Ανακοίνωση για ΑΜΚ και εργοδοτική τρομοκρατία

Η εργοδοτική τρομοκρατία παρούσα στην «εφοπλιστική» Εθνική Τράπεζα!

            Κατά τη διάρκεια της ΑΜΚ, οι εργαζόμενοι στην Εθνική ζήσαμε σε καθεστώς πολυεπίπεδης τρομοκράτησης. Οι «αστοχίες» και κερδοσκοπικές επιδιώξεις της Διοίκησης μετακύλυσαν στους ώμους του προσωπικού το βάρος της «διάσωσης» της Τράπεζας, υπό τη Δαμόκλειο Σπάθη της απόλυτης υπαγωγής στον έλεγχο του ΤΧΣ. (ας μη γελιόμαστε, ωστόσο: παρά την "επιτυχή" έκβαση της ΑΜΚ, το ΤΧΣ έχει τον κύριο λόγο, δεδομένου ότι κατέχει το 85% των μετοχών της ΕΤΕ). Τόσο τα εκβιαστικά διλήμματα που τέθηκαν απ τη Διοίκηση στις συναντήσεις με τα στελέχη του δικτύου, όσο και η εργοδοτική στάση του Συλλόγου που συστρατεύθηκε απόλυτα με την Διοίκηση απ την πρώτη στιγμή, στόχευαν στην εκμετάλλευση των φόβων και της αγωνίας του προσωπικού για το μέλλον των θέσεων εργασίας. Η ψυχολογική αυτή τρομοκρατία, είχε σαν στόχο οι υπάλληλοι να θεωρήσουν «προσωπική υπόθεση» την επιτυχή έκβαση της ΑΜΚ και να δεχθούν αδιαμαρτύρητα οτιδήποτε θα ζητούσε πλέον η Τράπεζα.

            Επιπλέον, το προσωπικό πιεζόταν με ωμές και απροκάλυπτες παρεμβάσεις, όχι μόνο να συμμετάσχει ασκώντας δικαιώματα με τις προσωπικές του αποταμιεύσεις (π.χ. στη ΣΤ' Δ/νση Δικτύου, όπου τέθηκαν και ατομικοί στόχοι), αλλά και να πείσει μέλη του οικογενειακού και φιλικού του περιβάλλοντος στο να ανοίξουν μερίδα και να γίνουν μέτοχοι της Τράπεζας. Το αν είχαν οι υπάλληλοι διαθέσιμα επιπλέον χρήματα για να επενδύσουν, μετά και τη νέα μείωση στο μισθό που επέβαλε η Εθνική μέσω της κλαδικής, ουδόλως ενδιέφερε τους Διοικούντες. Σε πολλές περιπτώσεις, και εν μέσω ενός οργίου αυταρχισμού από περιφερειακούς και διευθυντές, ανεστάλησαν άδειες, το ωράριο καταστρατηγήθηκε με εκατοντάδες ώρες απλήρωτης και άγραφης υπερωρίας, ενώ οι ανά 2ωρο αναφορές αποτελεσμάτων έφεραν τους συναδέλφους στα όρια νευρικής κρίσης.

            Ο Σύλλογος, αντί να οργανώσει το προσωπικό και να χρησιμοποιήσει τη δυναμική της συγκυρίας για να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος μια ικανοποιητική κλαδική σύμβαση, έκανε παντιέρα την επιτυχία της ΑΜΚ και γαργάρα τη διαπραγμάτευση της κλαδικής σύμβασης. Έβαλαν μάλιστα τις εισφορές των συναδέλφων στην ΑΜΚ, σύνολο 850.000€!. Αναρωτιόμαστε, από πότε μια ΑΕ (και μάλιστα με μεγαλομέτοχο τον εφοπλιστή Λάτση πια, όπως παραδέχτηκε κι ο Γραμματέας του ΣΥΕΤΕ) είναι Εθνικό σύμβολο, όπως αποκάλεσε ο Πρόεδρος του Συλλόγου την Εθνική Τράπεζα στο ΔΣ της 17ης Μαΐου;

