Η “διακριτική” γοητεία της στοχοθεσίας…
και η επιστροφή των μπόνους στις τράπεζες...
Ιούλιος 2017
Μέσα
σε διάστημα σχεδόν ενός μήνα κυκλοφόρησαν 2 εγκύκλιοι της Τράπεζας που
θεσμοθετούν μπόνους για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων: αφενός την
πραγματοποίηση ρυθμίσεων στο χαρτοφυλάκιο δανείων όλων των κατηγοριών
(ΕΕ 40/15.05.2017) και αφετέρου την προώθηση πωλήσεων
POS για τις επιχειρήσεις (Β 137/30.06.2017).
Και μόνο η ανάγνωση της λέξης μπόνους (επιβράβευση) προκαλεί την αντίδρασή μας,
αλλά και όλης της κοινωνίας θεωρούμε, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι
αυτά που υπόσχεται η Διοίκηση προς τους εργαζόμενους είναι ψίχουλα που
για άλλη μια φορά θα μοιραστούν
με τον πλέον αδιαφανή τρόπο κατά το δοκούν των διευθυντών των
καταστημάτων…
Πρίν από 10 χρόνια ο τότε Γενικός Δ/ντης Δικτύου, Μ.Μωυσής, απευθυνόμενος σε στελέχη καταστημάτων έγραφε: «Όπως γνωρίζετε πολύ καλά, το 2007
εφαρμόστηκε με επιτυχία και για πρώτη φορά η αξιολόγηση των Καταστημάτων έναντι της στοχοθεσίας σε τριμηνιαία βάση.
Η μέθοδος εφαρμογής των τριμήνων στο σύστημα της στοχοθεσίας και κατά συνέπεια των bonus,
δημιουργεί νέα δεδομένα που δεν μπορούν να βάλουν σε σύγκριση το
σύστημα αυτό με ό,τι ίσχυε παλιά, δηλαδή την αξιολόγηση μία φορά το
χρόνο έναντι των ετησίων στόχων
των Καταστημάτων». Σε ολόκληρο το κείμενο η πρόθεση του πρώην
Γενικού Δ/ντή ήταν να υπερασπιστεί ένα συγκεκριμένο σύστημα αξιολόγησης
κι έτσι κάνει τη σύνδεση που θέλουμε να καταδείξουμε κι εμείς:
τα μπόνους δεν είναι άλλο από την προσπάθεια να συνδεθεί η αμοιβή μας με τη στοχοθεσία,
την εκάστοτε ανάλογα με την εποχή, και να παγιωθεί ένας διαφορετικός
τρόπος αντίληψης της δουλειάς μας. Δηλαδή, να εμπεδώσουμε το πνεύμα του
«πουλάω άρα πληρώνομαι»…Τόσο
απλά… Κι από την εφαρμογή του τρίμηνου που υποστήριζε τότε η
στοχοθεσία, φτάσαμε στον μήνα, στη βδομάδα, στην ημέρα, και τελικά η
αξιολόγηση γίνεται ανά ώρα, όπως γνωρίζουμε οι υπάλληλοι των
καταστημάτων!
Είναι
δυνατόν το δέλεαρ μιας έξτρα αμοιβής, εκτός συλλογικών συμβάσεων και
έκτακτου χαρακτήρα, να αντισταθμίσει την πίεση που δεχόμαστε για την
επίτευξη των στόχων; Λαμβάνεται υπόψη από τα μεγαλοστελέχη της
Διοίκησης η υποστελέχωση όλων των υπηρεσιών στα καταστήματα λόγω της
έλλειψης προσωπικού; Αλήθεια, πιστεύουν πως οι συνάδελφοι στο δίκτυο
χρειάζονται τα ψίχουλα των μπόνους ως κίνητρο για να εργαστούν
ή χρειάζεται προσωπικό για να στελεχώσει όλες τις υπηρεσίες στα
καταστήματα; Μήπως τους διαφεύγει ότι
ένας υπάλληλος Καταστήματος δεν κάνει μόνο πωλήσεις αλλά και
δουλειές σημαντικές που δεν μετριούνται με τα δικά τους κριτήρια, όπως
ψηφιοποίηση, αρχείο, ηλεκτρονική και φυσική αλληλογραφία,
back
office εργασίες ενώ παράλληλα εξυπηρετεί δεκάδες πελάτες κάθε μέρα,
χειρίζεται ένα σωρό πληροφοριακά συστήματα της τράπεζας -τα οποία αλλάζουν συνεχώς- και πρέπει πάνω από όλα να ακολουθεί ένα σωρό εγκυκλίους -οι οποίες και αυτές αλλάζουν συνεχώς-;
Η
προηγούμενη δεκαετία των μπόνους για να πουλάμε δάνεια, κάρτες κλπ, με
εμφανή αποτελέσματα στη σημερινή εποχή που μαζεύουμε τα απόνερα, δεν
είναι μακριά και δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου.
