Μήνυμα συναδέλφου

Δημοσιεύουμε μήνυμα του συναδέλφου Μ.Κ. που λάβαμε στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση


Αποστολή: Δευτέρα, 14 Ιουλίου 2008 7:17 πμ
Προς: "protasiprooptik@in.gr" protasiprooptik@in.gr
Θέμα: ΚΑΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ BONUS ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖ. ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΕΙΣΤΕ ΜΕΡΙΚΑ ΜΟΝΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΜΕΝΟΙ.

ΟΣΟΙ (ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ) ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΑΝ ΣΤΟΧΟΥΣ (ΓΙΑΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΑΣΤΟΙ), ΔΕΝ ΠΗΡΑΝ ΟΥΤΕ ΤΑ 450 ? ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ.

ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΔΙΚΕΙΤΕ ΤΗ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΤΡΑΠΕΖ. ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ.

Μπόνους: το καρότο των λίγων, το μαστίγιο των πολλών

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ
Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων Εθνικής

e-mail: protasiprooptik@in.gr, http://protasiprooptikis.blogspot.com


Μπόνους : το καρότο των λίγων, το μαστίγιο των πολλών

Το «δούλεμα» απ΄ την πλευρά της διοίκησης συνεχίζεται: μια βδομάδα ακουγόταν ότι θα μοιραστεί το μπόνους για το 2007, χωρίς βέβαια περαιτέρω πληροφορίες… Και ιδού η μεγάλη επιβράβευση των συναδέλφων: 458 ευρώ για τους περισσότερους συναδέλφους στο δίκτυο, ενώ στο ίδιο κατάστημα υπήρχαν 2-3 στελέχη που έπαιρναν πάνω από 5.000 ευρώ! Παρατηρήθηκε μεγάλη ανισομέρεια στην κατανομή μεταξύ διοίκησης και καταστημάτων, αφού σε μερικές διευθύνσεις μοιράστηκαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ, με πρώτους τους τραπεζικούς συμβούλους και τους περιφερειακούς διευθυντές!

Μεγάλη ξεφτίλα ή μεγάλη απάτη;

Αποδεικνύεται περίτρανα ότι η μυθολογία ότι δήθεν τα μπόνους είναι μια οικονομική ενίσχυση για τους εργαζόμενους, ή ακόμα κι ότι πρέπει να είμαστε και ευγνώμονες στη διοίκηση για την προσφορά της, καταρρέει! Η αλήθεια είναι ότι η ΕΤΕ είχε τρομακτική αύξηση κερδών το 2007, που συνεχίζεται και φέτος, όπως όλα τα τελευταία χρόνια. Αυτό είναι αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων, της μείωσης του προσωπικού, της εντατικοποίησης, των πολύ χαμηλών μισθών, καθώς και της ληστρικής πολιτικής των δανείων και πιστωτικών καρτών.
Το σύστημα των μπόνους είναι άδικο απ΄ τη φύση του, αφού αναπαράγει την ψαλίδα μεταξύ μεγαλοστελεχών και απλών συναδέλφων, δίνοντας πολλά σε αυτούς που παίρνουν πολλά και λίγα στη μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων που παίρνουμε χαμηλούς μισθούς. Δεν μπορούν να θεσπιστούν κανόνες σε αυτό το σύστημα, γιατί η διοίκηση το επέβαλε για να δίνει αυθαίρετα μπόνους στα μεγαλοστελέχη και τα ψίχουλα σε όλους εμάς! Είναι μια μεταβλητή αμοιβή που όποτε θέλει δίνει η διοίκηση και όσα θέλει, και δε μας κατοχυρώνει, ενώ καλλιεργεί ανταγωνισμούς μεταξύ των συναδέλφων, ώστε ο ένας να μην ξέρει πόσα παίρνει ο άλλος!

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες! Μεγάλη ευθύνη φέρει και ο ΣΥΕΤΕ αφού ο ίδιος ήτανε που αποδέχτηκε το θεσμό πριν χρόνια στην δήθεν προοπτική της οικονομικής μας ενίσχυσης.. Δέχτηκε δηλ. τα ψίχουλα αντί μιας ικανοποιητικής σταθερής αύξησης στο μισθό. Δέχτηκε αυτό το σύστημα, που μάλιστα έχει συνδεθεί με την αιμοβόρα πρακτική των στόχων, που στέλνει συναδέλφους στο νοσοκομείο από εργασιακό άγχος!

Πολλοί συνάδελφοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα στέλνοντας ακόμη και μηνύματα στην εσωτερική επικοινωνία, γεγονός που δείχνει ότι όλο και περισσότεροι ψυλλιάζονται «τι παίζει» με το μπόνους και διαφωνούν πλέον με το όλο σύστημα.

