Άρθρο για το τραπεζικό σύστημα

Στην υπηρεσία των τραπεζιτών κράτος, κυβερνήσεις, ΕΕ, ΔΝΤ!

       Όλο και περισσότερα στοιχεία βλέπουν το φως της δημοσιότητας και αποδεικνύουν το προφανές: οι τράπεζες έχουν προνομιακή μεταχείριση ως βασικός πυλώνας λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος. Έτσι, στην ποδιά τους θυσιάζονται λαοί, συντάγματα, οικονομίες, εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Μπορεί εργαζόμενοι και συνταξιούχοι να πετιούνται στον Καιάδα σε όλο τον κόσμο, οι τράπεζες όμως διασώζονται και στηρίζονται με σκανδαλώδη τρόπο που βαφτίζεται νόμιμο κι αναγκαίο, παρασιτικά πλέον αρκετές φορές, για να επιστρέψουν στην κερδοφορία και να στηρίξουν με τη σειρά τους άλλους κλάδους του κεφαλαίου.

Γη και ύδωρ στους τραπεζίτες και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

       Τα στοιχεία αποδεικνύουν το πάρτι της προηγούμενης δεκαετίας για το τραπεζικό κεφάλαιο, με τη στήριξη όλων των κυβερνήσεων και του σάπιου πολιτικού συστήματος. Η έκθεση Φεβρουαρίου της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών αναφέρει χαρακτηριστικά: «καθόλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 το ελληνικό σύστημα υπήρξε κερδοφόρο».

       Η έκθεση της ΕΕΤ αποκαλύπτει το μεγάλο σκάνδαλο της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών με το 3^ο μνημόνιο και το δόγμα του «Μένουμε Ευρώπη», που στήριξαν όλα τα συστημικά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ). Ενώ το 62% (32 δις) της συνολικής κεφαλαιακής ενίσχυσης προήλθε από το ελληνικό δημόσιο (ΤΧΣ) και μόλις το 38% (19,7 δις) προήλθε από κεφάλαια ιδιωτών, μετά την ανακεφαλαιοποίηση οι ιδιώτες βρέθηκαν να κατέχουν το 71% και το ελληνικό δημόσιο μόλις το 29%! Αυτοί που ξορκίζουν το πέρασμα των τραπεζών σε δημόσια ιδιοκτησία, αποφάσισαν να τις κρατήσουν κερδοφόρες οι ιδιώτες, με τα χρήματα των φορολογουμένων όμως!

       Στα χνάρια των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ βαδίζει και σήμερα η κυβέρνηση Τσίπρα, νομοθετώντας όπως προτάσσει το τραπεζικό κεφάλαιο, στηρίζοντας όλες τις επιλογές του και μην ασκώντας κανέναν απολύτως έλεγχο, πετώντας τα βάρη στο λαό. Η τοκογλυφική δραστηριότητα των τραπεζών έχει οξυνθεί. Τα επιτόκια καταθέσεων έχουν φτάσει στο μηδέν, οι προμήθειες αυξάνονται για κάθετί, καμιά ευνοϊκή ρύθμιση για ανέργους, χαμηλόμισθους, συνταξιούχους, τα επιτόκια για στεγαστικά δάνεια είναι εξαιρετικά υψηλά. Έτσι, ήδη καταγράφεται «επιστροφή σε οργανική κερδοφορία το 2016 (κέρδη προ φόρων 249 εκ το 9μηνο),  Η δεύτερη μεγαλύτερη κερδοφορία των ελληνικών τραπεζών καταγράφηκε το 2008, μερικούς μήνες μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers (2,5 δις ευρώ!)...Ακόμα και το 2009, στην κορύφωση της κρίσης, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα παρέμεινε κερδοφόρο». Κυνικά ομολογούν ότι μετά τα υπερκέρδη που οι τραπεζίτες καρπώθηκαν και με μαγικό αμέσως τρόπο εξαφανίστηκαν, με το ξέσπασμα της κρίσης αμέσως απαίτησαν τις όποιες ζημίες να τις φορτωθεί η ελληνική εργατική τάξη με μνημόνια και μέτρα..

Και σήμερα νομοθετούν ξανά υπέρ των τραπεζών:

·  Προχωρούν άρον άρον τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, αφού πρόλαβαν να άρουν ακόμη και την προστασία της Α΄κατοικίας. Σπίτια ανέργων, μισθωτών, συνταξιούχων που είδαν το εισόδημά τους να συντρίβεται, οικόπεδα φτωχών αγροτών, θα βγουν στο σφυρί από funds, τράπεζες. Δεν εξαιρούνται ούτε όσοι έχουν προσφύγει στο ν. 3869 (Κατσέλη), μετά τον αναθεωρημένο νόμο του 2015, και αν χαρακτηριστούν μη συνεργάσιμοι. Διώκουν τους αγωνιστές του κινήματος κατά των πλειστηριασμών, που κατάφεραν με μεγάλες κινητοποιήσεις να αποτρέψουν τους πλειστηριασμούς σπιτιών απόρων, ανέργων, πολυτέκνων.

·  Συζητούν να προσθέσουν στο νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό την ασυλία των τραπεζικών στελεχών, ώστε να έχουν το ελεύθερο να διαγράφουν δάνεια μεγαλοεπιχειρηματιών, χαρίζοντάς τους εκατομμύρια χωρίς να είναι υπόλογα στην κοινωνία. Ο ΣΕΒ ζητάει και τα στελέχη του δημοσίου να έχουν ασυλία για να διαγράφουν τα χρέη των επιχειρηματιών προς το δημόσιο..

·  Προωθούν ως τροπολογία στο νόμο του 2014, της κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, την επέκταση του αναβαλλόμενου φόρου για 20 χρόνια (!) όπως ζητούν οι τραπεζίτες, που σημαίνει σκανδαλώδη φορολογική βοήθεια κάποιων δις μέσω του συμψηφισμού ζημιών από διαγραφές κόκκινων δανείων, εκχώρησης σε funds, με φόρους, που θα καταβάλλει το δημόσιο, δηλαδή πάλι οι φορολογούμενοι ! Μόνο πχ για το 2014 οι τράπεζες ωφελήθηκαν κατά 2.5 δις.

·  Υποχρεώνουν την προμήθεια POS και επιβάλλουν τις ηλεκτρονικές συναλλαγές που ναι μεν είναι αναγκαία για τη φοροδιαφυγή, ωστόσο στόχος τους είναι να δοθεί νέα ρευστότητα στις τράπεζες, ενώ τα μηχανήματα και οι προμήθειες παραμένουν πανάκριβα από τις τράπεζες για μικρομεσαίους και αυτοαπασχολούμενους.

·  Νομοθέτησαν την ίδρυση Εταιριών διαχείρισης και απόκτησης απαιτήσεων, δίνοντας πχ ήδη τη διαχείριση των κόκκινων δανείων των 16  υπό εκκαθάριση τραπεζών σε μία μόνο από αυτές (PQH Ενιαία Ειδική Εκκαθάριση), ενώ η Τράπεζα Ελλάδος δίνει άδεια σε εταιρείες που συστήνουν οι τράπεζες εσωτερικού κι εξωτερικού  να βάλουν χέρι στα κόκκινα δάνεια και να διαχειριστούν χαρτοφυλάκια δισεκατομμυρίων ( Pillarstone, Actua, Atlas κλπ)

       Οι τραπεζίτες με τη σειρά τους ανταποδίδουν τη στήριξη, με εκκλήσεις να κλείσει άμεσα η αξιολόγηση με όποιο κόστος, δηλαδή να ψηφιστούν τα αντεργατικά μέτρα (δηλώσεις Στουρνάρα, Σάλλα, Θωμόπουλου κλπ). Κι ο ΣΕΒ με προκλητική παρέμβασή του στις 20/3, με περίσσιο θράσος, ζητάει, μεταξύ άλλων διατάξεων υπέρ των επιχειρηματιών, στο νομοσχέδιο για εξωδικαστικό συμβιβασμό οι μεγάλες επιχειρήσεις με χρέη πάνω από 2 εκ να υπάγονται απευθείας στο άρθρο 99! Θυμόμαστε αρκετές εταιρείες που προσέφυγαν στο εν λόγω άρθρο, αφήνοντας τους εργαζόμενους στο δρόμο ...

       Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες εμφανίζονται προκλητικές στην προώθηση της ταξικής πολιτικής μέσω της δανειοδότησης. Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι τα δάνεια προς τις μεγάλες επιχειρήσεις είναι ο μεγάλος όγκος των κόκκινων δανείων: οι τράπεζες δάνειζαν το κεφάλαιο με χαριστικούς όρους, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι δανείζονται για στεγαστικό δάνειο με μεγάλα επιτόκια, δεν έχουν καμία διαγραφή ούτε σήμερα κλπ. Ο ίδιος ο Δ/νων Σύμβουλος της ΕΤΕ Λ. Φραγκιαδάκης, στην εξεταστική επιτροπή της βουλής για τα δάνεια των κομμάτων και ΜΜΕ, ανέφερε ευθαρσώς ότι η Τράπεζα μπορούσε να δανειοδοτεί επιχειρήσεις και επιχειρηματίες υψηλού βεληνεκούς, που υποτίθεται θα γεννούν νέο χρήμα για να αποπληρώσουν τα δάνεια, «χωρίς να είναι θέσφατο η λήψη εξασφαλίσεων»! Έτσι, προέκυψαν τα δάνεια 40 εκ προς τον όμιλο Αλαφούζου χωρίς καμιά εγγύηση, τα δάνεια εκ ευρώ Καλογρίτσα στην Αττικής, τα φέσια του Μαρινόπουλου, τα δάνεια των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ , κι ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

         Ο κόσμος το χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι, είναι η παροιμία που ταιριάζει στα τραπεζικά ιδρύματα: τα σκάνδαλα με τα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια που έδιναν σωρηδόν, εκατομμύρια ευρώ δανεικά κι αγύριστα, σε πλήρη διαπλοκή με το πολιτικό σύστημα και μεγάλους επιχειρηματίες, καλείται να πληρώσει ο ελληνικός λαός , με μέτρα – μνημόνια – δάνεια, ακόμα και με το ένα και μοναδικό του σπιτάκι..

Τραπεζοκεντρική αποδεικνύεται η περίφημη «ευρωπαική κουλτούρα»

       Πρόσφατη έρευνα της εταιρείας Transnational Institute που βγήκε στη δημοσιότητα τον Φλεβάρη με τίτλο "The Bail Out Business" ("Η επιχείρηση διάσωσης"), επιβεβαίωσε ότι από όταν ξέσπασε η καπιταλιστική κρίση, στα χρόνια 2008-2015, έχουν διατεθεί από τις ευρωπαϊκές χώρες μέλη της ΕΕ 747 δισ. ευρώ (για κεφάλαια-ρευστότητα) και επιπλέον 1,2 τρις ως εγγυήσεις, για να διασωθούν οι τράπεζές τους! Με την κατεύθυνση της ΕΕ φυσικά, όπως παραδέχεται κυνικά η έρευνα. Αν λάβουμε υπόψιν τα επιπλέον δις που δόθηκαν στην Ιταλία το 2016 για τη Monte dei Paschi, ο λογαριασμός ανεβαίνει και ανεβαίνει.. Αυτά τα χρήματα, για να μοιραστούν απλόχερα στις τράπεζες, από κάπου κλάπηκαν, ή αφαιρέθηκαν, και γίνεται αντιληπτό από πού. Οι δε αιτίες για τις τρύπες των τραπεζών, όταν την προηγούμενη δεκαετία η κερδοφορία τους χτύπαγε ρεκόρ, αναζητούνται στους ίδιους τους τραπεζίτες και άλλους κεφαλαιοκράτες που “ροκάνισαν” εκατομμύρια ευρώ και σίγουρα όχι στους φτωχοποιημένους λαούς.

       Κι ενώ οι λαοί την πληρώνουν με βαθειά αντεργατικά μέτρα, κάποιοι βγαίνουν προκλητικά κερδισμένοι, παίρνοντας κομμάτι από αυτά τα ποσά. Στην ίδια έρευνα, αποκαλύπτεται ότι 4 μεγάλες πολυεθνικές ελεγκτικές εταιρείες PricewaterhouseCoopes, Ernst & Young, Deloitte  και KPMG, που έκαναν ελέγχους και παρήχαν αυτές τις συμβουλές στις τράπεζες, παρότι πολλές μελέτες αποδείχθηκαν εντελώς λάθος, κέρδισαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Ταυτόχρονα, σε έκθεση που δημοσίευσε τον Γενάρη η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή, προκύπτει ότι υπήρχε αύξηση των αποδοχών των τραπεζικών στελεχών στην Ευρώπη κατά 33% το 2015! Εκατομμυριούχοι αποδεικνύονται όλο και περισσότερα golden boys, καθώς τραπεζικά στελέχη με αποδοχές πάνω από ένα εκατομμύριο αυξήθηκαν από 3.865 το 2014 σε 5.142 το 2015. Το καλύτερο παράδειγμα ήταν ένας Γερμανός τραπεζίτης, που το 2015 έλαβε 14 εκ. Ευρώ, επικεφαλής της Aereal Bank που επίσης διασώθηκε με μεγάλη κρατική επιχορήγηση!

Το μάρμαρο πληρώνουν και οι τραπεζουπάλληλοι

       Τα σχέδια αναδιάρθρωσης των τραπεζών προέβλεπαν και την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων, και ήδη τα στοιχεία αποδεικνύουν τη χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων που έχει εδώ και χρόνια δρομολογηθεί.

       Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΕΤ, από το 2009 ως το καλοκαίρι του 2016, μειώθηκαν 19.067 θέσεις εργασίας στις τράπεζες (29%) , ενώ αν υπολογίσουμε και τις εθελούσιες που έγιναν σε Alpha Bank, Eurobank, Πειραιώς και Εθνική το τελευταίο 6μηνο, η μείωση προσωπικού αγγίζει τις 21.000 χαμένες θέσεις εργασίας, ποσοστό 32% σε 5 χρόνια! Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας έχουν κατακλύσει τις τράπεζες με τη συμβολή των εθελουσιών, με τουλάχιστον 3.300 να εργάζονται ως ενοικιαζόμενοι από άλλες εταιρείες, και εκατοντάδες να εργάζονται με άλλες εργασιακές σχέσεις (συμβασιούχοι, ατομικές συμβάσεις, μπλοκάκια, πρακτική κλπ). Οι μειώσεις μισθών μέσω κλαδικής και επιχειρησιακών συμβάσεων έχουν ξεπεράσει το 20%, οι απλήρωτες υπερωρίες είναι χιλιάδες με την καταστρατήγηση του ωραρίου σε καθημερινή βάση, μέχρι και οι κανονισμοί εργασίας παραβιάζονται, ενώ η εντατικοποίηση κυριαρχεί. Η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών χρησιμοποιείται αντί για την εύλογη μείωση του χρόνου εργασίας ώστε να δουλεύουν πολλοί και λίγο,  για τη μείωση θέσεων εργασίας και την παγίωση ελαστικών εργασιακών σχέσεων, με κλείσιμο καταστημάτων, λειτουργία e-branch καταστημάτων με ωράρια και ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, εκτός συλλογικών συμβάσεων.

       Κι όλα αυτά, όταν τα μεγαλοστελέχη των τραπεζών απολαμβάνουν ακόμη παχυλούς μισθούς – πρόκληση για την κοινωνία και την πλειοψηφία των τραπεζουπαλλήλων, και μια ομάδα golden boys μετακινείται μεταξύ των τραπεζών χτίχοντας βιογραφικό κι αποκομίζοντας «τρελές» απολαβές. Με τη στήριξη συχνά της κυβέρνησης, όταν πχ για το 2017 αυξήθηκαν οι αποδοχές του Διευθύνοντος Συμβούλου του ΤΧΣ σε 270.000 ευρώ ετησίως!

