Διακήρυξη Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας Συνέδριο ΕΚΑ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
(πρωτοβουλία αντιπροσώπων στο συνέδριο του ΕΚΑ)

Η επίθεση συνεχίζεται

H κυβέρνηση της ΝΔ, με την ανοιχτή συναίνεση και υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ και στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της E.E. προχωρά σε μια ολόπλευρη επίθεση στα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων και των νέων. Η «Πράσινη Βίβλος» της Ε.Ε. προωθεί την πλήρη απορρύθμιση της εργασίας και κάθε έννοια συλλογικού δικαιώματος και εισάγει την περιβόητη ελαστασφάλεια (flexicurity). Κυβέρνηση, κεφάλαιο, αστικά κόμματα, ιδεολογικοί μηχανισμοί και «διεθνείς οργανισμοί» διεξάγουν πραγματικό κοινωνικό πόλεμο ενάντια στην εργαζόμενη πλειοψηφία:
§ Παρατεταμένη λιτότητα, άγρια φορολογία, ακρίβεια και για το κεφάλαιο φοροαπαλλαγές.
§ Ληστεία των αποθεματικών των ταμείων στο χρηματιστήριο και τα «δομημένα ομόλογα». Προετοιμασία νέων αντιδραστικών τομών στο ασφαλιστικό με αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και μείωση των συντάξεων. Την ίδια στιγμή η εφαρμογή των αντιασφαλιστικών νόμων ήδη επιδεινώνει την ασφαλιστική προστασία των νέων εργαζομένων.
§ Ιδιωτικοποιήσεις και λειτουργία των ΔΕΚΟ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, αλλαγή εργασιακών σχέσεων, σύγκλιση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ως προς την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων.
§ Εισβολή της αγοράς και της αγοραίας λογικής στην παιδεία, την υγεία, την αυτοδιοίκηση, μέσα από την περικοπή κοινωνικών δαπανών, τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τη λογική της ανταποδοτικότητας
§ Ελαστικές εργασιακές σχέσεις και αύξηση της μαύρης εργασίας. Ομηρία των συμβασιούχων και προσπάθεια κατάργησης της μονιμότητας σε δημόσιο και ΔΕΚΟ. Επέκταση του επενοικιαζομένων. Απελευθέρωση των απολύσεων.
§ Διευθέτηση του χρόνου εργασίας, κατάργηση 8ωρου, επέκταση – απελευθέρωση του ωραρίου, κατάργηση – υπονόμευση αργιών.
§ Υπερεκμετάλλευση των μεταναστών και των ξένων εργατών.
§ Αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» στην Παιδεία με υπονόμευση των εργασιακών δικαιωμάτων, πειθάρχηση των φοιτητών, ταξικούς φραγμούς και υποταγή στις ανάγκες των επιχειρήσεων.
§ Ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, εργοδοτική τρομοκρατία, ένταση του αυταρχιασμού.
Συνολικά το κεφάλαιο, για να αυξήσει ακόμη περισσότερο τα κέρδη του και να βαθύνει την εκμετάλλευση, στο πλαίσιο και της καπιταλιστικής διεθνοποίησης, επιθυμεί μια φιγούρα εργαζομένου, με διαρκή εργασιακή περιπλάνηση και συνεχή ανασφάλεια, με αναβαθμισμένες δεξιότητες αλλά ριζικά συρρικνωμένα δικαιώματα. Η «γενιά των 700 ευρώ», των συνεχών καταρτίσεων αλλά και της ελαστικής εργασίας και ζωής, αναδεικνύεται σε μόνιμο στοιχείο της στρατηγικής των καπιταλιστών.

Η ελπίδα είναι στους αγώνες

Τα τελευταία δύο χρόνια η ελληνική κοινωνία συγκλονίστηκε από μεγάλους αγώνες. Τον απεργιακό αγώνα διαρκείας των τραπεζών και την απεργία των ναυτεργατών ακολούθησαν οι μεγάλες κινητοποιήσεις του κόσμου της εκπαίδευσης. Πρώτα ο ξεσηκωμός των φοιτητών το Μάιο Ιούνιο του 2006 που υποχρέωσαν την κυβέρνηση σε αναδίπλωση και μετά ο μεγαλειώδης αγώνας των δασκάλων. Ακολούθησαν τρεις μήνες καταλήψεων και απεργιών στα ΑΕΙ που ράγισαν τη συναίνεση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, δεν επέτρεψαν να περάσει με ενισχυμένη πλειοψηφία η πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος και κατάφεραν σημαντικά πλήγματα στο νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ.
Αγώνες σαν κι αυτοί στην εκπαίδευση, έδειξαν ότι μπορούν να έχουν αποτελέσματα και να ασκούν πραγματική πίεση στην κυβέρνηση. Έδειξαν ότι το κίνημα μπορεί να κερδίζει και με αυτό τον τρόπο δείχνουν το δρόμο και για τους αγώνες της επόμενης περιόδου. Ήταν αγώνες παρατεταμένοι, κλιμακούμενοι και αποφασιστικοί, που απέφευγαν τη λογική των «συμβολικών» κινήσεων και έδειχναν την προοπτική ενός κινήματος που να ξεπερνά τη διαμαρτυρία και να επιχειρεί ρωγμές στη στρατηγική του κεφαλαίου. Δεν μιλούσαν μόνο για το συγκεκριμένο ζήτημα κάθε κλάδου, αλλά και απευθύνονταν σε όλη την κοινωνία και οικοδομούσαν δεσμούς αλληλεγγύης στη βάση του κοινού αγώνα για τα δικαιώματα στην παιδεία, την υγεία, την εργασία. Οι εργαζόμενοι είχαν λόγο και δεν τους αποφάσιζαν μόνο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες.

ΕΚΑ: τρία χρόνια μακριά από τις ανάγκες των εργαζομένων

Τα τρία χρόνια που πέρασαν από το προηγούμενο συνέδριο, τόσο το ΕΚΑ, όσο και συνολικά το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα, οι μεγάλες ομοσπονδίες, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ δεν λειτούργησαν σαν εκπρόσωποι των εργαζομένων ή σαν κέντρα αντίστασης στην επίθεση του κεφαλαίου, αλλά σαν μηχανισμοί αναπαραγωγής αστικών λογικών μέσα στο κίνημα και υπονόμευσης της δυνατότητας αποτελεσματικών κινητοποιήσεων. Κυριάρχησε η λογική της διαπραγμάτευσης διαδρόμων, των «εποικοδομητικών προτάσεων» και των «λελογισμένων» κινητοποιήσεων που οδηγούν τους αγώνες στην ήττα:
· Η ΓΣΕΕ και πολλές ομοσπονδίες υπέγραψαν διετείς συμφωνίες εργασιακής ειρήνης ανακουφίζοντας κυβέρνηση και εργοδότες και νομιμοποιώντας τη λιτότητα.
· Στις ΔΕΚΟ την προδοτική στάση της ΟΜΕ-ΟΤΕ να συναινέσει στην κατάργηση της μονιμότητας ακολούθησαν οι χλιαρές απεργίες του Δεκέμβρη του 2005 που επέτρεψαν στην κυβέρνηση να περάσει το νόμο. Ουσιαστικά, συνυπέγραψαν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τους αντιδραστικούς κανονισμούς εργασίας.
· Προσέφεραν άλλοθι στην επιχείρηση αναθεώρησης του άρθρου 16 μεθοδεύοντας την ίδρυση «μη-κρατικού» ΑΕΙ από τη ΓΣΕΕ.
· Αρνήθηκαν να κάνουν το θέμα των συμβασιούχων, το θέμα της μόνιμης και σταθερής εργασίας υπόθεση ΟΛΩΝ των εργαζομένων.
· Δεν έκαναν κανένα βήμα για το συντονισμό και την ενίσχυση των κλαδικών αγώνων, πέραν κάποιων τυπικών ανακοινώσεων. Δεν βρεθηκαν στο πλευρό των φοιτητών, παράταξαν τα ΜΑΤ για να μην απευθυνθούν οι φοιτητές στο συνέδριο της ΓΣΕΕ.
· Έμειναν μόνο στην καταγγελία των «δομημένων» ομολόγων και δεν κατήγγειλαν ούτε τη συνολική πολύχρονη ληστεία των ταμείων, ούτε τις προετοιμαζόμενες αντιδραστικές αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα.
· Επέμειναν στον αποκλεισμό από τα σωματεία όλων εκείνων των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις και άτυπες μορφές μισθωτής εργασίας.
· Δεν έκαναν καμιά προσπάθεια για να μπουν στα σωματεία οι ξένοι εργάτες.
· Απείχαν από τη μεγάλη μάχη ενάντια στην επέκταση του ωραρίου στα καταστήματα.
· Συμμετείχαν στις επιτροπές «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας.
Αλλά και συνολικότερα συνεχίστηκε η εμπέδωση της λογικής του υποταγμένου συνδικαλισμού. Η εικόνα του συνδικαλιστή συνομιλητή της διοίκησης και συνδιαχειριστή της απαξίωσης των συλλογικών δικαιωμάτων κυριαρχεί σε πολλές ομοσπονδίες. Το μεγαλύτερο μέρος των εκλεγμένων στις ανώτερες θέσεις του συνδικαλιστικού κινήματος ασχολείται με την πολιτική του καριέρα και έχει χρόνια να πατήσει σε χώρο εργασίας. Από τους αγώνες προτιμούν τις «συνεννοήσεις» ή ακόμη χειρότερα τις συναλλαγές με την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Όλο το προηγούμενο διάστημα ούτε το ΕΚΑ, ούτε οι συνομοσπονδίες πήραν πρωτοβουλίες για να απαντηθεί το τεράστιο πρόβλημα της μειωμένης συνδικαλιστικής κάλυψης. Δεν μπορεί να μαζικοποιηθεί το εργατικό κίνημα με σωματεία σφραγίδες και παραταξιακά μαγαζιά, ούτε πολύ περισσότερο με σωματεία παραρτήματα της εργοδοσίας. Ούτε θα μπορέσει να μαζικοποιηθεί εάν δεν μπορούν τα συνδικάτα να εγγράφουν όλους τους εργαζομένους σε ένα χώρο ανεξαρτήτως τυπικής εργασιακής σχέσης και εάν δεν γίνει προσπάθεια να ξεπεραστούν οι σημερινοί διαχωρισμοί που εμποδίζουν την ενωτική δράση ανά κλάδο, αλλά και συνολικά. Γι’ αυτό το λόγο και δεν μπορούμε παρά να καταψηφίσουμε τον απολογισμό του ΕΚΑ.
Για την κατάσταση ευθύνονται τόσο η κυβερνητική ΔΑΚΕ όσο και η ΠΑΣΚΕ, που δεν διαφοροποιείται επί της ουσίας από την κυρίαρχη πολιτική, γι’ αυτό και σε αρκετές περιπτώσεις οι ηγεσίες ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ συμπεριφέρονται σαν σιαμαία αδέλφια.
Όμως ευθύνες έχουν και οι παρατάξεις της αριστεράς, το ΠΑΜΕ και η Αυτόνομη Παρέμβαση. Από τη μια, η Αυτόνομη Παρέμβαση μπορεί να βγάζει διάφορες διακηρύξεις ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική και το νεοφιλελευθερισμό, αλλά ταυτόχρονα επιδιώκει να είναι κομμάτι της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, να συμμετέχει στο προεδρείο της ΓΣΕΕ παρέχοντας «αριστερό άλλοθι» στην γραμμή συνδιαλλαγής και υποταγής των ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ, να μην ανοίγει μέτωπο στις αντεργατικές κατευθύνσεις της Ε.Ε, να συνυπογράφει τις βασικές κατευθύνσεις του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος. Από την άλλη, το ΠΑΜΕ μπορεί να υιοθετεί ένα πιο μαχητικό πλαίσιο αιτημάτων εντούτοις δεν πιστεύει στη δυνατότητα σήμερα μαζικών και νικηφόρων αγώνων. Κινείται με βάση την αντίληψη ότι σήμερα κανένας αγώνας δεν μπορεί να κερδίσει και κατά συνέπεια αντιμετωπίζει τις κινητοποιήσεις ως εκλογική δεξαμενή για το ΚΚΕ. Στις Ομοσπονδίες που πλειοψηφεί, αποφεύγει την πραγματική μαχητική διεκδίκηση. Ακόμη και εκεί που συμμετέχει ενεργά σε κινητοποιήσεις, όπως στην Παιδεία, αυτό γίνεται κάτω από την πίεση του κινήματος και όχι επειδή το είχε επιλέξει εξαρχής. Η απάντηση στην επίθεση του κεφαλαίου δεν μπορεί να στηρίζεται σε αυτή τη λογική και στη κομματική καταγραφή που διαλέγει το ΠΑΜΕ.
Εμείς λέμε ότι σήμερα περισσότερο παρά ποτέ χρειάζεται να γίνει προσπάθεια για ταξική ενότητα των ίδιων των εργαζομένων σε σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική. Όσοι αναφέρονται στην ανάγκη αγωνιστικής απάντησης στις πολιτικές κυβέρνησης, κεφαλαίου, εργοδοσίας θα πρέπει να συμβάλουν έμπρακτα σε τέτοιες ενωτικές πρωτοβουλίες των ίδιων των εργαζομένων.

Ρήξη με την αστική πολιτική και τον υποταγμένο συνδικαλισμό

Σήμερα απαιτείται η συνολική αγωνιστική ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, η ρήξη με την αστική πολιτική και τη λογική και πρακτική του υποταγμένου συνδικαλισμού.
Χρειαζόμαστε ένα εργατικό κίνημα ταξικό, αγωνιστικό, ανεξάρτητο, ενωτικό και νικηφόρο που να υψώσει αποτελεσματική αντίσταση στην επίθεση του κεφαλαίου αλλά και να προβάλλει ξανά τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των νέων, που επιθετικά θα ανοίγει το ίδιο ζητήματα και δεν θα περιμένει απλώς τα μέτρα της κυβέρνησης, της Ε.Ε., των εργοδοτών για να απαντήσει, ένα εργατικό κίνημα που:
§ Θα στηρίζεται στη δύναμη των ίδιων των εργαζομένων, την καθημερινή δράση στη δημοκρατική λειτουργία των συνδικάτων στις Γενικές Συνελεύσεις, στις Απεργιακές Επιτροπές.
§ Θα γράφει στα σωματεία όλους τους εργαζομένους κάθε κλάδου ανεξαρτήτως τυπικής σχέσης για να μην υπάρχουν συνδικαλιστικά ακάλυπτοι εργαζόμενοι (π.χ. εργαζόμενοι με δελτίο όταν αυτό συγκαλύπτει μισθωτή εργασία) και θα προσπαθεί να ξεπεράσει τη λογική του διαχωρισμού και του κατακερματισμού.
§ Θα δοκιμάζει μορφές αγωνιστικού συντονισμού, κοινής δράσης και αλληλεγγύης των ίδιων των σωματείων και όχι των συνδικαλιστικών ηγεσιών και γραφειοκρατιών.
§ Δεν θα ελέγχεται από κράτος και εργοδότες, δεν θα υποτάσσεται σε κομματικές σκοπιμότητες, θα γυρνάει την πλάτη του σε λογικές υποταγής και συνδιαχείρισης.
§ Θα συγκρούεται με το σύνολο των αντιλαϊκών, αντεργατικών ρυθμίσεων που προωθούν κυβέρνηση, ΕΕ, εργοδότες, όπως αυτή εξειδικεύεται σε κάθε κλάδο, αναζητώντας τον κοινό αγώνα με άλλους κλάδους και την αγωνιστική ταξική ενότητα των ίδιων των εργαζομένων
§ Θα επιλέγει όλες τις μορφές παρατεταμένης και επίμονης πάλης μέχρι την επίτευξη νικών, πέρα από τη λογική των εθιμοτυπικών απεργιών και της αναζήτησης συμβιβαστικών λύσεων.
§ Θα φέρνει στο προσκήνιο τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες και διεκδικήσεις και θα αντιστέκεται στην καπιταλιστική εκμετάλλευση από τη σκοπιά του αγώνα για την ανατροπή της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης
§ Δεν θα διστάζει να πάει θέση απέναντι σε όλα τα μεγάλα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα, τον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό, την ευρωπαϊκή ένωση και θα συγκρούεται με τις λογικές της «ανάπτυξης», του «εκσυγχρονισμού», της «ευρωπαϊκής προοπτικής».
Μόνο έτσι θα μπορέσει να δοθεί ξανά μια νικηφόρα πνοή στο εργατικό κίνημα, να αυξηθεί η εμπιστοσύνη των εργαζομένων στα συνδικάτα, να διαμορφωθούν συνειδήσεις εργαζομένων που αντιστέκονται και διεκδικούν μικρές και μεγάλες κατακτήσεις.

Και αυτό δεν μπορεί παρά να αποτυπώνεται και σε ένα διεκδικητικό πλαίσιο που να αντιστοιχεί στις βασικές σημερινές εργατικές διεκδικήσεις:
§ Όχι στη λιτότητα – καμιά πειθάρχηση στα ασφυκτικά πλαίσια της δημοσιονομικής πολιτικής. Να ζούμε με αξιοπρέπεια κάνοντας μόνο μια δουλειά. Όταν ακόμη και οι επίσημες στατιστικές βάζουν το όριο φτώχιας στα 1400 ευρώ, δεν μπορεί ο κατώτερος μισθός να είναι πιο κάτω! Καταγγελία των συλλογικών συμβάσεων εργασιακής ειρήνης και αγώνας για συμβάσεις σύμφωνες με τις ανάγκες των εργαζομένων. Όχι στη σύνδεση μισθού-απόδοσης, τις «αξιολογήσεις» και τις εξατομικευμένες σχέσεις εργασίας.
§ Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Να αντισταθούμε στις νέες μεθοδεύσεις της κυβέρνησης-ΕΕ, για αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης και μείωση των συντάξεων. Σύνταξη στα 58 χρόνια (55 για τις γυναίκες) και στα 30 χρόνια εργασίας. Μείωση των εργατικών εισφορών. Να σταματήσει τώρα η κλοπή των αποθεματικών και οι επενδύσεις στα χρηματιστηριακά προϊόντα. Επιστροφή των όλων οφειλών από το 1950 κράτους-τραπεζών-εργοδοτών στα ασφαλιστικά ταμεία. Όχι στην ιδιωτική ασφάλιση. Διεύρυνση του θεσμού των Βαρέων Ανθυγιεινών με τις νέες επαγγελματικές ασθένειες
§ Μείωση του χρόνου εργασίας – 35ωρο – 7ωρο – 5ήμερο παντού.
§ Όχι στην απελευθέρωση του ωραρίου καταστημάτων, τραπεζών και υπηρεσιών. Κανένα κατάστημα ανοιχτό το Σάββατο μετά τις 3 μ.μ. Πλήρης κατοχύρωση της Κυριακής αργίας.
§ Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους ίσο με τον κατώτερο μισθό της Εθνικής Συλλογικής σύμβασης για όλο το διάστημα ανεργίας.
§ Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Κατάργηση των νόμων που προωθούν την ελαστική εργασία, την ελαστική διευθέτηση του ωραρίου. Μία, μόνιμη σχέση εργασίας στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, συμβάσεις αορίστου χρόνου στον ιδιωτικό τομέα. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και κάλυψη όλων των αναγκών του δημοσίου και ευρύτερου δημόσιου τομέα από μόνιμο προσωπικό. Κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων. Όχι στις απολύσεις.
§ Να αποτρέψουμε κάθε ιδιωτικοποίηση, επανακατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα όλων των κοινωφελών επιχειρήσεων. Όχι στις ΣΔΙΤ που υποτάσσουν τις κοινωνικές υποδομές και τη λειτουργία τους στην κερδοφορία των επιχειρήσεων. Πλήρης και αποκλειστική δημόσια δωρεάν περίθαλψη και ασφάλιση για όλους, υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.
§ Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16, και να αποτραπεί η αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος. Όχι στο Νόμο-Πλαίσιο. Όχι στη «διαδικασία της Μπολόνια» και την αποσύνδεση πτυχίων και εργασιακών δικαιωμάτων. Όχι στην αναγνώριση των πτυχίων των ιδιωτικών ΑΕΙ. Κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
§ Ουσιαστικά μέτρα για την υγιεινή και την ασφάλεια στους χώρους εργασίας. Πραγματικός έλεγχος της εφαρμογής τους.
§ Να πολεμήσουμε με όλους τους τρόπους τις μορφές της επισφαλούς, ανασφάλιστης εργασίας που αποτελεί κανόνα για νέους, μετανάστες, εργαζόμενους με μερική απασχόληση σε ολόκληρους κλάδους. Οι μετανάστες να γράφονται στα συνδικάτα και να έχουν ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
§ Πάλη ενάντια στον αυταρχισμό, στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, στην πολιτική επιστράτευση των απεργών, υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου.
§ Όχι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους της Νέας Τάξης, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. καμιά αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες, όχι στον εθνικισμό και το ρατσισμό (π.χ. αλβανοφοβία, ισλαμοφοβία).

Ποιοι είμαστε

Όσοι αντιπρόσωποι στο συνέδριο του ΕΚΑ υπογράφουμε αυτό το κείμενο, είτε είμαστε ανένταχτοι αγωνιστές είτε προερχόμαστε από ταξικές αγωνιστικές συσπειρώσεις, εργατικές συλλογικότητες, σχήματα και πρωτοβουλίες, μας ενώνει η κοινή αναφορά στη δυνατότητα ενός αγωνιστικού ταξικού συνδικαλισμού. Διαλέγουμε μια διακριτή αγωνιστική αντίληψη και πρακτική μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, όπως κάναμε στους αγώνες της εκπαίδευσης, στην απεργία των δασκάλων, στους αγώνες των συμβασιούχων, στις απεργίες και τις μάχες ενάντια στις αλλαγές στο ασφαλιστικό και στις ιδιωτικοποιήσεις (Τράπεζες, ΔΕΚΟ). Προτάσσουμε την καθημερινή παρέμβαση ακόμη και στους πιο δύσκολους και κατακερματισμένους εργασιακούς χώρους: των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα, των συμβασιούχων, των εργαζομένων με άτυπες μορφές απασχόλησης. Επιμένουμε στην ανάγκη ρήξης με την αστική πολιτική, θεωρούμε ιστορική αναγκαιότητα και δυνατότητα τη χειραφέτηση των εργαζομένων, των παραγωγών του κοινωνικού πλούτου, από τη μισθωτή σκλαβιά και την κατάργηση κάθε εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Είμαστε μια πρωτοβουλία που λειτουργεί δημοκρατικά, με βάση τις αρχές της ισοτιμίας, της συντροφικότητας, της εναλλαγής, της ανακλητότητας.
Απέναντι στην ανεπάρκεια και την ανυποληψία του υποταγμένου συνδικαλισμού θέλουμε αυτό το ρεύμα, όλοι οι αντιπρόσωποι και οι αγωνιστές που αναζητούν μια άλλη αγωνιστική κατεύθυνση για το εργατικό κίνημα να συναντηθούμε, να συντονιστούμε, να συζητήσουμε, να παρέμβουμε και στο συνέδριο του ΕΚΑ. Με το βλέμμα σταθερά προσηλωμένο στην οικοδόμηση μαχητικών, αποτελεσματικών και νικηφόρων αγώνων!


Αδαμόπουλος Άκης, Πανελλήνιος Σύλλογος Εργαζομένων ΕΟΜΜΕΧ
Αναγνωστοπούλου Δήμητρα, Σύλλογος Υπαλλήλων Τράπεζας Ελλάδος
Αναγνώστου Όλγα, Σύλλογος Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ
Αντωνόπουλος Βασίλης, Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αθήνας
Αυθίνος Παντελής, Σωματείο Υπαλλήλων Κ.Η.Υ.Κ.Υ.
Γάτσιος Δημήτρης, Σύλλογος Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας (Αγωνιστική Παρέμβαση Εθνικής)
Γουρλάς Νίκος, Σωματείο Εργαζόμενων στα Καταστήματα Τύπου του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών
Γρίσπος Γιώργος, Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτων ΥΠΠΟ
Δημόπουλος Γιώργος, Πανελλαδικό Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών
Δραγανίνος Αντώνης, Πανελλαδικό Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών
Ευσταθίου Κώστας, Σύλλογος Υπαλλήλων Τράπεζας Ελλάδος
Κακύρη Παναγιώτα, Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτων ΥΠΠΟ
Κοιλάκου Σύλβια, Πανελλαδικό Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών
Κωσταγιώργου Δήμητρα, Σύλλογος Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας (Πρόταση Προοπτικής Εργαζομένων Εθνικής)
Μάρκου Μιχάλης, Σύλλογος Εργαζομένων Γενικής Τράπεζας
Μαυροειδής Παναγιώτης, Πανελλαδικό Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών
Μιχαλοπούλου Ελένη Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτων ΥΠΠΟ
Μιχελής Κώστας, Ένωση Επαγγελματιών Λογιστών Πρωτευούσης
Νικολαΐδης Γιώργος, Σύλλογος Εργαζομένων Ινστιτούτου Υγείας Παιδειού
Νικολακάκης Βασίλης, Ένωση Τεχνικών Εναερίων Μεταφορών και πτυχιούχων
Πάνου Ελένη, Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτων ΥΠΠΟ
Παπαγεωργίου Πάνος, Σωματείο Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών, Εργαστηρίων κ.α.
Παπαμακάριος Μιχάλης, Ένωση Επαγγελματιών Λογιστών Πρωτευούσης
Παπασπυρίδης Αλέκος, Πανελλαδικό Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών
Πασχαλίδου Χρυσούλα, Σωματείο Φυλάκων Σχολικών Κτιρίων
Παυλόπουλος Γιώργος, Σύλλογος Εργαζομένων Alpha Bank
Πλειώνης Δημήτρης, Επαγγελματική Ένωση Αέρος Ελλάδας
Ρέππα Βέττα, Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών
Στεφανής Γιώργος, ΠΕΤ-ΟΤΕ
Σωτήρης Παναγιώτης Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών
Τουμπέλης Βασίλης, Σωματείο Εργαζομένων Γηροκομείου Αθηνών
Τσιώτα Αμαλία, Πανελλήνιο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΕ
Χαμηλάκη Κατερίνα, Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτων ΥΠΠΟ
Χήτου Μαρίνα, Σύλλογος Εργαζομένων Eurobank

Ανακοίνωση Νομαρχ. Παραρτήματος ΟΤΟΕ Κέρκυρας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΝΟ 7
(14.5.2007)


ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΟΤΟΕ.


Καταγγέλλουμε απεργοσπαστική ενέργεια της ηγεσίας της ΟΤΟΕ πριν από την απεργία της ΓΣΕΕ για τις 15.5.2007.
Πιο συγκεκριμένα, το προεδρείο της αρνήθηκε να εξασφαλίσει συνδικαλιστική άδεια σε στελέχη του παραρτήματος Κέρκυρας για να περιοδεύσουν στον νομό, προετοιμάζοντας την απεργία, πρακτική που το Νομαρχιακό Παράρτημα Κέρκυρας ακολουθεί πάγια, εδώ και πολλά χρόνια, και σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση.
Από ότι φαίνεται (και από ότι ομολογούν στελέχη της), προσπαθεί να «τιμωρήσει» το παράρτημα γιατί αυτό με ομόφωνη απόφαση Γενικής Συνέλευσης, πριν λίγο καιρό άσκησε κριτική στην απαράδεκτη σύμβαση που υπόγραψε η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ για την κατάργηση του πενθήμερου στις τράπεζες. Και προκειμένου να το κάνει αυτό, αποφάσισε να περιορίσει την δράση του, και να μην χορηγεί συνδικαλιστικές διευκολύνσεις, ανεξάρτητα αν έτσι υπονομεύεται ακόμα και η απεργιακή κινητοποίηση της ΓΣΕΕ.

ü Το Νομαρχιακό Παράρτημα καλεί τους εργαζόμενους να καταδικάσουν πρακτικές που μας γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω.
ü Καλεί κάθε συνδικαλιστική δύναμη να τοποθετηθεί για αυτήν την ακραία αντιδημοκρατική νοοτροπία, νοοτροπία που θεωρεί το σκ ιδιοκτησία κάποιων και προσπαθεί με διοικητικά μέτρα να εμποδίσει την κριτική, να μας εμποδίσει να σκεφτόμαστε.
ü Τέλος καλεί την ΓΣΕΕ να παρέμβει για αυτήν την ενέργεια υπονόμευσης των αποφάσεων της.

Για το Νομαρχιακό παράρτημα


Διονύσης Πολίτης, α΄ γραμματέας Σία Πέτσιου, β΄ γραμματέας

Ψήφισμα Γεν. Συνέλευσης ΣΥΕΤΕ

Γ. ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΕΤΕ 07: Οι εργαζόμενοι τάχθηκαν κατά της σύμβασης για την απελευθέρωση του ωραρίου!