Από αυτή τη σκοπιά είμαστε αντίθετοι στο σύστημα των μπόνους. Πρέπει να
διεκδικήσουμε σταθερές αμοιβές, αφού εμείς παράγουμε τα τεράστια κέρδη που βγάζει η Εθνική. Δεν μπορούμε να ζούμε με τους πενιχρούς μισθούς και να παίρνουμε αυξήσεις 3%. Να διεκδικήσουμε ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, για να μπορούμε να ζήσουμε αξιοπρεπώς από μία μόνο δουλειά.
Αλήθεια, εσείς κύριε Αράπογλου θα μπορούσατε να ζήσετε με 700 ευρώ? Ή ακόμη και με 1000 που παίρνουν οι περισσότεροι?

Διεκδικούμε: _Κατάργηση των στόχων και των bonus. _Όχι στη σύνδεση μισθού – παραγωγικότητας _Βασικό μισθό 1400 ευρώ.

Ιούλιος 2008

ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΜΟ
ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ «S-800 TELEPERFORMANCE»!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!

Η εργοδοσία της εταιρείας S-800 TELEPERFORMANCE προχώρησε την Τρίτη 24 Ιουνίου στην απόλυση του συναδέλφου Ορέστη Κώτσια. Το προηγούμενο διάστημα η εργοδοσία της εταιρείας, με διάφορες προφάσεις, προχώρησε σε μετακινήσεις εργαζόμενων σε άλλα τμήματα, ωθώντας τους σε παραίτηση. Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Προχώρησε στη μη ανανέωση συμβάσεων και απέστειλε εκατοντάδες προειδοποιήσεις-απειλές περί επιβολής προστίμων και παρακράτησης ημερών εργασίας που έχουν δουλευτεί(!) χτυπώντας ευθέως τη συλλογική σύμβαση. Ταυτόχρονα, εξανάγκαζε εργαζόμενους να συντάσσουν εκθέσεις αξιολόγησης της συμπεριφοράς(!) των υφισταμένων συνάδελφων τους. Το κλίμα αυτό του αυταρχισμού ήρθε να προστεθεί στις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας (ακανόνιστες βάρδιες, ατελείωτες ώρες μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή με ένα μικρόφωνο και ένα ζευγάρι ακουστικά, ασταμάτητη ομιλία σε ένα κουβούκλιο ένα επί ένα, με επικίνδυνο για τη υγεία περιβάλλον και με μερικά λεπτά διάλειμμα για κολατσιό και τουαλέτα).
Στη πολιτική της εργοδοσίας για περισσότερη δουλειά, με μισθούς πείνας και κανένα δικαίωμα, ήταν αρκετές οι φορές που ο συνάδελφός μας Ορέστης βρέθηκε αντιμέτωπος, υπερασπιζόμενος τα εργασιακά του δικαιώματα και απαιτώντας την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης των Ιδιωτικών Υπαλλήλων γιʼ αυτόν και τους συναδέλφους του.
Η ανάγκη αντίστασης στις απίστευτες συνθήκες, αλλά και το αντιασφαλιστικό τερατούργημα της κυβέρνησης, οδήγησε εκατοντάδες νέους εργαζόμενους από τον κλάδο των τηλεφωνικών υπηρεσιών να συμμετέχουν στις μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις, κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία, υπερασπιζόμενοι τα αναφαίρετα δικαιώματά τους στη δουλειά, το μισθό, την περίθαλψη, τη σύνταξη παίρνοντας οι περισσότεροι την πρώτη γεύση της αξίας της συλλογικής δράσης και του δικαιώματος στην απεργία.
Η εργοδοσία της εταιρείας S-800 TELEPERFORMANCE θέλησε να πάρει τη ρεβάνς και να εκδικηθεί τους συναδέλφους οι οποίοι πρωτοστάτησαν σε αυτό τον αγώνα. Με την απόλυση του Ορέστη προσπαθεί να “απαλλαγεί” από ένα δυναμικό που αναδείχτηκε από τις απεργιακές κινητοποιήσεις, που δεν συμμορφώθηκε με τις υποδείξεις των ανώτερων και που φώναξε ότι ο εργαζόμενος δεν πρέπει να είναι δούλος. Η εργοδοσία της εταιρείας, αντί να βελτιώσει τις άθλιες συνθήκες δουλειάς των χιλιάδων εργαζομένων της, αποφάσισε να «κλείσει το στόμα» σε όσους με το κεφάλι ψηλά παλεύουν για να τις βελτιώσουν.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΟΡΕΣΤΗ ΚΩΤΣΙΑ που έχει σαν στόχο:
- την επαγγελματική και προσωπική εξόντωση του συναδέλφου.
- τη διαιώνιση των απαράδεκτων συνθηκών δουλειάς χιλιάδων νέων εργαζόμενων-δούλων.
- τον παραδειγματισμό και τον εκφοβισμό όλων των συναδέλφων.
- να σπάσει τη συναδελφικότητα των εργαζομένων και τη συνδικαλιστική τους δράση.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο το δικαίωμα στη δουλειά με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας κόντρα στο ξεζούμισμα, την πειθάρχηση και την υποταγή.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ (ομοσπονδίες, σωματεία), τις εργατικές συλλογικότητες, τοπικούς φορείς και κάθε εργαζόμενο να υπερασπιστούν το συνάδελφο απαιτώντας την άμεση ανάκληση της απόλυσης.
Να σηκωθεί ένα κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης που θα υπερασπιστεί τους χιλιάδες νέους εργαζόμενους που δοκιμάζονται από την πολιτική της εταιρίας S-800 TELEPERFORMANCE.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!
ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ!

