Δράση της Πρότασης Προοπτικής - Κάλεσμα για αλληλεγγύη στους Πρόσφυγες

Την Τρίτη 27/9/2016 μέλη της Πρότασης Προοπτικής αγοράσαμε με χρήματα του σχήματος και παραδώσαμε σχολικά είδη (τσάντες, τετράδια κ.α.) στην Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης, προκειμένου να διατεθούν σε σχολεία που φοιτούν παιδιά προσφύγων από το Σκαραμαγκά και αλλού.

Στηρίζουμε ενεργά τη φοίτηση των προσφυγόπουλων στα σχολεία μας και το αναφαίρετο δικαίωμά τους στη μόρφωση, κόντρα σε λογικές γκετοποίησης και αποκλεισμών. Θεωρούμε καθήκον μας να διευκολύνουμε την παραμονή τους στη χώρα μας και την πρόσβασή τους στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα που παρέχει ευκαιρίες για ένα καλύτερο μέλλον.

Η κίνησή μας στέκεται αλληλέγγυα και θα παλέψει δίπλα σε όποιον χάνει τη δουλειά του, το σπίτι του, τον τόπο του, ανεξαρτήτως εθνικότητας, φύλου, θρησκείας και ενάντια σε κάθε λογική φασισμού και μισαλλοδοξίας.

Ενάντια σε διαχωρισμούς μεταξύ ντόπιων και προσφύγων, με κριτήριο την ταξική αλληλεγγύη, καλούμε και τους συναδέλφους -ισσες να συνεισφέρουν ό,τι μπορούν για αυτούς που έχουν ανάγκη (ρουχισμό, σχολικά είδη), απευθυνόμενοι στα τηλέφωνα που αναφέρονται στις ανακοινώσεις μας ή, εναλλακτικά, σε Συλλόγους εκπαιδευτικών είτε στις κατά τόπους Εργατικές Λέσχες.

Δελτίο Τύπου - Κάλεσμα για Διοργάνωση Πορείας Αλληλεγγύης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ-ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ, ΑΝΤΙΪΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ, ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 20/10/2016

Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 26/9/2016 σύσκεψη στα γραφεία της ΟΛΜΕ για την διοργάνωση αντιπολεμικής, αντιϊμπεριαλιστικής, αντιφασιστικής πορείας αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, μετά από πρόσκληση του Συντονισμού για το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και συλλογικοτήτων.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι ή μέλη από τους φορείς : Ε’ ΕΛΜΕ, Ζ’ ΕΛΜΕ, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου, Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αριστοτέλης, Φοιτ. Σύλλογος Μεταλλειολόγων ΕΜΠ, Πρόταση Προοπτικής Εργαζόμενων Εθνικής Τράπεζας, Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Μεταναστών, Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας-Πειραιά, Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση, Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, Εργατικές Λέσχες Καλλιθέας, Ν. Ιωνίας, Ν. Σμύρνης, Κυψέλης-Πατησίων, Λαϊκές Συνελεύσεις Φιλαδέλφειας και Κολωνού-Σεπολίων-Ακαδημίας Πλάτωνα, Αριστερή Κίνηση Περιστερίου. Επίσης με παρεμβάσεις τους, δήλωσαν τη στήριξή τους οι πολιτικές οργανώσεις ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, Λαϊκή Αντίσταση-Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία, ΟΚΔΕ, ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος.

Στη σύσκεψη έγινε πλούσια συζήτηση για την δραματική εξέλιξη των πολέμων στην ευρύτερη περιοχή, την επικίνδυνη τροπή των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και δρόμων, που φέρνουν προσφυγιά και δεινά σε βάρος των λαών. Κοινή πεποίθηση των συμμετεχόντων ήταν ότι χρειάζεται να αποκρουστεί η επίδραση των ξενοφοβικών και ρατσιστικών αντιλήψεων, να μπει τέρμα στην φασιστική δράση και να έρθει στο προσκήνιο η αγωνιστική αλληλεγγύη στους πρόσφυγες του πολέμου και της φτώχειας και η απαίτηση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών ντόπιων και προσφύγων, ενάντια στις αιτίες που γεννούν την προσφυγική τραγωδία, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και το φασισμό, για ένα κόσμο ειρήνης, ελευθερίας και ίσων δικαιωμάτων.  Όλοι οι συμμετέχοντες τόνισαν τις ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης για την υλοποίηση των αντιπροσφυγικών πολιτικών της Ε.Ε. και τη στήριξη, με τις βάσεις και τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, των πολεμικών επιχειρήσεων των ιμπεριαλιστών  ΗΠΑ και ΕΕ.

Τονίστηκε ότι είναι ανάγκη με μαζικό και μαχητικό τρόπο να εκφραστεί από το εργατικό, νεολαιίστικο και λαϊκό κίνημα η θέληση για να μπει τέρμα : στους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που γεννούν την προσφυγιά, στην συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας, τις επαναπροωθήσεις, απελάσεις, φυλακίσεις, εγκλεισμούς και γκετοποίηση των προσφύγων, τον περιορισμό του δικαιώματος στο άσυλο, τους φράκτες και ευρωσυνοριοφυλακές-ακτοφυλακές, τις αντιπροσφυγικές πολιτικές κυβέρνησης και Ε.Ε.

Δηλώθηκε η θέληση για κοινό αγώνα ντόπιων και προσφύγων για προστασία, ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, στέγασης, περίθαλψης, δικαίωμα στην παιδεία και την εργασία, ελεύθερη μετακίνηση και εγκατάσταση των προσφύγων.

Η σύσκεψη κατέληξε στην κοινή διοργάνωση αντιπολεμικής, αντιϊμπεριαλιστικής, αντιφασιστικής συγκέντρωσης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες την Πέμπτη 20/10/2016 ώρα 6 μμ στα Προπύλαια και σε πορεία στη Βουλή, τα γραφεία της Ε.Ε. και την Πρεσβεία των ΗΠΑ.

Καλούμε :  

·         όλους τους μαζικούς φορείς, τα εργατικά σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους, τις συλλογικότητες του κινήματος, να πάρουν αποφάσεις συμμετοχής στην κινητοποίηση.

·         Τους αντίστοιχους φορείς στην περιφέρεια να οργανώσουν δράσεις σε όλες τις πόλεις, ώστε η κινητοποίηση να πάρει πανελλαδικό χαρακτήρα.

·         Ντόπιους και πρόσφυγες να ενημερώσουν, να συμβάλλουν και να συμμετέχουν στη διοργάνωση  μεγάλης, μαζικής και μαχητικής κινητοποίησης.

Για τη στήριξη της κινητοποίησης δηλώστε τη συμμετοχή σας στο μέιλ synt.prosf@gmail.com

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ!

ΚΑΤΩ Η ΑΝΤΙΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΕ!

ΕΞΩ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΕ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ – ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΕΙΡΗΝΗΣ

OI ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ της 26/9/2016

Μερικά σχόλια για το «λουκέτο» της Ελευθερουδάκης ΑΕ (ανακοίνωση ΣΥΒΧΨΑ)

Μερικά σχόλια για το «λουκέτο» της Ελευθερουδάκης ΑΕ
από το Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά
Θεωρούνε ταπεινό
Να μιλάς για το φαΐ
Ο λόγος; Έχουνε κιόλας φάει

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

Μόνο έτσι μπορεί να απαντήσει κανείς στην ανακοίνωση της Ελευθερουδάκης ΑΕ, η οποία έτρεχε στο δρόμο των τραπεζικών χρηματοδοτήσεων και των επενδυτικών σχεδίων και έχασε την πνευματικότητα των ανθρώπων του μόχθου, των εργαζομένων της, των αναγνωστών που την εμπιστεύτηκαν και τη στήριξαν, όλων όσοι βλέπουν τις πραγματικές αξίες της ζωής, τη γνώση και τον αγώνα, και όχι τις φτηνές χρηματιστηριακές αξίες.

«Έξω από το κουτί» είναι η εταιρεία Ελευθερουδάκης, όπως γράφει στην ανακοίνωσή της. Μέσα στο κουτί είναι οι απλήρωτοι εργαζόμενοί της που, παρά το γεγονός ότι έχουν δικαστικές αποφάσεις οι οποίες τους δικαιώνουν ακόμη και κατά της ίδιας της διευθύνουσας συμβούλου, αυτή καταστρώνει νέα επιχειρηματικά σχέδια με τις φίλιες και συγγενείς επιχειρήσεις της. Τί κι αν έταξε στην επιθεώρηση εργασίας ότι θα εξοφλήσει τους εργαζομένους, τί κι αν πρότεινε στο δικαστήριο για τη δήθεν εξυγίανση σταδιακή εξόφληση των δανείων; Ούτε ένα ευρώ δεν κατέβαλε.

Οι ιδιοκτήτες της εταιρείας δεν λένε κουβέντα για τα χρέη της (εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, δεδουλευμένα και αποζημιώσεις απόλυσης) προς αρκετούς εργαζομένους που απασχολούσε η εταιρεία τα προηγούμενα χρόνια και βρέθηκαν στο δρόμο. Δεν αναφέρει επίσης λέξη για τα χρέη προς τους προμηθευτές της, πολλοί από τους οποίους μετακυλίουν το πρόβλημα στους δικούς τους εργαζομένους αφήνοντάς τους απλήρωτους. Και το σημειώνουμε αυτό γιατί οι ιδιοκτήτες της εταιρείας δεν μοιράστηκαν τα κέρδη τους την εποχή των μεγάλων τζίρων, την «πενταετία 1995-2000 που ήταν η πιο φωτεινή περίοδος», όπως τονίζει η κ. Ελευθερουδάκη, αλλά δεν δίστασαν να απολύσουν, να μειώσουν μισθούς, να ελαστικοποιήσουν τις εργασιακές σχέσεις όταν τα χρήματα της πλασματικής ευμάρειας την εποχή της φούσκας χάθηκαν.

Όμως αυτός είναι νόμος για τους εργοδότες, για αυτούς μόνο ένας στόχος υπάρχει: να διασωθούν τα κέρδη τους, να γλιτώσει η «περιουσία τους». Οι εργαζόμενοι είναι οι αναλώσιμοι. Οι εργαζόμενοι, όση «καλή θέληση» κι αν έδειξαν, όσες υποχωρήσεις και αν έκαναν, τελικά στο δρόμο έμειναν, απλήρωτοι παρέμειναν.

Η ιδιοκτήτρια της εταιρείας σε συνέντευξή της δήλωσε ότι τους κόστισαν τα capital controls. Αν όμως θυμόμαστε καλά, η εταιρεία έκανε αίτηση υπαγωγής στον Πτωχευτικό Κώδικα στις 14/7/2014 καταθέτοντας και το αντίστοιχο Σχέδιο Εξυγίανσης, δηλαδή ένα χρόνο πριν την εφαρμογή των capital controls. Τότε, οι βασικοί πιστωτές, δηλαδή οι τράπεζες, αλλά και αρκετοί εκδότες-προμηθευτές συναίνεσαν στο σχέδιο. Ωστόσο, όταν συζητήθηκε το σχέδιο στο αρμόδιο δικαστήριο, η εταιρεία δεν προσκόμισε ως όφειλε τα απαραίτητα οικονομικά στοιχεία, έτσι το “σχέδιο εξυγίανσης” έμεινε στα χαρτιά.

Δύο χρόνια υποσχέσεις και ελπίδες για καταβολή των μισθών σε νέους ανθρώπους με αυξημένες ανάγκες. Και όταν το δικαστήριο που αποφάσιζε την υπαγωγή στο 99 ζήτησε πρόσθετα στοιχεία, καμία ανταπόκριση. Δεν πληρώνω, δεν συμμορφώνομαι με δικαστικές αποφάσεις, δεν προσκομίζω στοιχεία και συνεχίζω το επιχειρηματικό μου έργο με τις αξίες και τις μεθόδους που ποτίστηκαν από τα χρόνια της χρηματιστηριακής φούσκας. Ούτε ένα δάκρυ λοιπόν από την εταιρεία ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ για τη χαμένη τιμή του βιβλίου και της πνευματικότητας.

Να σημειώσουμε εδώ και ένα γενικότερο ζήτημα. Οι επιχειρήσεις, με την υπαγωγή τους στις διατάξεις του πτωχευτικού κώδικα, αποκτούν μια ιδιότυπη ποινική και αστική ασυλία για τα χρέη τους προς το δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζομένους. Έτσι, οι βασικοί μέτοχοί τους κερδίζουν χρόνο για να οργανώσουν άλλα επιχειρηματικά σχέδια, να προστατεύσουν την προσωπική περιουσία τους και να ξεπλύνουν τις ευθύνες τους για τη χρεωκοπία των εταιρειών τους.

Στη συνέντευξή της η κ. Ελευθερουδάκη αναφέρει ότι «είμαστε έτοιμοι για το επόμενο βήμα, αλλά αρνούμαστε να το κάνουμε όσο δεν υπάρχει θετικό και σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον». Αναρωτιόμαστε αν αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν χρήματα και τα κρατούν για τα επόμενα επιχειρηματικά σχέδια, τη στιγμή που υπάρχουν ακόμα απλήρωτοι εργαζόμενοι.

Αρχικά δεν υπήρχε ο βωβός κινηματογράφος, ούτε τα 45ντάρια και τα 33lp. Αρχικά υπήρχε η εργασία και μετά υπήρχε το κεφάλαιο και τα κέρδη του. Αυτό είναι το εμπόρευμα, η εργασία και οι άνθρωποι του μόχθου και όχι το περιτύλιγμα που βουλιάζουν και αναδύονται μέσα από τα οικονομικά στοιχεία που εμφανίζουν για να μπορούν να εκμεταλλεύονται πιο αποτελεσματικά την εργασία των ανθρώπων. Αλλά η Ελευθερουδάκης ΑΕ δεν μιλάει γι’ αυτό το εμπόρευμα. Μιλάει για τα νέα επιχειρηματικά σχέδια που όχι μόνο τα απεργάζεται αλλά μπορεί να τα έχει κιόλας υλοποιήσει. Φαίνεται ξεκάθαρα αυτό άλλωστε από την πρόσκληση στους συγγραφείς να εκδώσουν το βιβλίο τους, τους φορείς να φτιάξουν βιβλιοθήκες, τους επαγγελματίες για τα επαγγελματικά δώρα. Συγκεκριμένα πράγματα. Αθάνατη επιχειρηματικότητα! Με τα χρήματα των εργαζομένων, συστήνεις στο πρόσωπο άλλου, συνήθως συγγενούς προσώπου εταιρεία και, σιγά σιγά, στέλνεις τους απογοητευμένους και απλήρωτους πελάτες σου προς τα εκεί, αφού πρώτα έχουν διαγράψει τις απαιτήσεις τους.

Η ιδιοκτησία της εταιρείας Ελευθερουδάκης θέλει να κρύψει τις όποιες ευθύνες της, και τις όποιες λάθος επιλογές της πίσω από τη φλυαρία για τη «διεθνή κρίση», τις επιπτώσεις από την εξέλιξη της τεχνολογίας στο χώρο του βιβλίου και τις αλλαγές των καταναλωτικών συνηθειών. Ευθύνες και κακές επιλογές που έχουν να κάνουν με την υπερβολική διόγκωση της εταιρείας, την αδυναμία να προσαρμοστεί στις συνθήκες της κρίσης και στον εντεινόμενο ανταγωνισμό. Γιατί το μόνο που ήξεραν να κάνουν ήταν να περιορίζουν το εργατικό κόστος και να «φεσώνουν» τους προμηθευτές.

Δυστυχώς ο καθηγητής Ν. Χαριτάκης, σύζυγος της κ. Σ. Ελευθερουδάκη, έμπειρος οικονομολόγος, παλαιότερα Γενικός Γραμματέας Αποκρατικοποιήσεων στο Υπουργείο Βιομηχανίας, πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Εταιρειών Επιχειρηματικών Κεφαλαίων, οικονομικός σύμβουλος του ΣΕΒ και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεν κατάφερε να προφυλάξει την εταιρεία από τη φούσκα που δημιούργησε. Βέβαια, η Ελευθερουδάκης ΑΕ δεν ήταν η μόνη εταιρεία που ακολούθησε αντίστοιχη τακτική. Στον ίδιο δρόμο βάδισε και η Παπασωτηρίου ΑΕ, που επίσης χρωστά στους εργαζόμενους που απασχολούσε, ενώ έριξε ηχηρό «κανόνι» στην αγορά του βιβλίου.

Οι εργαζόμενοι στον κλάδο του βιβλίου είναι «θεατές στο ίδιο έργο» πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. (Θυμίζουμε τα «Ελληνικά Γράμματα», τον «Παπασωτηρίου», τον «Σάκκουλα», τον «Απόλλωνα», τον «Φλωρά» και τόσους άλλους…) Εταιρείες «κλείνουν», «πτωχεύουν», υπάγονται στην προπτωχευτική διαδικασία και υποβάλλουν σχέδια «εξυγίανσης». Οι εργοδότες έχουν κάνει τα «κουμάντα» τους, έχουν μεταγράψει τα βασικά περιουσιακά στοιχεία τους σε άλλα ονόματα ή νέες εταιρείες, έχουν φροντίσει να βάλουν σε «καλά χαρτιά» τα κέρδη τους. Η πρόσφατη περίπτωση των σουπερμάρκετ Μαρινόπουλος είναι χαρακτηριστική. Χωρίς βέβαια να ξεχνάμε ότι τα προηγούμενα χρόνια οι συναλλαγές των επιχειρήσεων με τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (δάνεια, χορηγήσεις, παιχνίδια με τις μετοχές στο Χρηματιστήριο) υπήρξαν εργαλείο συσσώρευσης κεφαλαίου με αμοιβαίο όφελος για τους επιχειρηματίες και τους τραπεζίτες.

Μαζί με τους εργοδότες τεράστια είναι η ευθύνη και όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, μαζί και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που έχουν δημιουργήσει ένα νομικό πλαίσιο που επιτρέπει τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών, τις κάθε είδους «εξυγιάνσεις» και «πτωχεύσεις» που προστατεύουν τα κέρδη τους, τις τράπεζες και όχι βέβαια τους εργαζομένους.

Το πρόβλημα δεν είναι νομικό. Αφορά στη φύση της εργοδοσίας και της αγοράς, στη λογική του κέρδους. Για τους εργοδότες είναι νόμος το «πρώτα το ξεζούμισμα» και μετά οι απολύσεις. Πάντα στο όνομα της κρίσης, με πρόσχημα το «δεν βγαίνουμε» κ.λπ. Και θα το ξανατονίσουμε: Τόσα χρόνια τα κέρδη από τον ιδρώτα και τη δουλειά μας δεν τα μοιραζόμασταν. Δεν θα μοιραστούμε τις ζημιές, δεν θα κάνουμε πλάτες στις «εξυγιάνσεις» και τη διευθέτηση των χρεών σας με το δικό μας μεροκάματο!

Για εμάς τους εργαζομένους, το «λουκέτο» στον Ελευθερουδάκη προσθέτει άλλη μια αράδα στο μακρύ κατάλογο αντεργατικών αυθαιρεσιών πολλών εταιρειών του κλάδου του βιβλίου και όχι μόνο. Οι εργαζόμενοι πληρώνουν τα σπασμένα της κρίσης και γίνονται όμηροι της εργοδοσίας, με καταστρατήγηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων τους, με απλήρωτη εργασία, πιέσεις και εκβιασμούς, ατομικές συμβάσεις, μειώσεις μισθών, εκ περιτροπής εργασία, σκύβοντας το κεφάλι μπροστά στη λαίλαπα της ανεργίας.

Η υπόθεση δεν έκλεισε. Δεν θα σταματήσουμε. Θα παλέψουμε μέχρι τέλους για την πλήρη καταβολή των μισθών και των αποζημιώσεων των συναδέλφων μας, αποκαλύπτοντας το σαθρό πεδίο λειτουργίας των επιχειρήσεων και απαλλαγής τους από τις υποχρεώσεις έναντι των εργαζομένων. Ζητούμε την άμεση καταβολή και εξόφληση των εργατικών απαιτήσεων και τη συμμόρφωση στις δικαστικές αποφάσεις.

Με συναδελφική αλληλεγγύη, οργάνωση και αντίσταση σε κάθε κατάστημα, κάθε γραφείο και αποθήκη, να διεκδικήσουμε όλοι μαζί όλα όσα μας χρωστάνε, να αγωνιστούμε για το μέλλον μας. Μαζί με το Σύλλογό μας και το εργατικό κίνημα έχουμε μεγαλύτερη δύναμη. Κανένας μόνος του στην κρίση. Στους αγώνες και τη συλλογικότητα η δική μας απάντηση και λύση!

