λειτουργεί ως ασπίδα στις αντεργατικές επιδιώξεις του κεφαλαίου.

Ο γραφειοκρατικός – υποταγμένος συνδικαλισμός της ΟΤΟΕ
δεν θέλει και δεν μπορεί…

Η απάντηση της ηγεσίας της ΟΤΟΕ στην αδιάλλακτη στάση των τραπεζιτών ήταν αδύναμη έως ανύπαρκτη. Αρκέστηκε στο να καταγγέλλει φραστικά τους τραπεζίτες. Δεν πήρε καμία πρωτοβουλία να προκαλέσει γενικές συνελεύσεις στα πρωτοβάθμια σωματεία των τραπεζών, να συσπειρώσει τους τραπεζοϋπαλλήλους και να τους καλέσει σε αγώνα για να πιεστούν οι τραπεζίτες. Δεν προσπάθησε καν να οργανώσει έναν απεργιακό αγώνα, καλώντας τους εργαζόμενους να συμμετέχουν οι ίδιοι μαχητικά, καλώντας κυρίως τους νέους εργαζόμενους να μπουν μπροστά και να μη μένους απλοί θεατές των αποφάσεων της ηγεσίας. ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ προφανώς θεωρούν ότι οι τραπεζίτες θα φοβηθούν με μια στάση εργασίας και θα υποχωρήσουν, ή ότι οι συνάδελφοι θα αντέχουν χωρίς να απογοητεύονται από ανοργάνωτους αγώνες που ζητούν ψίχουλα…
Κατέφυγε κατευθείαν στη δικαστική λύση, και όπως μονίμως τα τελευταία χρόνια, πήρε το δρόμο των δικαστηρίων και εκλιπαρούσε την κυβέρνηση (!) να παρέμβει για να υπογραφεί κλαδική σύμβαση – λες και τα δικαστήρια του κράτους ή η κυβέρνηση Καραμανλή δεν προωθούν αντεργατικές ρυθμίσεις, θα υποστηρίξουν τους εργαζόμενους! Και ας μην έχουμε αυταπάτες για το ρόλο του ΟΜΕΔ: δεν θα δώσει κάτι παραπάνω από τις αυξήσεις που υπέγραψε η ΓΣΕΕ στη γεν. συλ. Σύμβαση της τάξεως του 1 ευρώ αύξηση την ημέρα!

Ώρα να μιλήσουν οι αγώνες μας!

Δεν μπορούμε να περιμένουμε από αυτούς! Πρέπει οι ίδιοι οι συνάδελφοι, παλιοί και νέοι, να κάνουμε δική μας υπόθεση τον αγώνα για την υπογραφή κλαδικής σύμβασης. Να καλεστούν τώρα γεν, συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, από το πιο μικρό κατάστημα έως το πιο μεγάλο, απ’ άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα και να αποφασίσουν αυτές για την πορεία που θα ακολουθήσει ο κλάδος για την υπογραφή κλ. Σύμβασης, για το πώς θα οργανωθεί ένας έντονος αγώνας διάρκειας χωρίς προσωπικό ασφάλειας που θα ζορίσει τους τραπεζίτες.
Περισσότερο από ποτέ χρειάζεται ένας απεργιακός αγώνας που δεν θα γίνεται για την τιμή των όπλων ή για αυξήσεις ψίχουλα – οι εργαζόμενοι δεν είμαστε ‘ζητιάνοι’, διεκδικούμε τον πλούτο που παράγουμε! Να βαδίσουμε όλοι μαζί το δρόμο της ελπίδας και του αγώνα! Το δρόμο της συλλογικής διεκδίκησης, για να ζούμε με αξιοπρέπεια από ένα και μόνο μισθό.

Σεπτέμβρης 2008