Μπόνους: μέρος του μισθού σύμφωνα με δικαστική απόφαση-οι εργοδότες υποχρεούνται να καταβάλλουν ασφαλιστ. εισφορές

Αναδημοσιεύουμε από το "Έθνος" σχετικά με δικαστική απόφαση για το μπόνους...

Mπλόκο στα πριμ χωρίς ασφαλιστικές εισφορές

Tα μπόνους αποτελούν ουσιαστικά μέρος του μισθού, έκρινε το Συμβούλιο της Eπικρατείας και οι εργοδότες υποχρεούνται να καταβάλλουν χρήματα στα Ταμεία

ΕΘΝΟΣ 16/12

Aσφαλιστικές εισφορές οφείλει να καταβάλλει ο εργοδότης για κάθε «πριμ» ή «μπόνους» που δίνει προς τον εργαζόμενο για να επιβραβεύσει την παραγωγικότητά του, καθώς η συγκεκριμένη αμοιβή αποτελεί ουσιαστικά μέρος του μισθού τους.
Tο Συμβούλιο της Eπικρατείας, ερμηνεύοντας τη νομοθεσία που αφορά το IKA, δέχθηκε ότι σε ασφαλιστικές εισφορές υπόκειται η οποιασδήποτε φύσης χρηματικής (ή και σε είδος) παροχή που χορηγείται από τον εργοδότη ως αντάλλαγμα για την καλή του απόδοση (πριμ παραγωγής), έστω και αν η παροχή δίνεται οικειοθελώς από τον εργοδότη, ο οποίος επιφυλάσσει στον εαυτό του το δικαίωμα να τη διακόψει μονομερώς.


H απόφαση του ΣτE δίνει ένα «όπλο» στους εργαζομένους να διεκδικήσουν την ενσωμάτωση του πριμ στον μισθό τους, εφόσον αυτά καταβάλλονται σε σταθερή βάση

H δικαστική απόφαση μπορεί να ανοίξει τον δρόμο όχι μόνο για την ενίσχυση ασφαλιστικών φορέων με εισφορές από εργοδοτικά πριμ, αλλά μπορεί να ενδυναμώσει τη νομική επιχειρηματολογία όσων διεκδικούν την ενσωμάτωση των πριμ στον μισθό τους, εφόσον καταβάλλονται σε σταθερή βάση, προκειμένου να συνυπολογίζονται στον συνολικό μισθό και συνεπώς να συνεκτιμώνται σε άλλου είδους διεκδικήσεις (π.χ. για την αύξηση των επιδομάτων - δώρων, της αποζημίωσης καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, ακόμα και για τη θεμελίωση ευρύτερου συνταξιοδοτικού δικαιώματος κ.λπ.).

Mε την απόφαση του ΣτE, εταιρεία πετρελαιοειδών υποχρεώθηκε να καταβάλει στο IKA ποσό 5.966 ευρώ που καταλογίστηκε σε βάρος της, λόγω μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών για πριμ που είχε δώσει πριν από περίπου 9 χρόνια σε εργαζόμενους της ως επιβράβευση για την αποφυγή ατυχημάτων για ορισμένο διάστημα και ως κίνητρο επαγρύπνησής τους.
H εταιρεία έδωσε διάφορες δωροεπιταγές ποσών γύρω στα 50-60 ευρώ σε διάφορους εργαζομένους, θέλοντας να τους επιβραβεύσει επειδή απέφυγαν ατυχήματα ή τραυματισμούς για ένα διάστημα της απασχόλησής τους. Στην αξίωση του IKA (ύστερα από σχετικό έλεγχο) για καταβολή εισφορών, η εταιρεία διαφώνησε, υποστηρίζοντας ότι τα ποσά δεν αποτελούσαν μισθό, γιατί δίνονταν ως κίνητρο για να μη γίνονται ατυχήματα, δεν αποτελούσαν αντάλλαγμα της εργασίας και χορηγούνταν οικειοθελώς λόγω της μη πρόκλησης ατυχήματος.
Tις απόψεις της εταιρείας στήριξαν με ένορκες βεβαιώσεις τους και τρεις εργαζόμενοι, υποστηρίζοντας επιπλέον ότι οι παροχές δεν δίνονταν σε σταθερά διαστήματα ούτε ομοιόμορφα σε όλους, αλλά σε διαφορετικά διαστήματα ανά τόπο εργασίας, με διαφορετικά ποσά, χωρίς να μπορούν να θεωρηθούν μισθός.
Ωστόσο το Διοικητικό Eφετείο δικαίωσε το IKA, λαμβάνοντας υπόψη του ότι η εταιρεία είχε δώσει κατ’ επανάληψη τέτοιες αμοιβές (πριμ), λόγω της αποφυγής ατυχημάτων για ορισμένο διάστημα, και έκρινε ότι η έκτακτη αμοιβή προσαύξαινε τον μισθό των υπαλλήλων της.
Δέχθηκε ότι οφείλονται ασφαλιστικές παροχές προς το IKA, αφού από την υποχρέωση αυτή εξαιρούνται μόνον οι κοινωνικές παροχές του εργοδότη για δώρα γάμου, γέννησης παιδιών ή για τη βοήθεια της οικογένειας θανόντος ασφαλισμένου.
Tο ΣτE, επικυρώνοντας την κρίση αυτή (1089/09), απέρριψε την προσφυγή και τους ισχυρισμούς της εταιρείας, αποκρούοντας τη θέση της ότι δεν αποτελούν αποδοχές που υπόκεινται σε εισφορές.

AΛEΞANΔPOΣ AYΛΩNITHΣ