Το ταξίδι στο μέλλον δεν περνάει από το πρόσφατο παρελθόν σας. Τα όνειρα και οι αγωνίες μιας ολόκληρης γενιάς θα γίνουν βιβλία, μουσική και ταινίες από τους δημιουργούς του κοινωνικού πλούτου και όχι από τους τεχνοκράτες και τους τραπεζίτες. Οι ανάγκες μας δεν πτωχεύουν, αλλά θα σας στοιχειώνουν μέχρι να βρουν δικαίωση.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ – ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ

Λόντου 6, Εξάρχεια – Αθήνα | 210-3820537 | sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com

ΥΓ: Η σκέψη μας και η στενοχώρια μας δεν αφορά στο κλείσιμο μιας «ιστορικής» βιτρίνας. Στρέφεται κυρίως στους συναδέλφους μας που έχουν χάσει τη δουλειά τους απολυμένοι από τα 450 βιβλιοπωλεία και εκδοτικούς οίκους που έχουν κλείσει στα χρόνια της κρίσης. Η ιστορική διαδρομή και προσφορά, μεγάλη πράγματι, του εκδοτικού οίκου Ελευθερουδάκης δεν έχει καμιά σχέση με τις επιχειρηματικές φούσκες που έκαναν οι ιδιοκτήτες της την τελευταία 20ετία. Ο τζίρος του βιβλίου πέφτει γιατί οι αναγνώστες δεν έχουν λεφτά για αγορές και το βιβλίο έχει καταντήσει είδος πολυτελείας. Το κράτος δεν στηρίζει πολιτικές διεύρυνσης του αναγνωστικού κοινού,  αλλά εφαρμόζει μέτρα της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ (κατάργηση ενιαίας τιμής, αύξηση ΦΠΑ κ.ά.) που πλήττουν το βιβλίο. Οι σχολικές βιβλιοθήκες, από τη δημιουργία των οποίων επωφελήθηκε ο Ελευθερουδάκης -και άλλοι- ως προμηθευτής τους, ουσιαστικά υπολειτουργούν. Στη ρίζα του κακού βρίσκονται οι πολιτικές λιτότητας και φτωχοποίησης του λαού, οι πολιτικές που εφαρμόζουν οι μνημονιακές κυβερνήσεις μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ για να ωφελείται το κεφάλαιο. Η ιδιοκτησία της Ελευθερουδάκης ΑΕ ξεχνά να το πει, αφού ο κ. καθηγητής είναι ένθερμος υποστηρικτής τους.

Ανακοίνωση της Πρότασης Προοπτικής για τα εργασιακά και το ρόλο των τραπεζιτών

ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗ ΜΑΧΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ
ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ 

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο λαός συνολικά, για άλλη μια φορά θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα νέο γύρο επιδρομής στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα στο πλαίσιο της αντιδραστικής επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο στους εργαζόμενους για να ξεπεράσει την κρίση του καπιταλισμού. Μέσα στους επόμενους μήνες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει δεσμευθεί σε ΕΕ & ΔΝΤ να προωθήσει τις νέες βαθιές αντεργατικές αλλαγές, που ψήφισαν όλοι μαζί στο 3ο μνημόνιο η κυβέρνηση, τα υπόλοιπα κόμματα ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΠΟΤΑΜΙ και όλο το μαύρο μέτωπο, για λογαριασμό των εργοδοτών.

Δεν τους φτάνουν αυτά που ήδη έχουν ψηφιστεί και εφαρμόζονται. Ήδη βιώνουμε τις δραματικές συνέπειες από την εφαρμογή των μέτρων που ψηφίστηκαν πρόσφατα (ασφαλιστικό –φορολογικό – κόκκινα δάνεια-ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας), με απολύσεις, εκτίναξη της ανεργίας, φοροεπιδρομή, ακρίβεια, τις νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, απλήρωτη και ελαστική εργασία. Τα στοιχεία αποδεικνύουν τις συνθήκες σύγχρονης δουλείας: εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι έχουν μισθούς πείνας 100 – 500 ευρώ, εργάζονται ανασφάλιστοι, πληρώνονται με έναντι ή παραμένουν απλήρωτοι, η νεολαία στενάζει και μεταναστεύει. Οι συνταξιούχοι, παρότι εργάστηκαν για δεκάδες χρόνια καταβάλλοντας εισφορές, καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο και πετιούνται στο περιθώριο με συνεχείς περικοπές. Η συνταγή του ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ μας έφερε νέα αύξηση του χρέους, στα 328 δις.

Όλα αυτά για να αυξήσουν οι κεφαλαιοκράτες τα κέρδη τους. Οι νέες αντιδραστικές αλλαγές στα εργασιακά έχουν σαν βασικό στόχο τη δραστική μείωση του εργατικού κόστους, την ακύρωση όλων των κατακτήσεων και την αντιδραστική αναμόρφωση όλων των δικαιωμάτων – ελευθεριών, τον περιορισμό της δυνατότητας του αγώνα, της συλλογικής οργάνωσης και της διεκδίκησης. Τους είναι βαρίδια ακόμα κι αυτά τα ελάχιστα που υπάρχουν: μισθός, δώρα, μικρό όριο απολύσεων, δικαίωμα στην απεργία κλπ.