Τα μπόνους ήταν και είναι η προσπάθεια νομιμοποίησης της στοχοθεσίας,
που μας έμεινε για τα καλά και οδηγεί στην φοβερή πίεση όλων αυτών των
ετών. Για να μην αναφέρουμε πως χρειάζεται περίσσιο θράσος από την μεριά
των διοικούντων όταν τάζουν μπόνους
και επιβράβευση στο προσωπικό των τραπεζικών καταστημάτων για να
κυνηγήσει στόχους στις ρυθμίσεις δανείων σε μια εποχή όπως η σημερινή
που η κοινωνία και ο λαός έχουν πληρώσει την διάσωση των τραπεζών
(ανακεφαλαιοποιήσεις) με ανεργία, μειώσεις μισθών και συντάξεων,
φόρους και χαράτσια. Προφανώς αν η διοίκηση ήθελε να επιβραβεύσει το
προσωπικό, θα το έκανε μέσω της επιχειρησιακής σύμβασης, με την
επιστροφή της μείωσης του μισθού (κουτάκι), την πληρωμή υπερωριών, την
επιστροφή των περικοπών που μας έχει επιβάλει, την αύξηση
συνολικά του μισθού μας.
Σε
αυτή τη λογική η Διοίκηση έχει βρει συμπαραστάτη την πλειοψηφία του
ΣΥΕΤΕ, καθώς όλα αυτά τα χρόνια οι παρατάξεις που είχαν την πλειοψηφία
αποδέχονταν και τη λογική των μπόνους και των στόχων.
Υποστήριζαν και υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τους
συλλογικούς στόχους (πόσο συλλογικοί είναι όταν ουσιαστικά
εξατομικεύονται στον κάθε συνάδελφο με τη μείωση του προσωπικού που
υπάρχει στα καταστήματα;).
Εμείς θυμόμαστε ακόμα ότι μισθωτή εργασία σημαίνει πώληση χρόνου του εργάτη στον εργοδότη και όχι σύμβαση εγγυημένου έργου.
Υπερασπιζόμαστε
έναν σταθερό μισθό βασισμένο σε κατακτήσεις συλλογικών συμβάσεων,
ανεξάρτητο από τα κέρδη και τις ζημιές τους και
αντιδρούμε στις μεταβλητές αμοιβές των μπόνους που δίνει η εργοδοσία όπως, όπου και όποτε θέλει.
Πολύ περισσότερο τώρα που μέσα στις τράπεζες (και στην ΕΤΕ ειδικότερα)
στρατιές μάνατζερ και συμβούλων χτίζουν καριέρες και βιογραφικά θέλοντας
να εγκαθιδρύσουν
ένα σύστημα “επιβράβευσης” που θα διασφαλίζει τις δικές τους υψηλές
αμοιβές πατώντας πάνω στη δικιά μας δουλειά. Ένα σύστημα που θα
δικαιολογεί και θα διατηρεί την ανικανότητα των διοικούντων να
οργανώσουν τις εργασίες με τρόπο λειτουργικό ενώ θα συνεχίζονται
οι ελλείψεις προσωπικού, οι μειώσεις στον μισθό μας, οι ελαστικές
μορφές εργασίας (ενοικιαζόμενοι υπάλληλοι) και η καταπάτηση των
εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Καλούμε τους συναδέλφους να σταθούν κριτικά απέναντι τόσο στα
μπόνους όσο και στους στόχους!
Απορρίπτουμε τη λογική του ανταγωνισμού καθώς και την προσπάθεια υποτίμησης της εργασίας μας μέσα από την ανάδειξη
των πωλήσεων σε υπέρτατη αξία.
Ø
Η
τραπεζική εργασία ενός καταστήματος είναι αλυσίδα στην οποία ΟΛΟΙ οι
εργαζόμενοι σε αυτό συνεισφέρουν είτε κάνουν πωλήσεις είτε όχι, είτε
δουλεύουν σε γραφείο είτε στο γκισέ.
Ø
Οποιαδήποτε
προσπάθεια αξιολόγησης της προσφοράς του κάθε εργαζόμενου ξεχωριστά στα
αποτελέσματα της τράπεζας είναι στην ουσία της άδικη και μεροληπτική.
e-mail:protasiprooptikis@gmail.com,
Ιστοσελίδα:www.protasiprooptikis.blogspot.com
6980925499, 6936548328, 6946465296, 6948788704, 19923, 74306, 79836, 83908
Όσες τράπεζες εντάχθηκαν στο "νόμο Αλογοσκούφη" αλλά και μετέπειτα έλαβαν και ένα σκασμό χρήματα από το ΤΧΣ (βλέπε Έλληνας Πολίτης) έχουν δικαίωμα να δίνουν bonus ;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή