Θα συναινέσουμε στη «δικτατορία» του υποταγμένου συνδικαλισμού;

 «Προτείνουμε να μη γίνει έκτακτη Γ. Συνέλευση, βάσει γνωμοδότησης του νομικού μας συμβούλου, ότι αφού έχει ήδη υπογραφεί η σύμβαση, έχει εκλείψει πλέον ο λόγος». Αυτά ήταν τα λόγια του Προέδρου του Συλλόγου στη συνεδρίαση του ΔΣ στις 5/9. Αυτή ήταν η πρόταση της ΔΗΣΥΕ που ψηφίστηκε και από τη ΔΑΚΕ. «Αφού δεν υπάρχει λόγος και είναι αντικαταστατική η συνέλευση, δε συμμετέχουμε στην ψηφοφορία» δήλωσε ο εκπρόσωπος της ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ. Κι έτσι έληξε κι αυτή η συνεδρίαση… Οι «σωτήρες» μας ξέρουν καλύτερα για μας χωρίς εμάς.

Γιατί δεν καταργείτε εντελώς τις συνελεύσεις; Εύλογα αναρωτιούνται οι πάνω από 800 συνάδελφοι που έκαναν το «φοβερό λάθος» να ζητήσουν εγγράφως να γίνει έκτακτη Γ. Συνέλευση για το θέμα της επιχειρησιακής σύμβασης. Αυτής που από 1/9 μας επιβάλλει να δουλεύουμε το ίδιο για λιγότερα χρήματα, κι έτσι να κερδίζει η Τράπεζα και όχι εμείς, όπως θέλουν να μας πείσουν.

Όχι, δεν περιμέναμε ότι θα φτάσουν σ αυτό το σημείο αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς. Και πώς το μεθόδευσαν; Η συνεδρίαση άρχισε και οι 11 σύμβουλοι ζητήσαμε έκτακτη Γ. Συνέλευση με θέμα την επιχειρησιακή σύμβαση, ενώ κάποιες παρατάξεις πρότειναν το θέμα να είναι και μομφή κατά του ΔΣ και εκλογές. Ως εκείνη τη στιγμή, καμιά από τις 3 παρατάξεις που  ψήφισαν υπέρ της σύμβασης (ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ-ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ) δεν είχε εκφράσει θέση υπέρ ή κατά της συνέλευσης. Κι αφού έβαλαν κάθε μία από τις υπόλοιπες παρατάξεις να κάνει την πρότασή της και να την ψηφίσει, ακολούθησε η κεραμίδα από τον Πρόεδρο ότι «δεν υπάρχει λόγος να γίνει έκτακτη Γ. Συνέλευση!». Ψηφίζουν λοιπόν οι 11 σύμβουλοι των ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ, τους διευκολύνει η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ απέχοντας από την ψηφοφορία, κι όλα καλά..

Και η σύμβαση; Μα «υπάρχει πλειοψηφία;» ρωτούν κάποιοι συνάδελφοι. Φυσικά. Η Διαφάνεια ικανοποιήθηκε από τις αόριστες εξηγήσεις των Κατσίκα – Γιαννακόπουλου.  Άλλωστε, όλη η διαφωνία τους δήθεν ήταν το ποσοστό των μειώσεων να ξεκινούσε από 4% αντί για 4,4%. Μεγάλη διαφορά! Φυσικά και συμφωνούν και οι 3 παρατάξεις με τη σύμβαση. Δικό τους προϊόν ήταν. Έτσι είπε ο εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ: «την ευθύνη είχαμε οι 3 παρατάξεις που ψηφίσαμε υπέρ της σύμβασης.. Από τον Φλεβάρη ξέραμε ότι πάμε για μειώσεις.. μας έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό η Τράπεζα στις 3 το μεσημέρι της 17ης Αυγούστου..». Τώρα, το ότι πανηγυρίζει και η Τράπεζα και ο Σύλλογος, αυτό τα λέει όλα..

Είναι εξοργιστική η στάση των 3 παρατάξεων. Ξεπέρασαν τα όρια με τη «δικτατορική» απόφαση να μη συγκαλέσουν καν έκτακτη Γ. Συνέλευση. Αυτό είναι το ευχαριστώ, προς τους εξαπατημένους συναδέλφους που τους ψήφισαν λόγω της γνωστής αφίσας.

Αλλά τι περιμένεις από τον κυβερνητικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό; Η «υπευθυνότητα» που μας βομβαρδίζουν καθημερινά οι 3 παρατάξεις είναι η ίδια υπεύθυνη στάση της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ. Ο Σύλλογος της «σωτηρίας» μας παραπέμπει στην κυβέρνηση «εθνικής καταστροφής». Έχουν το θράσος μάλιστα να εμπαίζουν τους συναδέλφους!

Ειδικά η παράταξη του συνάδελφου Παναγόπουλου αποκάλυψε με Διαφάνεια το ρόλο της: να υπογραφεί η σύμβαση με τις μειώσεις και να σβηστούν και οι αντιδράσεις των συναδέλφων.. Τις δικές μας προτάσεις, «όχι στις μειώσεις των μισθών – ναι σε συλλογική σύμβαση – απόφαση από τους εργαζόμενους σε συνέλευση» τις βαφτίζουν ως "όχι σε όλα"..  Εκείνοι φάνηκαν το λιγότερο ανακόλουθοι, όταν είχαν την ευκαιρία να αναστρέψουν αυτό που υποτίθεται δεν είχαν συμφωνήσει στις 17/8, αλλά δεν το έκαναν.