Μας ράβουν νέο κουστούμι…

Μας το λένε ΣΕΒ, κανάλια, τραπεζίτες, όλα τα παπαγαλάκια του συστήματος: για χάρη της επιχειρηματικότητας, των αγορών, πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί, δηλαδή “φτηνοί” και χωρίς δικαιώματα. ΕΕ και ΔΝΤ επιτάσσουν να επεκταθεί η εργασιακή ζούγκλα παντού και να μην υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα, ούτε συνδικαλισμός και οργάνωση των εργαζόμενων, πρέπει να εναρμονιστούμε με όλες αυτές τις “βέλτιστες πρακτικές” της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, που σημαίνουν τα χείριστα για την εργατική τάξη. Οι παπατζήδες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με πρώτο τον υπουργό Εργασίας, συζητάνε και παζαρεύουν μέτρα που αφορούν κυρίως τους τραπεζοϋπαλλήλους, για να περάσουν ως το Νοέμβρη:

·       κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα

·      μειώσεις στον κατώτατο μισθό, αποδοχές χαμηλότερες από τις Συμβάσεις Εργασίας (Γενική, κλαδική, οποιαδήποτε!) μέσα από τις ατομικές συμβάσεις εργασίες (ΑΣΕ), δικαίωμα του εργοδότη για παράκαμψη των ΣΣΕ. Κατάργηση της μετενέργειας όλων των ΣΣΕ.

·      θέσπιση και προώθηση της γενικευμένης ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις, δηλαδή παραπέρα νομική κατοχύρωση-θεσμοθέτηση όλων των «νέων» μορφών φτηνής και απροστάτευτης εργασίας.

·      αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων, ή απελευθέρωση χωρίς κανένα ποσοτικό και ποσοστιαίο όριο με κατάργηση του όποιου «διοικητικού βέτο», δηλαδή λόγο στο εκάστοτε Υπουργείο Εργασίας να εγκρίνει ή όχι μια ομαδική απόλυση

·       νομοθετική κατάργηση όλων των προσαυξήσεων – επιδομάτων – προϋπηρεσιών.

·      αλλαγή ακόμα και του συνδικαλιστικού νόμου Ν. 1264/82 για τον τρόπο και χρόνο κήρυξης απεργίας, μείωση και κατάργηση προστατευτικών διατάξεων για τη συνδικαλιστική δράση

·       επαναφορά της εργοδοτικής ανταπεργίας (Λοκ Άουτ).

Οι τραπεζίτες πρωταγωνιστούν στην αντιλαϊκή - αντεργατική επιδρομή..

Μεγάλο κομμάτι αποτελεί και η αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος. Οι τράπεζες βρίσκονται ακόμη σε ιδιωτικά χέρια, με τα λεφτά του ελληνικού λαού, στο μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων ετών υπέρ του κεφαλαίου. Αφού θησαύρισαν με κέρδη δις την περίοδο των παχιών αγελάδων, μετά τις χρεοκόπησαν λαμβάνοντας από το 2008 πάνω από 250 δις με διάφορες μορφές (ζεστό χρήμα, εγγυήσεις, ομόλογα κλπ), επιβαρύνοντας το ελληνικό χρέος και φορτώνοντας τα βάρη στον ελληνικό λαό με τα βάρβαρα μέτρα. Οι ίδιοι, συνεχίζουν να διοικούν τις τράπεζες, χαρίζοντας με προνομιακούς προκλητικούς όρους δάνεια σε κεφαλαιοκράτες (καναλάρχες, εφοπλιστές, Μέγαρο Μουσικής, Μαρινόπουλος κλπ), τη στιγμή που έχουν επιδοθεί σε οδοστρωτήρα απέναντι στους φτωχούς δανειολήπτες: κατασχέσεις, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, ληστρικοί όροι δανείων κλπ. Κάποιοι ενοχλούνται από τον “αφελληνισμό” του τραπεζικού συστήματος, λες και είναι διαφορετικοί οι Έλληνες τραπεζίτες (Σάλλας, Κωστόπουλος, Ρέστης, Λαυρεντιάδης κλπ), μην αρθρώνοντας λέξη για το σκάνδαλο των πανστρατιών υπέρ των ιδιωτών. Αυτοί που φόρτωσαν τον κόσμο με δάνεια και κάρτες για να βγάλουν εύκολο κέρδος, χωρίς εξασφαλίσεις πολλές φορές, σήμερα απορρίπτουν δάνεια εξευτελιστικών ποσών, ενώ κυνηγούν με μανία ανέργους και μικροσυνταξιούχους, με την πλήρη ανοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τα ξένα και ντόπια κοράκια, τα λεγόμενα funds και νέες εταιρείες που φτιάχνουν πρώην τραπεζίτες και γιάπηδες, θα ολοκληρώσουν το έργο με φαστ τρακ διαδικασίες. Ήδη η θυγατρική της Εθνικής στη Βουλγαρία ξεκίνησε με πώληση πακέτου καταναλωτικών δανείων, που μάλιστα πρόσφατα κατέστη ληξιπρόθεσμο.

Όπως αντιμετωπίζουν τους φτωχούς δανειολήπτες, έτσι βλέπουν πλέον και το προσωπικό οι τραπεζίτες. Μπορεί η διοίκηση του ΤΧΣ να απολαμβάνει πλέον αυξημένες απολαβές σε 220.000 € ετησίως, τα μεγαλοστελέχη να λαμβάνουν ακόμα προκλητικούς μισθούς και να παίρνουν μεταγραφές εύκολα από τράπεζα σε τράπεζα, μπορεί να γίνεται πάρτι εργολάβων και εταιριών, όμως για μας έμειναν οι μειώσεις μισθών, η εντατικοποίηση κι οι απλήρωτες υπερωρίες, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και οι μισθοί πείνας για πολλούς συναδέλφους. Ούτε ρήτρα μη απολύσεων δεν δέχθηκαν οι τράπεζες. Οι εργαζόμενοι είμαστε το κόστος που πρέπει να περικοπεί, και οι θέσεις εργασίας που θέλουν πάση θυσία να μειώσουν. Με εθελούσιες “απολύσεις”, αφού τα ως τώρα προγράμματα δεν βγάζουν κυρίως στη σύνταξη, αλλά στην ανεργία και στην ανασφάλεια, κι έτσι οι τραπεζίτες κάνουν απόσβεση των χρημάτων τους σε 1-2 χρόνια το πολύ (βλ. Eurobank, Πειραιώς κλπ). Με κλείσιμο καταστημάτων (43 θα κλείσει η Εθνική, όπως μάθαμε από την ηγεσία του ΣΥΕΤΕ). Με καταστρατήγηση κανονισμών και της εργατικής νομοθεσίας..