Την αντίθεση της πλειοψηφίας των συναδέλφων στην σύμβαση ΟΤΟΕ – Τραπεζιτών για την απελευθέρωση του ωραρίου εξέφρασε και η (άμαζη κατά τα άλλα) Γεν. Συνέλευση του Συλλόγου. H Πρόταση Προοπτικής, από κοινού με Ενιαία και ΔΑΣ, κατέθεσαν ψήφισμα το οποίο καλεί το ΔΣ του ΣΥΕΤΕ να μην υπογράψει σύμβαση με τη διοίκηση της ΕΤΕ για το ωράριο, - αφού αν δεν υπογραφεί σύμβαση μεταξύ ΣΥΕΤΕ – ΕΤΕ που να ρυθμίζει τα επιμέρους ζητήματα, η κλαδική σύμβαση δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Οι συνάδελφοι ψήφισαν υπέρ του ψηφίσματος, που καταδίκαζε την κλαδική σύμβαση που υπέγραψε η ΟΤΟΕ (για 10 καταστήματα ανοιχτά απ΄ το πρωί ως το βράδυ και επέκταση βαρδιών σε πλήθος υπηρεσιών).
Για άλλη μια φορά, ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ με περίσσιο ζήλο καλούσαν τους συναδέλφους να μην υποστηρίξουν το ψήφισμα και υπερασπίζονταν τη σύμβαση που υπέγραψαν! Ακόμη και όταν φανερά οι περισσότεροι συνάδελφοι ψήφισαν υπέρ του ψηφίσματος, αρνήθηκαν να κάνουν καταμέτρηση των ψήφων και με αντιδημοκρατικό τρόπο το προεδρείο θεώρησε ότι το ψήφισμα δεν πέρασε!

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Οι συνάδελφοι απέδειξαν και σε αυτήν την περίπτωση την αντίθεσή τους στη σύμβαση που αναμφίβολα ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση βασικών εργασιακών μας κατακτήσεων. Η υπερψήφιση του ψηφίσματος έρχεται να συμπληρώσει πολλά κείμενα υπογραφών από καταστήματα που φτάνουν στο ΣΥΕΤΕ, που δηλώνουν την αντίθεση των συναδέλφων με την αλλαγή του ωραρίου συναλλαγών. Σημαντική κινητικότητα δείχνουν και οι συνάδελφοι της επαρχίας, που συντριπτικά τάσσονται κατά της απελευθέρωσης του ωραρίου, αφού ουσιαστικά το δήθεν «εθελοντικό» δεν μπορεί να ισχύσει!
ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ αρνούνται να θέσουν το ζήτημα στη γνώμη των εργαζόμενων, και θέλουν να προχωρήσουν στην εφαρμογή της σύμβασης, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη τους.

Εμείς καλούμε όλους τους συναδέλφους να δηλώσουν με αποφάσεις Γεν. Συνελεύσεων καταστημάτων ή διευθύνσεων και με κείμενα υπογραφών στην ηγεσία του ΣΥΕΤΕ την αντίθεσή τους στη λειτουργία των καταστημάτων όλη μέρα και Σάββατο!

· ΚΑΝΕΙΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΝΑ ΜΗ ΔΗΛΩΣΕΙ ΒΑΡΔΙΕΣ!
· ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ!

Ο αγώνας συνεχίζεται!

ΜΑΙΟΣ 2007

Γράμμα στους νέους συναδέλφους

Γράμμα στους νέους συναδέλφους
... από νέους συναδέλφους

Νέε συνάδελφε, νέα συναδέλφισσα

Είσαι εδώ και λίγο καιρό εργαζόμενος-η στην Εθνική Τράπεζα. Η Πρόταση Προοπτικής σου γράφει γιατί νιώθουμε την ανάγκη να σε καλωσορίσουμε, αλλά και για να συζητήσουμε μαζί σου τα καθημερινά προβλήματά μας και να δούμε μαζί πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε.
Η Πρόταση Προοπτικής είναι μια ανεξάρτητη αριστερή κίνηση, μια εργατική συλλογικότητα που αποτελείται από εργαζόμενους (κυρίως νέους) της ΕΤΕ. Δεν είμαστε «επαγγελματίες» συνδικαλιστές. Πολλοί προερχόμαστε από το φοιτητικό κίνημα. Συμμετέχουμε σε κινήσεις του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, μαζί με άλλες συλλογικότητες από χώρους δουλειάς.


Όταν διαλύονται οι πρώτες αυταπάτες...