            Ένας Σύλλογος δεξί χέρι της Διοίκησης, δουλοπρεπής και εργοδοτικός, που για να μη «διαταράξει» την αύξηση, αποσιώπησε ακόμα και τη γενική απεργία της 12/6, αποφεύγοντας να πάρει θέση και να βγάλει έστω και μια ανακοίνωση συμμετοχής στην απεργία που εξαγγέλθηκε για το χουντικής εμπνεύσεως κλείσιμο της ΕΡΤ, και παρέπεμπε όσους συναδέλφους ζητούσαν πληροφορίες στη σχετική ανακοίνωση της ΟΤΟΕ. Πολλοί συνάδελφοι ένοιωσαν για πρώτη φορά την εργοδοτική τρομοκρατία παραμονή της απεργίας, καθώς υπήρξαν προτροπές, πιέσεις και απειλές να προσέλθουν στη δουλειά, γιατί φυσικά μια απεργία την τελευταία μέρα αύξησης της ΑΜΚ θα είχε πραγματικό κόστος για την Τράπεζα. Πολλά περιστατικά καταγγέλθηκαν στα μέλη του ΔΣ του ΣΥΕΤΕ την επόμενη μέρα, όπως ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ζητήθηκε από τις Περιφερειακές και τους Διευθυντές να καταγραφούν και να αναφερθούν ονομαστικά οι απεργοί, σε μια ακόμα προσπάθεια τρομοκράτησης του προσωπικού. Μετά τις καταγγελίες έγιναν παρεμβάσεις για να συμμορφωθούν κάποιοι δ/ντές που επιχείρησαν να εκδικηθούν απεργούς. Οι σκοτεινές αυτές μεθοδεύσεις, θυμίζουν δυστυχώς άλλες εποχές, στις οποίες μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια και οι πολιτικές των κυβερνώντων αλλά και οι εγκληματικές παραλείψεις του γραφειοκρατικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού.

            Με το τέλος της ΑΜΚ, πάψαμε να είμαστε «φίλοι» και «συνεργάτες» της Διοίκησης και ξαναγίναμε οι αναλώσιμοι εργάτες που μαστιγώνονται ανηλεώς και καθημερινώς για την επίτευξη της στοχοθεσίας, "που πήγε πίσω λόγω της ΑΜΚ", όπως μας είπαν. Τα αποδεκατισμένα καταστήματα εξακολουθούν να δουλεύουν πέραν του συμβατικού ωραρίου, χωρίς να γράφονται υπερωρίες σε πολλές περιπτώσεις.

            Το ίδιο φιλικό πρόσωπο της ΕΤΕ βλέπουν σήμερα και οι εργαζόμενοι της Ethnodata. Οι συνάδελφοί μας ξεκίνησαν αγωνιστικές κινητοποιήσεις με απόφαση Γ. Συνέλευσης, διεκδικώντας το αυτονόητο: Επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας (είναι με ατομικές συμβάσεις τόσα χρόνια), καμιά απόλυση (η Διοίκηση δε δεσμεύεται), καμιά νέα μείωση μισθών (υπέστησαν πέρυσι 14,5%, εκτός από τους χαμηλόμισθούς). Είμαστε όχι μόνο αλληλέγγυοι στον αγώνα τους, αλλά θεωρούμε ότι απαιτείται συντονισμός (σε αντίθεση με την αρνητική στάση της ηγεσίας του ΣΥΕΤΕ) καθώς έχουμε όλοι κοινά συμφέροντα έναντι της Τράπεζας.

            Συνάδελφοι, να μην υποκύπτουμε στις κάθε είδους πιέσεις, να απαιτούμε να γίνονται σεβαστά τα εργασιακά μας δικαιώματα - ωράριο, υπερωρίες, άδειες - να καταγγέλλουμε κάθε προσπάθεια παραβίασής τους. Ούτε βήμα πίσω από όσα έχουμε κατακτήσει, κανένας μόνος του απέναντι στην αυθαιρεσία της εργοδοσίας, να υπερασπιστούμε συλλογικά τα δικαιώματά μας. Η συναδελφική αλληλεγγύη μπορεί να νικήσει την εργοδοτική τρομοκρατία. Να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας από τη βάση, με γενικές συνελεύσεις σε κάθε χώρο εργασίας.