Να πιάσουμε το νήμα των αγώνων ξανά …

Να μην περιμένουμε να έρθει η σειρά μας ή πότε θα ψηφιστούν τα νέα μέτρα. Να μη μείνουμε αμέτοχοι, και να συνειδητοποιούμε όταν είναι αργά ότι οι νέοι νόμοι αφορούν κι εμάς. Να μην κλειστούμε στο καβούκι μας, με δικαιολογίες ότι φταίνε οι άλλοι. Να βγούμε μπροστά, να πάρουμε θέση, ταξική και αγωνιστική. Να  οικοδομήσουμε το συνδικαλισμό που φοβούνται, με αγώνες δυναμικούς και ενωτικούς, αυτούς που θέλουν και νομοθετικά να απαγορεύσουν. Με αιτήματα που να εμπνέουν και να ενώνουν όλους μας με βάση τις ανάγκες μας, και όχι το «ρεαλισμό» που τελικά οδηγεί σε υποχώρηση και ήττες. Να πάμε κόντρα στο σημερινό σάπιο συνδικαλιστικό σύστημα.

Γιατί  κυβέρνηση, δανειστές και κεφάλαιο τρίβουν τα χέρια τους με την προθυμία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού να βάλει πλάτη κι αυτή τη φορά. Η ΓΣΕΕ και οι παρατάξεις που έχουν την πλειοψηφία, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσαν να συντάξουν “εθνικό κοινό μέτωπο” με ΣΕΒ, εργοδότες και κυβέρνηση, δηλαδή τους εκμεταλλευτές μας! Ποιος έχει εμπιστοσύνη στους ξεπουλημένους συνδικαλιστές, που θέλουν να είναι κοινωνικοί εταίροι και να παζαρεύουν με τους εχθρούς της εργατικής τάξης, ενώ κλείνουν την πόρτα των συνδικάτων στους ελαστικά εργαζόμενους και σε αγωνιζόμενους εργάτες; Αυτόν τον δρόμο της ήττας και της υποταγής ακολουθεί πιστά η ΟΤΟΕ και ο ΣΥΕΤΕ, συμφωνώντας με τους εργοδότες σε συμβάσεις με χαμένους τους εργαζόμενους, σιωπώντας στα σκάνδαλα των τραπεζιτών και στηρίζοντας “καθένας το μαγαζί του”, προσφέροντας εργασιακή ειρήνη χωρίς τον παραμικρό αγώνα, μην αντιδρώντας ούτε καν σε απολύσεις συναδέλφων.

Στο νέο γύρο αγώνων που απαιτούνται, να προβάλλουμε και να παλέψουμε από τη σκοπιά των αναγκών και συμφερόντων όλων μας, των εργαζομένων, της νεολαίας, των ανέργων, των συνταξιούχων. Να παλέψουμε γι αυτά που έχουμε ανάγκη για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια:

v  Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Δουλειά με δικαιώματα. Όχι στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Να μην γίνουμε δούλοι του σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα.

v  Μείωση του χρόνου εργασίας τώρα. Για να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας, να δουλέψουν οι άνεργοι, να πάρουμε πίσω από τον κλεμμένο πλούτο που παράγουμε.

v  Αυξήσεις μισθών τώρα. Για να ζούμε αξιοπρεπώς από τη δουλειά μας, να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Με συλλογικές συμβάσεις. Κατοχύρωση κεκτημένων και άμεση επαναφορά όλων όσων μας άρπαξαν.

v  Αυξήσεις στις συντάξεις, φέρτε τα κλεμμένα πίσω στα ταμεία. Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που μας στέλνουν να εργαζόμαστε ως τα 67 και με συντάξεις επιδόματα κηδείας.

v  Παύση πληρωμών στο χρέος και άμεση μονομερής διαγραφή του. Λεφτά για συντάξεις και δημόσια αγαθά. Έξω από την ΕΕ και το ευρώ, να περάσουν σε δημόσια ιδιοκτησία οι τράπεζες με εργατικό κοινωνικό έλεγχο.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες. H Πρόταση Προοπτικής συμμετείχε στην εργατική διαδήλωση της ΔΕΘ μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους και αγωνιστές ταξικών σωματείων και συνομίλησε με αρκετούς συναδέλφους σε καταστήματα της Θεσσαλονίκης. Σας καλούμε να βαδίσουμε μαζί στο δρόμο του αγώνα. Σε κάθε κατάστημα, σε κάθε χώρο δουλειάς, να ανασυγκροτήσουμε από τα κάτω επιτροπές, να συντονιστούμε με αγωνιζόμενους κλάδους, να δώσουμε τη μάχη που μπορούμε και αξίζει να δώσουμε! 