Όταν προσληφθήκαμε στην τράπεζα, κάποιοι πιστέψαμε ότι λύσαμε το τεράστιο εργασιακό πρόβλημα, αφού βρήκαμε μια μόνιμη δουλειά, νικώντας το φάντασμα της ανεργίας. Ακούγαμε να μας δίνουν συγχαρητήρια, γιατί η δουλειά του τραπεζοϋπαλλήλου είναι «εξαίρετη» και έπρεπε να νοιώθουμε πολύ τυχεροί. Οι γονείς μας ικανοποιήθηκαν κι ένοιωσαν περήφανοι, αφού εκτός των άλλων θα αμειβόμασταν με μισθούς «ρετιρέ». Πολλοί από εμάς, όντας φοιτητές, ήμασταν σίγουροι ότι θα μπορούσαμε άνετα να συνδυάσουμε την εργασιακή με τη φοιτητική ζωή, αφού το «καλό» ωράριο αλλά και διευκολύνσεις φοιτητικών αδειών θα μας επέτρεπαν να ολοκληρώσουμε τις σπουδές μας και έτσι να εξελιχθούμε και οικονομικά, με το επίδομα πτυχίου.
Σήμερα, καταλαβαίνουμε, ότι καθόλου έτσι δεν είναι τα πράγματα. Οι εμπειρίες μας είναι αρνητικές και οι πιθανές αυταπάτες μας έχουν διαλυθεί.
Ο πρώτος μας μισθός, αλλά και τώρα για πολλούς ο μέσος όρος, είναι περίπου 700 ευρώ και είναι σχεδόν αδύνατο να επιβιώσουμε όσοι πληρώνουμε νοίκι, λογαριασμούς, ενώ είναι πολυτέλεια να θέλουμε κάτι παραπάνω (ταξίδια, εξόδους, αγορές).
Οι εξοντωτικοί ρυθμοί που η συντριπτική πλειοψηφία βιώνουμε σε καταστήματα και υπηρεσίες, η εντατικοποίηση που δεν επιτρέπει διαλείμματα, η άρνηση στο αίτημά μας για άδεια διότι «έχει πολύ δουλειά», μας δημιουργεί προβληματισμούς για το αν δουλεύουμε σε τράπεζα ή εργοστάσιο. Το ωράριο παραβιάζεται καθημερινά, αφού ελάχιστοι καταφέρνουμε να φεύγουμε στις 3.15.
Ο συνδυασμός φοιτητικής ζωής και εργασίας είναι αρκετά δύσκολος, αφού ποιος αντέχει μετά το εξαντλητικό 8ωρο να διαβάσει, να παρακολουθήσει μάθημα; Το όνειρο για κάποιο μεταπτυχιακό χάθηκε γρήγορα για όσους έχουμε πτυχίο, αφού η ζωή μας θα ήταν δουλειά – σχολή – ύπνος, άσε που και τα δίδακτρα είναι ένα θέμα. Είμαστε οι φοιτητές που έχουμε «κοπεί στα δυο» ανάμεσα στις υποχρεώσεις μας για τη σχολή και στις απαιτήσεις της δουλειάς. Δυστυχώς στο δύσκολο αγώνα μας δε βρίσκουμε κατανόηση, αφού οι 17 μέρες φοιτητικής άδειας που δικαιούμαστε όχι μόνο δεν είναι αρκετές, αλλά απειλούνται ή συχνά μας τις στερούν, παρόλο που είναι κατοχυρωμένο δικαίωμά μας.
Είδαμε αρκετούς από τη «σειρά» μας να παραιτούνται, γιατί προφανώς δεν θεώρησαν αρκετά τα 700 ευρώ για να δουλεύουν με τέτοιους εξοντωτικούς ρυθμούς και άγχος. Δώσαμε στο διαγωνισμό, περάσαμε με την αξία μας, αλλά… η αλήθεια είναι ότι το δήθεν «νέο αίμα» καλείται να αναπληρώσει τις κενές θέσεις που αυξάνονται συνεχώς. Και τελικά είμαστε όχι τραπεζοϋπάλληλοι, αλλά «τα παιδιά για όλες τις δουλειές κι όλες τις θέσεις», αφού είμαστε μπαλαντέρ σε όλες τις θέσεις και μπαλώνουμε τρύπες όλο το 8ωρο χωρίς ανάσα, επειδή τάχα είμαστε ιδιαίτερα άξιοι ή μορφωμένοι!
…Κάνε πιο πέρα, κομμένα τα πολλά πολλά, αν θέλεις κράτα την ουσία, τα λίγα και καλά.
Πάτα καλά στο χώμα, κάνε τον ήλιο σώμα κι όρμα, Αυτόν τον κόσμο δεν τον κέρδισε κανείς ακόμα,
Γι΄ αυτό όλοι όσοι ξέρουν, κοίτα τριγύρω μας, παλεύουν,
Γιατρεύουν, αντέχουν, μαζεύουν όνειρα, δε ζητιανεύουν.
Δεν υπάρχει αφεντικό· στάσου ψηλά και κοίτα μπρος, στη γη του κανενός. (Active Member)



Το κύριο στήριγμα της αδικίας είναι η άγνοια και η σιωπή (Ντάριο Φο)

ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 2007: Τα κέρδη εκτοξεύονται κάθε τρίμηνο, εξάμηνο, χρόνο. Τα εκατομμύρια ευρώ πολλαπλασιάζονται με τρελούς ρυθμούς, όπως και οι στόχοι που θέτει η διοίκηση (όχι βέβαια και οι μισθοί μας!). 373.000 ευρω ήταν το μπόνους του Αράπογλου πέρσι, δεκάδες χιλιάδες ευρώ για τους περιφερειακούς διευθυντές και πολλά στελέχη. Το προσωπικό μειώνεται, οι προσλήψεις σταμάτησαν και αντικαταστάθηκαν από 4μηνους και 6μηνους (φτηνοί και πάντα διαθέσιμοι), οι μισθοί μας ήταν στάσιμοι για ένα χρόνο. Περιφερειακοί διευθυντές μας απειλούν ότι αν δεν πιάσουμε τους στόχους δεν θα πάρουμε άδεια, ότι η τράπεζα θα γίνει ιδιωτική σύντομα (λες και δεν είναι ήδη!), οπότε δεν έχει νόημα να παλεύουμε ούτε για τα στοιχειώδη εργατικά μας δικαιώματά.
Το τελευταίο σοβαρό κρούσμα, που αρκετοί από σας αντιμετωπίζετε, είναι η πρόσληψη νέων συναδέλφων από τον τελευταίο διαγωνισμό με 6μηνη σύμβαση και δοκιμαστικά(!!), κάτι που είναι παράνομο, αφού έπρεπε όλοι οι νέοι συνάδελφοι να προσλαμβάνονται απευθείας με τους ίδιους όρους. Το χειρότερο είναι ότι οι προσλήψεις με 6-μηνη σύμβαση συνεχίζονται εδώ και αρκετούς μήνες με την ανοχή του Συλλόγου, που φέρει τεράστια ευθύνη για την απραξία του για το θέμα!