Ο εργοδοτικός συνδικαλισμός στηρίζει τις επιλογές των τραπεζιτών

       Απόλυτη στήριξη στα σχέδιά τους έχουν βρει οι τράπεζες από τη συντριπτική πλειοψηφία του συνδικαλιστικού κινήματος, σε επίπεδο ΟΤΟΕ αλλά και πρωτοβάθμιων Συλλόγων. Οι συνδικαλιστικές δυνάμεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ - Σωματεία Alpha Bank-Eurobank, τα τελευταία δύο χρόνια και με τη σύμπλευση των νεοκυβερνητικών δυνάμεων της Ριζοπαστικής Παρέμβασης στην ΟΤΟΕ, συνεχίζουν να στηρίζουν όλες τις παραπάνω επιλογές του 3^ου μνημονίου όσον αφορά το τραπεζικό σύστημα, ταυτίζοντας τα συμφέροντα των εργαζόμενων με τα συμφέροντα των τραπεζιτών, αρνούμενοι να συμβάλουν σε πανεργατικό κοινωνικό μέτωπο, προσφέροντας πλήρη εργασιακή ειρήνη χωρίς ψήγμα απεργίας, αγώνα, διατάραξης δήθεν των τραπεζικών λειτουργιών.

       Μετά την πανστρατιά υπέρ της ΑΜΚ ΕΤΕ της Διοίκησης Αράπογλου από το ΣΥΕΤΕ το 2013, την πλήρη στήριξη στη Διοίκηση της Τράπεζας Ελλάδος από το ΣΥΤΕ, την υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης –σφαγής από το Σύλλογο Τράπεζας Αττικής με γνώμονα πάνω από όλα την αυθυπαρξία της τράπεζας, την ανοιχτής στήριξη του ΝΑΙ και του Μένουμε Ευρώπη από τα σωματεία Alpha Bank – Eurobank αλλά και την ΟΤΟΕ, η πλειοψηφία του συνδικαλιστικού κινήματος βάζει πλάτη σήμερα στην καταλήστευση των φορολογουμένων για να επιβιώσει το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα, μην καταγγέλλοντας ούτε λεκτικά τα μέτρα που λαμβάνονται ενάντια στην πρώτη κατοικία με πλειστηριασμούς κλπ, τη φοροεισπρακτική λειτουργία μέσω κατασχέσεων μισθών - συντάξεων, την παρέλαση μιας συγκεκριμένης ομάδας Ελλήνων και ξένων golden boys από τις διοικήσεις και σημαντικές θέσεις τραπεζών. Ταυτόχρονα, συναινούν χωρίς αντιδράσεις στα σχέδια των τραπεζών όσον αφορά το προσωπικό και τις εργασιακές σχέσεις, με υπογραφή συλλογικών συμβάσεων με μειώσεις μισθών και χωρίς καν ρήτρα μη απολύσεων, με ανοχή στην ύπαρξη χιλιάδων ελαστικά εργαζόμενων και άρνηση ένταξης στα σωματεία μας, αποδοχή των προγραμμάτων εθελουσιών και της μείωσης χιλιάδων θέσεων εργασίας, σιωπή στην παραβίαση κανονισμών εργασίας και ωραρίου, αποδοχή τελικά στο νέο μοντέλο τραπεζουπάλληλου φθηνού, έρμαιου της στοχοθεσίας,