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ (ΘΗΣΕΩΣ 330 - ΚΑΛΛΙΘΕΑ)
- ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ, 7:30 ΤΟ ΠΡΩΙ
- ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ, 3:30 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΗΝ TELEPERFORMANCE

Εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας μέχρι και 65 ώρες μας υπόσχονται οι Υπουργοί Απασχόλησης
της Ε.Ε!!!

Τη στιγμή που:

-ψηφίστηκε το ασφαλιστικό που ανοίγει την πόρτα για τη μετατροπή των συντάξεων σε επίδομα κηδείας,
- μαύρη και ανασφάλιστη εργασία κάνουν θραύση,
- εργαζόμενοι (ενοικιαζόμενοι, σε stage, συμβασιούχοι κτλ) δουλεύουν ήδη με κουτσουρεμένα δικαιώματα, χωρίς μάλιστα τις περισσότερες φορές να τους γράφουν στα σωματεία,
- ακόμη και η συμμετοχή σε σεμινάρια προϋποθέτει την «επίσκεψη» σε κομματικό γραφείο,
- μεθοδεύεται η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (βλ. εξελίξεις στην ΟΤΟΕ),
- βάλλεται από παντού το επίσημο ωράριο εργασίας, με αμέτρητες απλήρωτες υπερωρίες και ο εργάσιμος χρόνος να έχει ήδη επιμηκυνθεί,
- υγεία και παιδεία ιδιωτικοποιούνται και από δικαίωμα όλων γίνονται εμπόρευμα προς πώληση,
- το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα ζητά «κουμπαράδες» (μπροστά στους πενιχρούς μισθούς και συντάξεις που παίρνουμε και με την ακρίβεια να τσακίζει κόκκαλα) και υπογράφει αυξήσεις λιγότερο από 1 ευρώ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ- Ε.Ε.-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ- ΑΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΣΑΡΩΜΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ.

Η ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΤΩΝ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΑ ΜΑΣ ΞΕΖΟΥΜΙΣΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ΠΩΣ ΜΕ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ΑΝΕΡΓΕΣ ΑΝΕΡΓΟΙ,

ΤΟ ΠΙΟ ΦΤΗΝΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ!

Όπως η κυβέρνηση της ΝΔ και όλες οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα νέο τύπο εργαζομένου υποταγμένου στην αύξηση των κερδών των εργοδοτών έτσι και εμείς πρέπει να προτάξουμε δυναμικά τα σύγχρονα δικαιώματα και τις ανάγκες που πηγάζουν από την ίδια την εποχή μας. Πρέπει να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός εργατικού κινήματος με τέτοια χαρακτηριστικά που θα τολμήσει να μετατρέψει τη συσσωρευμένη αγανάκτηση που υπάρχει σε δύναμη ανατροπής της αντεργατικής πολιτικής που εφαρμόζεται σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ενός κινήματος που όχι μόνο δε θα παζαρεύει τους όρους χειροτέρευσης της εργασίας και της ζωής του -όπως γίνεται τώρα- αλλά που ενιαία (Έλληνες και ξένοι εργαζόμενοι, μόνιμοι, συμβασιούχοι, 4ωρίτες, ενοικιαζόμενοι κτλ) θα απαιτήσει και θα επιβάλει τη δημοκρατία στα σωματεία κάνοντας πράξη τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες της βάσης των εργαζομένων μέσα από γενικές συνελεύσεις, συζήτηση, συντονισμό και δυναμικούς αγώνες με πλαίσιο και αιτήματα που αποφασίζονται, από τους ίδιους τους εργαζόμενους.

ΠΡΕΠΕΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ: ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΛΗΤΩΝ ΣΩΤΗΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΩΝ ΡΕΦΟΡΜΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΟΥΤΕ ΟΙ 65 ΩΡΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΦΤΑΝΟΥΝ!!!

ΕΓΓΡΑΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ- ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ- ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ – ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΑΙΡΕΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ-ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ- ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΜΟΝΙΜΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ- ΓΕΝΝΑΙΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ(1400 ευρώ)- ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ- ΜΕΙΩΣΗ ΣΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΤΩΡΑ- ΥΓΕΙΑ- ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΛΩΝ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΕΙ-ΤΕΙ.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΟΥΤΟΠΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ
ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ εργαζομένων στην ΑΤΕ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ - ΣΤΟΧΟΘΕΣΙΑ - ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΙΣΘΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ - ΣΤΟΧΟΘΕΣΙΑ - ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΙΣΘΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ

«Το νέο σύστημα αξιολόγησης τέθηκε σε εφαρμογή. Οι καταχώρηση των στοιχείων πρέπει να γίνει μέχρι 13/06.»
«Δεν απαιτείται οι συνάδελφοι να υπογράψουν κάτι.»
«Δηλώνουμε ότι σύμφωνα με την Ε.Σ.Σ.Ε. του 2007 δεν αποδεχόμαστε κανένα επιμερισμό στόχων προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγησή μας στα πλαίσια του νέου συστήματος αξιολόγησης.»

Τι σημαίνει τελικά για τους εργαζόμενους η οποιαδήποτε αξιολόγηση;
Τι εξυπηρετεί;
Μπορεί να είναι αντικειμενική;
Είναι δυνατό να υπάρχουν στόχοι σε επίπεδο καταστημάτων αλλά όχι ατομική στοχοθεσία;
Είναι μερικά από τα ερωτήματα που καθημερινά συζητιούνται.
Τι σημαίνει για την τράπεζα και τον κάθε εργοδότη η αξιολόγηση και τι για τους εργαζόμενους;
Η τράπεζα και κάθε επιχείρηση έχει ως μοναδικό στόχο την με κάθε τρόπο αύξηση των κερδών της, αυξάνει συνεχώς τους στόχους της και καλεί τους εργαζόμενους να συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία. Ο πιο αποτελεσματικός για αυτήν τρόπος είναι οι εργαζόμενοι να θεωρήσουν την κάλυψη των στόχων δική τους υπόθεση‧ είτε συναινώντας και συμφωνώντας με αυτή τη λογική είτε αναγκαζόμενοι να συναινέσουν όταν η κάλυψη των στόχων έχει άμεσα αποτελέσματα τόσο στην παραπέρα εξέλιξή τους όσο και στην αμοιβή τους.
Για τους εργαζόμενους όμως η αξιολόγηση αποτελεί μια διαδικασία ελέγχου και χειραγώγησης, μια διαδικασία μετρήσιμη με κριτήρια που καθορίζει αυθαίρετα ο εργοδότης, μια διαδικασία αυταρχική που δυναμιτίζει το κλίμα συναδελφικής αλληλεγγύης και στη θέση του εγκαθιστά τον ανταγωνισμό με όλα όσα αυτό συνεπάγεται.

Πολλές φορές η αποδοχή της αξιολόγησης πηγάζει από την καλοπροαίρετη συχνά αγωνία κάποιων συναδέλφων μπροστά σε ερωτήματα τύπου «τι θα γίνει αφού δε δουλεύουμε όλοι το ίδιο;», «τι θα γίνει με αυτούς που δεν προσφέρουν;».
Ας μη γελιόμαστε συνάδελφοι. Όσοι δε δουλεύουν και δεν προσφέρουν με κανένα σύστημα αξιολόγησης δεν πρόκειται να δουλέψουν και να προσφέρουν! Και αυτό γιατί στην πραγματικότητα αυτό που κάθε φορά αξιολογείται είναι η δουλοπρέπεια απέναντι στον ανώτερο, ο άκρατος ανταγωνισμός και το ατομικό βόλεμα, η μη συμμετοχή σε οποιονδήποτε αγώνα, η μη διεκδίκηση.
Γιατί χρειάζεται λοιπόν η αξιολόγηση; Για να ανταμειφθεί αυτός που πραγματικά δουλεύει; Για την αποκατάσταση της αξιοκρατίας; Όχι βέβαια.