Σεπτέμβρης 2016

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: e-mail:protasiprooptikis@gmail.com, Ιστοσελίδα:www.protasiprooptikis.blogspot.com

Επικοινωνία: 6980925499, 6974861242, 6948788704, 2103388783, 18783, 19923, 74306, 83908

Όχι άλλες απολύσεις στη Mellon Technologies!

Όχι άλλες απολύσεις στη Mellon Technologies!

Με συλλογικό και μαχητικό τρόπο να βάλουμε φρένο στην εργοδοτική αυθαιρεσία!

Με νωπές ακόμα τις απολύσεις του Μαΐου, η Mellon Technologies ξανά στο προσκήνιο με ακόμα ένα γύρο απολύσεων. Στις 31 Αυγούστου, η γνωστή πια εταιρεία συνεχίζει ακάθεκτη τις απολύσεις πετώντας στο δρόμο ακόμα 9 εργαζόμενους και μάλιστα χωρίς καμία προειδοποίηση. Μέσα στους απολυμένους μια γυναίκα με μωρό παιδί η οποία, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, έρχεται ξανά αντιμέτωπη με την εργοδοτική ασυδοσία, αφού το Δεκέμβριο είχαν απολύσει τον άντρα της, γυναίκες άνω των 50 χρόνων για τις οποίες η εύρεση νέας εργασίας είναι ακόμα πιο δύσκολη, ακόμα και μια γυναίκα με πρόβλημα υγείας, αλλά και ιδρυτικά μέλη του σωματείου. Προσπαθώντας να τους χρυσώσει το χάπι, η εργοδοσία τους κάλεσε, αν θέλουν, να δώσουν συνεντεύξεις για την πιθανή επαναπρόσληψή τους στη θυγατρική της, τη Mellon Collection, ενώ ταυτόχρονα σε όσους και όσες αρνήθηκαν να υπογράψουν αμέσως τις απολύσεις τους, άφηναν υπονοούμενα ότι θα χάσουν τις νόμιμες αποζημιώσεις τους.

Η Mellon Technologies εφαρμόζει το δικαίωμα που της δίνει ο νόμος να απολύει έναν συγκεκριμένο αριθμό κάθε μήνα, και το τηρεί στο  έπακρο!  Οι νέες απολύσεις και εκείνες στις 31 του περασμένου Μαΐου έρχονται να προστεθούν στα προηγούμενα 3 κύματα απολύσεων όπου εργαζόμενοι που είχαν παραχωρηθεί στο τηλεφωνικό κέντρο της Εθνικής Τράπεζας είδαν τις συμβάσεις τους να μην ανανεώνονται, άλλοι 13 εργαζόμενοι απολύθηκαν παραμονή Χριστουγέννων, ενώ τον Απρίλη απολύθηκαν 17 εργαζόμενοι σε καταστήματα επαρχίας της Eurobank. Μια εταιρεία με χιλιάδες εργαζόμενους, έργα και συμβάσεις σε πολλές τράπεζες αλλά και μεγάλες εταιρείες τηλεπικοινωνιών, με τζίρο εκατομμυρίων, πρωταγωνιστεί στις αντεργατικές πρακτικές και εκμεταλλεύεται όλα τα σκανδαλώδη προνόμια που δίνουν στην εργοδοσία οι ελαστικές σχέσεις εργασίας (απολύσεις, σχέσεις νοικιαζόμενης εργασίας, μειώσεις μισθών, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, διαφορετικές εργασιακές σχέσεις, κλπ). Κι όλα αυτά για να εξαθλιώσει και να εξατομικεύσει τους εργαζόμενους, να τους στερήσει κάθε νόμιμο δικαίωμα (αποζημίωση, διεκδίκηση επαναπρόσληψης, συλλογικές συμβάσεις) ενώ ταυτόχρονα καταπιέζει τα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα και την καθημερινότητά μας για να μας κρατήσει υποτελείς.

Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες είναι όμως εκείνοι που θα πουν την τελευταία λέξη. Όλοι και όλες μαζί, ανεξαρτήτως τυπικής σχέσης εργασίας, ανεξαρτήτως σε πια θυγατρική μας κατατάσσει η εργοδοσία για τα δικά της συμφέροντα, πρέπει να οργανωθούμε συλλογικά και μαζικά. Και θα το κάνουμε γιατί οι απολύσεις των συναδέλφων μας δεν είναι δικό τους πρόβλημα και μόνο, είναι υπόθεση όλων μας. Για να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν: συλλογικές συμβάσεις, δικαιώματα, αξιοπρεπείς μισθούς. Όλοι και όλες μαζί, ενωμένοι και με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, θα παλέψουμε ενάντια στους αντεργατικούς νόμους, ψηφισμένους αλλά και τους νέους που έρχονται.

Απαιτούμε να σταματήσουν τώρα οι απολύσεις και η εργοδοτική αυθαιρεσία από την επιχείρηση. Καλούμε τους εργαζόμενους να νικήσουν το φόβο και να αντιδράσουν οργανωμένα και συλλογικά. Με κινητοποιήσεις, συσπειρωμένοι στο νεοσύστατο επιχειρησιακό σωματείο, να διεκδικήσουμε επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση και ανάκληση των απολύσεων.

Σύλλογος Εργαζομένων Mellon Technologies

Κεδρηνού 43, Αμπελόκηποι

Κάλεσμα στους συναδέλφους για σύσκεψη - συζήτηση στη Θεσαλονίκη