Καταρχήν να μεταφέρουμε τις
ευχαριστίες των συναδέλφων για την οικονομική ενίσχυση των 600€.
Σε συνέχεια και προ ολίγου
τηλεφωνικής επικοινωνίας με αφορμή ακόμα έναν ισχυρό μετασεισμό θα θέλαμε να
θέσουμε τα παρακάτω θέματα
(η επιστολή ήταν ήδη έτοιμη πριν
το τηλεφώνημα κάποια ήδη τέθηκαν προφορικά):
Θέμα
1ο
Παρακαλούμε να μας γνωρίσετε αν
οι αναρτήσεις στο internet από τον συνάδελφο Ασπιώτη
αντανακλούν θέσεις του ΣΥΕΤΕ, της παράταξής του ή μόνο προσωπικές του σκέψεις
και απόψεις για τα όσα διαδραματίστηκαν τα τελευταία 24ώρα στο νησί
μας.
Δύο απορίες
πάντως:
1.
Μήπως οι συνάδελφοι που καταστράφηκε μερικώς ή ολικώς το
νοικοκυριό τους πρέπει να πάνε στις χωματερές να μαζέψουν τα σπασμένα που
πέταξαν για αυτά τα κλιμάκια της Τράπεζας που θα ελέγξουν και θα αποτιμήσουν τις
ζημιές; (Μάλλον έπρεπε να αφήσουν τα σπίτια τους άθικτα μέχρι να έρθει η ώρα της
επιθεώρησης).
2.
Τι ενέργειες ακριβώς έκαναν οι συνάδελφοι που βρέθηκαν στο νησί
όσο ήταν εδώ και αφού επέστρεψαν στην Αθήνα (εκτός των 600€); Είναι κρίμα να μην
κάνετε έναν αναλυτικό απολογισμό να μάθουμε κι εμείς.
Θέμα
2ο
Με μεγάλη έκπληξη μαθαίνουμε
μιλώντας με συναδέλφους (ακόμα και από το ΔΣ ΣΥΕΤΕ) ότι έχουν κυκλοφορήσει
διάφορα σενάρια επιστημονικής φαντασίας για το πώς και πόσο έχουμε λειτουργήσει
αυτές τις μέρες. Τα διαψεύδουμε όλα αναφανδόν και δηλώνουμε ότι το μόνο που
ισχύει είναι:
Το 315 ήταν και είναι ανοικτό
κανονικά και με το παραπάνω
όλες τις μέρες έστω και με μόνο 2 άτομα για κάποιες ώρες.
Δεν έμεινε κλειστό ούτε ένα λεπτό.
Με τις πόρτες προβλεπόμενα
κλειδωμένες, με τους πελάτες στην αίθουσα (εκτός από μερικές ώρες το πρωί του
2ου σεισμού) και φυσικά χωρίς καμία security
ή οποιοδήποτε άλλο ποτέ να διαχειρίζεται τη ροή του
κόσμου.
Θέμα
3ο
Φυσικό είναι κατά τα πρώτα 24ωρα
μετά τους 2 σεισμούς κάποιοι συνάδελφοι είτε να φοβήθηκαν για την ασφάλεια τους
στο κτίριο είτε να επέλεξαν την φροντίδα της οικογένειας τους ως προτεραιότητα
και δεν προσήλθαν για εργασία. Υπήρξε η γνωστή προφορική (και μόνο) ανοχή της
Διοίκησης στην απουσία τους.
Ακόμη και σήμερα 10 εργάσιμες
μετά τον 1ο και 5 από τον 2ο υπάρχει συνάδελφος που
παραμένει εγκλωβισμένη οδικά στο χωριό της και δεν έχει προσέλθει καθόλου. Άλλοι
συνάδελφοι αναγκάστηκαν για οικογενειακούς λόγους αφού δεν λειτουργούν παιδικοί
σταθμοί, νηπιαγωγεία και σχολεία είτε να πάρουν τα παιδιά τους και να φύγουν από
το νησί είτε να μένουν σπίτι μαζί τους.
Όλοι αυτοί οι συνάδελφοι έχουν χρεωθεί κανονική
άδεια!!!
Βρήκε ευκαιρία η τράπεζα να
σβήσει μερικές από τις χρωστούμενες ημέρες (μήνες σε κάποιους).
Δεν προβλέπεται τίποτε που να
καλύπτει τέτοιες ιδιάζουσες περιπτώσεις έστω και μερικώς για τα πρώτα 24ωρα;
Είναι θεμιτό να λες στο συνάδελφο
που ξύπνησε από 6R τις 5 το πρωί «μην έρθεις για
δουλειά σήμερα δεν είναι υποχρεωτική η παρουσία σου» και να τον χρεώνεις
κανονική άδεια;
Είναι μεν επουσιώδες μέσα στον
πανικό και την καταστροφή να μιλάμε για άδειες αλλά είναι θέμα τιμής,
αξιοπρέπειας και σεβασμού.
Η λογική «παράτα τα παιδιά σου
μόνα στο σπίτι στους σεισμούς κι έλα να δουλέψεις αλλιώς ξόδεψε την κανονική σου
άδεια» είναι ντροπιαστική τουλάχιστον.
Θέμα 4ο
Αντίθετα με τις τράπεζες του
ανταγωνισμού που έχουν απελευθερώσει τις πόρτες ασφαλείας το Κατάστημα
Αργοστολίου λειτουργεί κανονικά με ενεργό τον κλωβό.
Η δε έξοδος κινδύνου παραμένει ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ
μπλοκαρισμένη όπως είναι άλλωστε από την πρώτη μέρα που εγκαταστάθηκε
(εσκεμμένα με την τοποθέτηση του ιστορικού φίκου για την αποφυγή χρήσης της
χωρίς λόγο από τους βιαστικούς).
Ζούμε 10 μέρες με συνεχή το φόβο
εγκλωβισμού ή ποδοπατήματος λόγω πανικού σε περίπτωση νέου σεισμού. Παρά τα
διαβήματα από συναδέλφους και τις διαμαρτυρίες της πελατείας, ο Δντης επιμένει να
δηλώνει ότι δεν έχει δυνατότητα να αφήσει τις πόρτες ελεύθερες. Επικαλείται τις
συνεχείς τηλεφωνικές επεμβάσεις από την Δνση Ασφάλειας για την παρακολούθηση της
αυστηρής τήρησης των κανόνων ασφαλείας (των χρημάτων). Δεν μπορεί να
λειτουργήσει το κατάστημα για μερικές μέρες πχ. με ένα περιπολικό απέξω και
ανοιχτές τις πόρτες;
ΕΑΚ Κατ. Αργοστολίου
315
Συμβαίνουν αλήθεια τέτοια πράματα στην εποχή μας ;!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ τη μεγάλη μας φίλη ;!