– Η αξιολόγηση χρειάζεται ως κίνητρο για τους παραπέρα εξοντωτικούς ρυθμούς στους οποίους θα κληθούμε να δουλέψουμε, ξεχνώντας ωράρια και Σαββατοκύριακα, προκειμένου να πιάσουμε τους συνεχώς αυξανόμενους με γεωμετρική πρόοδο στόχους (ήδη στην Ε.Ε. έγινε πρόταση για 65ωρο εβδομαδιαίας εργασίας).
– Η αξιολόγηση χρειάζεται για την παραπέρα αύξηση των κερδών της τράπεζας με λιγότερα λειτουργικά έξοδα αφού οι στόχοι κάθε έτος αυξάνονται και από την άλλη το προσωπικό και οι μισθοί μειώνονται.
– Η αξιολόγηση χρειάζεται για την σταδιακή αντικατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων με ατομικές διαπραγματεύσεις, bonus και αμοιβή με το κομμάτι (Δεν είναι τυχαία η απόφαση του Αράπογλου της Εθνικής να προχωρήσει σε ΕΣΣΕ χωρίς να δέχεται τη συζήτηση για κλαδική).

Ποια θα είναι τα αποτελέσματα τόσο της στοχοθεσίας όσο και της σύνδεσής της με την αξιολόγηση; Γιατί είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι θα υπάρχει στοχοθεσία αλλά δεν θα κρινόμαστε με βάση αυτή. Και αυτό γιατί η ίδια η λογική του να θέτεις στόχους εμπεριέχει και τη λογική του ελέγχου της επίτευξής τους και ακόμα παραπέρα την ανταμοιβή αυτών που «τους έπιασαν». (Αλήθεια ποιος συνάδελφος θα τρέξει να πιάσει τους στόχους αν εκ των προτέρων ξέρει ότι θα αμειφθεί το ίδιο με αυτόν που δεν τους πέτυχε;)
Αποτέλεσμα;
- Άκρατος ανταγωνισμός και συνθήκες ζούγκλας στο κατάστημα όπου θα κυριαρχεί ο δυνατότερος, ο πιο γρήγορος, αυτός που θα καταφέρει να αρπάξει τον πελάτη.
- Κατηγοριοποίηση και δημιουργία εργαζομένων πολλών ταχυτήτων, αφού θα δίνεται μάχη για μια θέση στα τμήματα ανάπτυξης, για ένα «πιστοποιητικό», ενώ το ταμείο ή η εξυπηρέτηση θα παραμένουν θέσεις κάτεργα για την τρέχουσα δουλειά.
- Δουλειά με το κομμάτι και κατάργηση στην πράξη των συλλογικών συμβάσεων.

Μπορεί να υπάρξει «αντικειμενική αξιολόγηση και εφικτή στοχοθεσία»;
Θα απαντήσουμε με ένα παράδειγμα:
Ένα κατάστημα το 2007 κάλυψε το στόχο του για τα στεγαστικά δάνεια και πήρε bonus, το οποίο μοιράστηκε με βάση τις οδηγίες. Ήταν ένα κατάστημα «υπόδειγμα» για τα υπόλοιπα και οι εργαζόμενοι αξιολογήθηκαν με άριστα. Το 2008 ο στόχος του καταστήματος υπερδιπλασιάζεται αλλά το κατάστημα με το ίδιο προσωπικό χορηγεί το ίδιο ποσό στεγαστικών με την προηγούμενη χρονιά. Τώρα το κατάστημα αυτό δεν είναι πλέον «υπόδειγμα» και οι εργαζόμενοι είναι ανίκανοι γι αυτό και θα αξιολογηθούν ανάλογα. Ακόμα και αν κατάφερναν και αυτή τη χρονιά να πιάσουν το στόχο με εντατικοποίηση και καταστρατήγηση του ωραρίου με παραβλέψεις των κινδύνων κλπ δεν θα μπορέσουν να κάνουν το ίδιο και την επομένη χρονιά.
Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι συνάδελφοι έχουν διαισθανθεί τις συνέπειες στην δουλειά και στις αμοιβές τους από την εφαρμογή του νέου τρόπου αξιολόγησης και εξ’ αρχής και με διάφορους τρόπους έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους στη λογική της στοχοθεσίας και ιδιαίτερα της ατομικής και της σύνδεσής τους με την αξιολόγηση.

ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΣΕΑΤΕ;
Στην αρχή μας κάλεσε να μην υπογράφουμε τα δελτία ατομικών στόχων. Μετά προσέφυγε στον ΟΜΕΔ. Σήμερα προτείνει ένα σύστημα αξιολόγησης απαράδεκτο, που όχι μόνο αποδέχεται την στοχοθεσία σε επίπεδο καταστημάτων αλλά και την ατομική. Παρά τις κορώνες στις ανακοινώσεις και στην τελευταία Συνέλευση του προέδρου ότι δε θα δεχθεί ατομική στοχοθεσία οι ίδιοι προτείνουν τα παρακάτω κριτήρια αξιολόγησης:
«Συμβολή στην επίτευξη των γενικών στόχων της μονάδας»: δηλ επίτευξη στόχων μονάδας, βάσει οδηγιών και εντός του χρονοδιαγράμματος.
«Ομαδικότητα»: δηλ συμμετοχή, συμβολή και δέσμευση στους στόχους της ομάδας.
«Καθορισμός στόχων μονάδας»: δηλ θέσπιση αποδεκτών, συγκεκριμένων και εφικτών στόχων της μονάδας.
Ας μας εξηγήσει η ΔΗΣΥΕ και η ΔΑΚΕ πώς θα μετρηθεί η συμβολή, η δέσμευση και η συμμετοχή στην επίτευξη των στόχων της μονάδας αν όχι με την ατομική στοχοθεσία;

Πρέπει να σταματήσει η κοροϊδία. Η πλειοψηφία του ΔΣ όχι μόνο δεν αντιστέκονται και δεν αντιδρούν αλλά ακόμα χειρότερα προσφέρουν χέρι βοηθείας στην διοίκηση με αυτή τους την πρόταση αποδεχόμενοι τη φιλοσοφία της αξιολόγησης και της στοχοθεσίας. Διαφωνώντας στα σημεία, διαπραγματεύονται τους όρους εφαρμογής και στην ουσία επαιτούν και δεν διεκδικούν. Και όλα αυτά την ώρα που όπως και οι ίδιοι παραδέχονται υπάρχει κύμα αντιδράσεων από τα καταστήματα και έχουν συγκεντρωθεί πολλές υπογραφές από συναδέλφους που διαφωνούν με τη λογική της σύνδεσης της αξιολόγησης με την επίτευξη των στόχων.

Είναι απαράδεκτοι. Από τη μια καλούν τους συναδέλφους και μάλιστα με τελευταία ανακοίνωση καλούν και τους διευθυντές να μην συμμετέχουν σε καμία διαδικασία αποδοχής ατομικών στόχων τι γίνεται, όμως, με τους τομεάρχες και διευθυντές εκείνους (πολλούς από τους οποίους είχαν στα ψηφοδέλτιά τους) που ήδη έχουν ασκήσει πιέσεις στους υφιστάμενούς τους προκειμένου να υπογράψουν; Πατούν σε δύο βάρκες.

Γιατί αλήθεια συνάδελφοι της πλειοψηφίας του Δ.Σ. δεν θέσατε την πρότασή σας για το σύστημα αξιολόγησης στην τελευταία συνέλευση όπου η πλειοψηφία των ομιλητών καταδίκασε τη λογική της σύνδεσης της αξιολόγησης με τη στοχοθεσία ;

Συνάδελφοι η συνδικαλιστική ηγεσία του ΣΕΑΤΕ συναινεί. Ώρα να οργανώσουμε την δική μας αντίσταση.

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟ ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ.
ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ.
ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΣΕΑΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ.