Υπάρχει και άλλος δρόμος, της ρήξης και διεκδίκησης των αναγκών μας

       Τώρα περισσότερο από ποτέ, που αποκαλύπτεται το βάρβαρο πρόσωπο του καπιταλιστικού συστήματος, που ξεγυμνώνονται οι νόμιμοι τοκογλύφοι ζητώντας μας να «πουλήσουμε την ψυχή μας», η μόνη επιλογή είναι να σηκώσουμε το γάντι που μας πετάνε αφεντικά, κυβερνώντες, παπαγαλάκια. Να οικοδομήσουμε ένα νέο εργατικό κίνημα, που θα διεκδικεί με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας και όχι τα όρια που μας θέτουν τραπεζίτες και σύστημα, που θα θέτει από ταξική και όχι συντεχνιακή σκοπιά τις διεκδικήσεις μας για μια ζωή με αξιοπρέπεια. Ένα εργατικό κίνημα που θα βασίζεται στην ταξική ενότητα και στην εργατική δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων, σε οριζόντιους συντονισμούς πρωτοβάθμιων σωματείων – επιτροπών αγώνα, σε δυναμικούς αποφασιστικούς αγώνες στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων, έξω από τις σημερινές επικρατούσες λογικές της ανάθεσης, των κλειστών γραφειοκρατικών δομών.

       Με το να είμαστε συνέχεια σε άμυνα, να κάνουμε υποχωρήσεις στη λογική «υπάρχουν και χειρότερα», να κυνηγάμε το ψίχουλο αν και πότε θα μας πετάξουν, να μη συμμετέχουμε σε συλλογικές διαδικασίες και αγωνιστικές κινητοποιήσεις, να μην καταγγέλουμε κάθε παραβίαση από πλευράς εργοδότη, να μη στεκόμαστε αλληλέγγυοι κάθε φορά που ο διπλανός συναδελφός μας δέχεται επίθεση, χάνουμε όλο και περισσότερα και οδηγούμαστε όλοι ταχύτατα σε καθεστώς δουλείας. Ρεαλιστικό σήμερα είναι να διεκδικήσουμε με βάση τις πραγματικές μας ανάγκες αλλά και τις δυνατότητες της εποχής, προσλήψεις και μείωση του χρόνου εργασίας λόγω της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών, ώστε να επιτευχθεί λιγότερη δουλειά - δουλειά για όλους, αυξήσεις στους μισθούς μας και αναδιανομή του πλούτου, ενιαίες εργασιακές σχέσεις – όχι στη χειροτέρευση για τη νεολαία που προσλαμβάνεται, κανείς σύγχρονος δούλους – ενοικιαζόμενος, πραγματική προστασία από απολύσεις, όχι σε υψηλούς μισθούς μεγαλοστελεχών.

       Ταυτόχρονα, είμαστε υποχρεωμένοι να μη σιωπούμε στα κακώς κείμενα των τραπεζών, να ταχτούμε με το πλευρό της κοινωνίας της οποίας είμαστε κομμάτι, να βάλουμε και στους δικούς μας άμεσους στόχους να σταματήσει η καταλήστευση του λαού από το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα, σε ένα κοινό πανεργατικό μέτωπο πλάι στους εργαζόμενους και απέναντι στους τραπεζίτες. Να παλέψουμε μαζί με όλους τους εργαζόμενους για διαγραφές δανείων σε ανέργους – χαμηλόμισθους, άτοκα στεγαστικά δάνεια σε ευπαθείς ομάδες, να συντονιστούμε με κινήματα κατά πλειστηριασμών για κανένα σπίτι λαικό στα χέρια τραπεζίτη – κράτους, προστασία πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς. Να διεκδικήσουμε μαζί με τους χιλιάδες απολυμένους του ιδιωτικού τομέα να μην υπάρχει καμιά ασυλία – στήριξη σε επιχειρηματία που με ζεστό χρήμα δανείων πλούτισε και μετά έκλεισε – απέλυσε, να κατασχεθεί η προσωπική περιουσία του, να μπει δημόσιος – κοινωνικός

       Ξέρουμε ότι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με πραγματική σύγκρουση και ρήξη με το κεφάλαιο, τους δυνάστες μας και τους υποστηρικτές τους, και το σάπιο συνδικαλιστικό κίνημα μαζί. Με ένα ακηδεμόνευτο ταξικό εργατικό κίνημα, με δυναμικούς αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων και των γενικών συνελεύσεων, ενάντια σε ό,τι μας κλέβει τη ζωή, για να πάρουμε όλο τον πλούτο που οι ίδιοι παράγουμε στα χέρια μας.

Μάρια Ξιφαρά