Συνάδελφοι στην προηγούμενη ανακοίνωσή μας αναλύσαμε τη συλλογική σύμβαση. Όλοι γνωρίζουμε την αλήθεια. Έχουμε καταλάβει το ρόλο αυτών των συνδικαλιστών. Άλλωστε οι ίδιες παρατάξεις δεν είναι που έχουν ρίξει έξω το ταμείο Αυτασφάλειας, το ΤΥΠΕΤ, τζόγαραν τα χρήματα όλων των ασφαλιστικών μας ταμείων, έκλεισαν τη Λέσχη;

Αυτός ο συνδικαλισμός είναι υποταγμένος στα συμφέροντα των κυβερνήσεων και των εργοδοτών. Όμως, και σε μας δεν ταιριάζει η ανοχή σ’ αυτό. Οι συνδικαλιστές των 3 παρατάξεων κράτησαν αυτή τη στάση επειδή δεν υπήρχε κόσμος να επιβάλει με την παρουσία του στο Δ.Σ. τη σύγκληση συνέλευσης. Δεν είναι το ίδιο να συνεδριάζουν με παρόντες 10 συναδέλφους αντί για δεκάδες οργισμένους..

Η απογοήτευση, η απάθεια, η ανάθεση σε κάποιους άλλους να αγωνιστούν για μας, ο «καναπές», η μοιρολατρία, η γκρίνια στα λόγια χωρίς ενεργοποίηση στην πράξη, το βόλεμα, η αποδοχή του «καλά είμαστε, υπάρχουν και χειρότερα», όλα αυτά δίνουν το ελεύθερο στους υποταγμένους συνδικαλιστές να μας ξεπουλάνε και να κερδίζουν για τους ίδιους προνόμια.

Εμείς πρέπει να πιστέψουμε στη δύναμή μας. Μας φοβούνται γι αυτό αρνούνται με νύχια και με δόντια να συγκαλέσουν Γ. Συνέλευση! 

►Γι’ αυτό και αμέσως μετά τη συνεδρίαση, επιμείναμε ότι πρέπει τολμηρά να τη συγκαλέσουμε, όπως μας δίνει τη δυνατότητα το καταστατικό. Είμαστε σίγουροι ότι αν συγκαλούσαμε τη συνέλευση, κανείς δεν θα ρίσκαρε να τη σαμποτάρει, αφού η απόφασή της θα είχε καθοριστική σημασία! Έχουμε απευθύνει δημόσιο κάλεσμα σε όσους συμφωνούν να συγκαλέσουμε έκτακτη Γ. Συνέλευση, και ειδικά σε ΔΑΣ-ΕΝΙΑΙΑ, χωρίς αποτέλεσμα. Και οι δύο έπρεπε να είχαν παραιτηθεί από το Προεδρείο μετά από τη σκανδαλώδη διαδικασία που ακολουθήθηκε ή αν μη τι άλλο να κινηθούν ταχύτατα προς ενεργοποίηση των συναδέλφων για τη σύγκληση έκτακτης ΓΣ.  Δεν πρέπει να δίνουν καμιά νομιμοποίηση σ’ αυτό το Προεδρείο και σ’ αυτή τη σύμβαση.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Παρά την εξέλιξη του τελευταίου ΔΣ, τίποτα δεν έχει χαθεί. Μπορούμε μέσα από συλλογικές διαδικασίες, εάν βέβαια το θέλουμε πραγματικά,  να δείξουμε έντονα τη δυσαρέσκειά μας για τη μείωση του μισθού μας προς τη Διοίκηση της Τράπεζας και την πλειοψηφία του Συλλόγου: να αντιδράσουμε στην εντατικοποίηση και στην πίεση των στόχων, να μην υποχωρήσουμε σε ζητήματα αδειών, υπερωριών κλπ.

Δεν προτείνουμε τον εύκολο δρόμο, δεν χρησιμοποιούμε δικαιολογίες. Συνδικαλισμός δεν είναι υπόθεση για λίγους «εκλεκτούς», αλλά για όλους τους εργαζόμενους. Νίκη χωρίς αγώνα και κόστος δεν υπάρχει! Η ιστορία το διδάσκει. Χρειάζεται μια εις βάθος ανασυγκρότηση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος. Στη δομή, στη μορφή, στις διεκδικήσεις, στον προσανατολισμό του. Οι εξελίξεις στον τραπεζικό κλάδο δείχνουν ότι η επίθεση στα δικαιώματα των τραπεζοϋπαλλήλων θα ενταθεί.

Γι αυτό, άλλος δρόμος από αυτόν του ανυποχώρητου αγώνα δεν υπάρχει! Αγώνας για να ανατραπεί η Τρόικα εξωτερικού (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ), η Τρόικα εσωτερικού (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ) και η Τρόικα των συνδικαλιστών του ΣΥΕΤΕ (ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ-ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ)..