ΙΟΥΝΙΟΣ 2008

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΤΕ

Φόρουμ Νοικιασμένων Εργαζόμενων

Φόρουμ Νοικιασμένων Εργαζομένων

www.noikiasmenoi-ergazomenoi.blogspot.com
noikiasmenoi.ergazomenoi@gmail.com

Η νοικιασμένη εργασία είναι ένα από τα “αγαθά” της “ευελιξίας” της αγοράς που λύνει τα χέρια των επιχειρήσεων για πιο φτηνούς εργαζόμενους, για απαλλαγή των εταιρειών από τις ασφαλιστικές εισφορές στα ταμεία, για κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, για κατάργηση της 8ωρης και της 5ήμερης εργασίας, με λίγα λόγια για περισσότερη εκμετάλλευση των εργαζομένων και περισσότερα κέρδη για τους εργοδότες.
Ο νοικιασμένος εργαζόμενος είναι δεμένος διπλά στα δεσμά της εργοδοσίας. Δεν έχει έναν αλλά δύο εργοδότες, τον “άμεσο” και τον “έμμεσο”. “Άμεσος” εργοδότης είναι η εταιρεία που τον εμφανίζει ως υπάλληλό της, “έμμεσος” είναι η εταιρεία που τον απασχολεί ως υπάλληλο της στην πραγματικότητα.
Αν για τις επιχειρήσεις η ευελιξία είναι αγαθό, για τους εργαζόμενους είναι γαϊδουράγκαθο που όταν το πιάνεις σε γεμίζει πληγές. Αν για τις επιχειρήσεις η νοικιασμένη εργασία σημαίνει περισσότερη εκμετάλλευση, περισσότερη παραγωγικότητα και μικρότερο κόστος εργασίας, για τους εργαζόμενους σημαίνει πιο σκληρούς ρυθμούς εργασίας, περισσότερες ώρες δουλειάς, χαμηλότερους μισθούς και μια ατέλειωτη ανασφάλεια για το επαγγελματικό και το προσωπικό μας μέλλον.
Η πραγματικότητα των νοικιασμένων εργαζομένων είναι σκληρή και στο επίπεδο των συλλογικών αντιστάσεων. Τα εργατικά σωματεία παραμένουν “άβατο” για τους νοικιασμένους εργαζόμενους. Χωρίς συνδικαλιστική κάλυψη, οι νοικιασμένοι είμαστε ανάμεσα στα πρώτα θύματα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, και ο φόβος της ανεργίας μας κρατάει σε κάτι παραπάνω από παθητικούς θεατές στο έργο της απαξίωσης των εργατικών δικαιωμάτων: στην ουσία, μας μετατρέπει σε απεργοσπαστικό μηχανισμό απέναντι σε κάθε προσπάθεια εργατικής κινητοποίησης. Ο νοικιασμένος εργαζόμενος είναι το πιο εύκολο θύμα της εξατομίκευσης, η οποία τον μετατρέπει σε δούρειο ίππο μέσα στις γραμμές της εργατικής τάξης. Ξεκομμένοι από συλλογικές διαδικασίες, οι νοικιασμένοι δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε και να διεκδικούμε ούτε τα πιο στοιχειώδη δικαιώματά μας, αυτά τα λίγα έστω που μας “κατοχυρώνει” η εργατική νομοθεσία.
Πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να αναδείξουμε και να ξεσκεπάσουμε την κοροϊδία που υπάρχει γύρω από το ζήτημα της ενοικίασης προσωπικού. Οι επιχειρήσεις προσπαθούν να συσκοτίσουν την πραγματικότητα της ενοικίασης κάτω από την ταμπέλα του “outsourcing”, δηλ. κάτω από την εξωτερίκευση εργασιών μιας εταιρείας με ανάθεση έργου σε κάποια άλλη επιχείρηση. Αυτό, για μας τους νοικιασμένους, έχει σοβαρές συνέπειες. Σύμφωνα με τον Νόμο 2956/2001 οι εργαζόμενοι με καθεστώς ενοικίασης (παραχώρησης εργασίας σε τρίτους) δικαιούνται τις ίδιες αποδοχές και τα ίδια ωράρια εργασίας με τους μη νοικιασμένους εργαζόμενους που είναι υπάλληλοι του έμμεσου εργοδότη. Αντίθετα, εφόσον φαίνεται ότι ο νοικιασμένος εργαζόμενος εργάζεται σε εταιρεία outsourcing, δεν αναγνωρίζεται ότι εργάζεται ως δανεισμένος και συνεπώς δουλεύει με τους μισθούς και τα ωράρια που εφαρμόζει ο άμεσος εργοδότης.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι στις τράπεζες, για παράδειγμα, και πιο συγκεκριμένα στις κεντρικές διευθύνσεις (όπου η ενοικίαση έχει πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις), ενώ οι τραπεζοϋπάλληλοι, όταν τηρούνται οι συμβάσεις εργασίας, εργάζονται επτάμισι ώρες και τις Παρασκευές λιγότερο, οι νοικιασμένοι εργάζονται κάθε μέρα 8 ώρες. Ότι ενώ οι τραπεζοϋπάλληλοι δεν εργάζονται σε βάρδιες εφόσον οι σύλλογοι δε συναινούν σε αυτό, οι νοικιασμένοι εργάζονται οποιαδήποτε ώρα το 24ωρο. Και βέβαια ότι οι αποδοχές των νοικιασμένων είναι χαμηλότερες, καθώς δεν εξισώνονται με τους αντίστοιχους μισθούς των τραπεζοϋπαλλήλων ακόμα και όταν εκτελούν την ίδια εργασία.
Κάτω από το μανδύα του outsourcing, παρακάμπτεται η νομική υποχρέωση του έμμεσου εργοδότη να εντάξει στο προσωπικό του εκείνους τους νοικιασμένους που απασχολεί, εφόσον συμπληρωθεί 18μηνο. Κάτω από το μανδύα του outsourcing κρύβονται χιλιάδες περιπτώσεις εργαζομένων, οι οποίοι εξακολουθούν να εργάζονται ως νοικιασμένοι πολύ πέραν του 18μηνου, για χρόνια ολόκληρα. Υπάρχουν περιπτώσεις 5,6,7 και 8 χρόνων συνεχόμενα που εργάζονται ως υπάλληλοι με καθεστώς ενοικίασης στον ίδιο έμμεσο εργοδότη, στο ίδιο αντικείμενο (στο οποίο εργάζονται και μη νοικιασμένοι υπάλληλοι του έμμεσου εργοδότη), ακόμα και περιπτώσεις νοικιασμένων που άλλαξαν εταιρεία που τους νοίκιαζε, συνεχίζοντας παρ' όλα αυτά να εργάζονται στον ίδιο έμμεσο εργοδότη και στο ίδιο αντικείμενο αδιάκοπα! Εργαζόμενοι οι οποίοι, τόσα χρόνια δεν έχουν εργαστεί ούτε δευτερόλεπτο για λογαριασμό του άμεσου εργοδότη, που περνάνε από τις εγκαταστάσεις του μόνο για να επισκεφτούν το λογιστήριο, χωρίς να πάψουν ούτε στιγμή να εργάζονται στον έμμεσο εργοδότη τους.
Αυτή η κοροϊδία πρέπει να σταματήσει.
Ζητάμε να πληρωνόμαστε με του ίδιους όρους και να εργαζόμαστε με τα ίδια ωράρια που προβλέπονται για τους μη νοικιασμένους συναδέλφους μας που δουλεύουν ως υπάλληλοι του έμμεσου εργοδότη (στις περιπτώσεις που οι κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις εξασφαλίζουν ευνοϊκότερους όρους πώλησης της εργατικής δύναμης σε σχέση με τις γενικές συλλογικές συμβάσεις).
Ζητάμε να σταματήσει η κοροϊδία των συμβάσεων ορισμένου χρόνου που εναλλάσσονται με αορίστου, ανεργία, και ξανά ορισμένου χρόνου, σε ένα φαύλο κύκλο που ισοπεδώνει κάθε άνθρωπο.
Ζητάμε να πάψει η κοροϊδία του εργαζόμενου από δυο εργοδότες που μας κρατάει σε καθεστώς ομηρίας και να εργαζόμαστε σε σταθερή δουλειά στον εργοδότη για λογαριασμό του οποίου δουλεύουμε πραγματικά. Να πληρώνεται κάθε εργαζόμενος όπως προβλέπεται βάσει της εργασίας που ασκεί και όχι βάσει των συμβάσεων που δείχνουν πλασματικά άλλο αντικείμενο εργασίας (χειριστές υπολογιστών και τηλεφωνητές που δικαιούνται επιδόματα, δηλώνονται ως απλοί υπάλληλοι γραφείου και δε λαμβάνουν ούτε επίδομα οθόνης ούτε επίδομα ακουστικών ούτε τίποτα – αυτός είναι ένας ακόμα τρόπος με τον οποίο οι επιχειρήσεις προσπαθούν να συμπιέσουν ακόμα πιο κάτω το “κόστος εργασίας”).
Ξέρουμε ότι για να αντιμετωπιστούν όλα αυτά χρειάζονται προτάσεις και δράσεις που να φέρνουν αποτελέσματα. Τις ψάχνουμε.
Καλούμε κάθε νοικιασμένο και κάθε νοικιασμένη να δραστηριοποιηθεί, να προσπαθήσει να επικοινωνήσει μαζί μας. Παράλληλα, θεωρούμε απολύτως απαραίτητη τη βοήθεια κάθε εργαζόμενου που δεν είναι νοικιασμένος. Τα προβλήματά μας δεν αφορούν μόνο εμάς, είναι προβλήματα όλων των εργαζομένων. Η νοικιασμένη εργασία εξαπλώνεται, καθώς είναι ένας από τους ευκολότερους τρόπους να χτυπηθούν οι κατακτήσεις των εργαζομένων σε ό,τι αφορά τις συνθήκες εργασίας, το ασφαλιστικό, τα ωράρια και τους μισθούς.
Η ελαστικοποίηση της εργασίας, στο πλαίσιο της οποίας εντάσσεται και η νοικιασμένη εργασία, πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα πρόβλημα κοινό για όλους τους εργαζόμενους, ένα πρόβλημα που βλάπτει τα συμφέροντα όλων μας. Η αντιμετώπισή του απαιτεί να αναπτύξουμε ενότητα στη δράση, να υπερασπίσουμε τα συμφέροντά μας ως εργαζόμενοι συνολικά απέναντι στα συμφέροντα των επιχειρήσεων.
Όσα αναφέρουμε παραπάνω επιγραμματικά, μας έχουν οδηγήσει καταρχήν στη συγκρότηση του Φόρουμ Νοικιασμένων Εργαζομένων. Το Φόρουμ μας δίνει τη δυνατότητα να αναζητήσουμε και να δοκιμάσουμε, μέσα από τη συζήτηση και τη δραστηριότητά μας, τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να κατακτήσουμε τους στόχους μας μαζικά και με αποτελεσματικές παρεμβάσεις.
Κανένας δεν πρόκειται να κάνει για μας αυτά που πρέπει να κάνουμε για τους εαυτούς μας εμείς οι ίδιοι. Ας πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

ΕΛΑΤΕ ΣΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΦΑΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΥΡΥΝΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