Εσύ που παλεύεις για τα όνειρά σου, σήκωσε ψηλά τη γροθιά σου…

Ο εργοδότης δεν μας «κάνει χάρη» που δουλεύουμε, γιατί από την εργασία μας εκείνος κερδίζει δεκάδες χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο. Τα αμύθητα κέρδη των τραπεζών στηρίζονται στην ολοένα και μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων με κάθε τρόπο. Φανταστείτε πόσο θα μπορούσαμε να πιέσουμε τους τραπεζίτες αν «κλείναμε με λουκέτο» τις τράπεζες για μια μέρα μόνο, χωρίς να δουλέψει καμιά απολύτως· αποδεδειγμένα, μια μέρα με κλειστό το τραπεζικό σύστημα (από καταστήματα μέχρι ΚΜ και Deal Room) θα κόστιζε τόσο πολύ στην τράπεζα και θα αποτελούσε τέτοια κοινωνική πίεση, που σίγουρα θα υποχωρούσε πολύ εύκολα στις απαιτήσεις των εργαζομένων. Γιατί άραγε ήθελαν τόσο πολύ οι τραπεζίτες να απελευθερωθεί το ωράριο και κατάφεραν να ανοίξουν καταστήματα όλη μέρα και Σάββατο με τη νέα σύμβαση; Σίγουρα όχι για την «ψυχή της μάνας τους», ούτε βέβαια για τις ανάγκες της κοινωνίας! Μοναδικός τους στόχος είναι η ακόμα μεγαλύτερη αύξηση των κερδών τους.
Γι΄ αυτό και είναι σημαντικό να μη δηλώσει κανείς μας για τις απογευματινές βάρδιες και τα Σάββατα. Ώστε να ακυρωθεί στην πράξη η σύμβαση και να αποφασίσουμε στη Γενική Συνέλευση του ΣΥΕΤΕ την αντίθεσή μας στην κατάργηση του πενθήμερου και την πρόθεσή μας να ξεκινήσουμε διαδικασίες για την επόμενη σύμβαση με αίτημα για το ωράριο:
ü 35ωρο, συνεχές πενθήμερο, Δευτέρα- Παρασκευή, 8-3.


Οι συνδικαλιστές της καρέκλας (ή αλλιώς οι «καρεκλάκηδες)

Από τη στιγμή που ξεκινήσαμε να εργαζόμαστε, έχουμε καταλάβει το ρόλο που παίζει η επίσημη συνδικαλιστική ηγεσία. Η ΓΣΕΕ, που όταν ιδρύθηκε το 1918 είχε ως στόχο μεταξύ άλλων «να καλλιεργήσει ένα ταξικό-συναδελφικό πνεύμα στους εργαζόμενους, να προβάλει το όραμα και να παλεύει για έναν άλλο κόσμο χωρίς εκμετάλλευση», σήμερα είναι ο καλύτερος συνομιλητής του ΣΕΒ και υπογράφει συλλογικές συμβάσεις ντροπής.
Βλέπουμε την απουσία του επίσημου συνδικαλισμού ή για την ακρίβεια δεν τον βλέπουμε καθόλου, τουλάχιστον στη δουλειά μας. Τους γραφειοκράτες «εκπροσώπους» μας της ΓΣΕΕ(όπως και της ΑΔΕΔΥ) -ελέγχονται από τις γνωστές κυρίαρχες παρατάξεις- τους βλέπουμε μόνο στην TV, χαμογελαστούς μαζί με την αφρόκρεμα της εργοδοσίας, κάθε φορά που υπογράφουν ψευτοαυξήσεις της ξεφτίλας, κάθε φορά που κάνουν «τακτικές και αναγκαίες υποχωρήσεις» ξεπουλώντας κάποιο ακόμα από τα δικαιώματα που μας έχουν απομείνει. Τους βλέπουμε να μιλάνε την ίδια γλώσσα με επιχειρηματίες και κυβερνώντες, να προσπαθούν να μας στριμώξουν σε κάποια γωνιά της «αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας» και της «ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων».
Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη σε ΟΤΟΕ και ΣΥΕΤΕ, που είναι πρωταθλητές στην ανάδειξη επαγγελματιών συνδικα-ληστών, βουλευτών, υπουργών (βλ. Πρωτόπαππα, Παναγόπουλο, Κουσελά κ.ά.). Ειδικά μετά το πρόσφατο ξεπούλημα των δικαιωμάτων μας, με την υπογραφή της κλαδικής συλλογικής σύμβασης. Μας ρώτησε κανείς από αυτούς που υπέγραψαν αν θέλουμε να δουλεύουμε απογεύματα και Σάββατο; Αν είμαστε ικανοποιημένοι με 44 € αύξηση στο μεικτό μισθό (μια τυρόπιτα τη μέρα!!); Αν μας φτάνουν τα 650 € καθαρά που παίρνουμε όταν μας προσλαμβάνουν. Και τώρα με θράσος πανηγυρίζουν ότι η σύμβαση ήταν «μεγάλη επιτυχία του συνδικαλιστικού κινήματος», προκαλώντας την οργή της πλειοψηφίας των συναδέλφων. Εμείς λέμε: Να δουλέψουν Σάββατα και απογεύματα οι αποσπασμένοι συνδικαλιστές που υπέγραψαν τη σύμβαση!
Πάρε τη ζωή στα δυο σου χέρια, τις γροθιές σου χτύπα στα μαχαίρια
θα ‘φευγαν τα σύννεφα φαντάσου, αν κουνούσες λίγο τα φτερά σου… (Σ. Μάλαμας)


Να χρωματίσουμε το μέλλον...

Σύλλογος είναι ο κάθε συνάδελφος. Ο καθένας από εμάς πρέπει να αισθανθεί το σωματείο ως δική του υπόθεση. Εμείς θα εργαστούμε για τις επόμενες δεκαετίες στην τράπεζα, εμείς είμαστε οι «άμεσα ενδιαφερόμενοι» για τις κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις που υπογράφει ο Σύλλογος, για κάθε μικρή και μεγάλη νίκη, αλλά και ήττα. Η δική μας φωνή, η δράση μας, δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στις εκλογές κάθε 3 χρόνια, στην παρουσία μας στη Γενική συνέλευση μια φορά το χρόνο, στις απεργίες κάθε φορά που μας καλούν τα συνδικαλιστικά μας όργανα (δυστυχώς πολλοί δεν κάνουν ούτε αυτά!).
Πρέπει να συμμετέχουμε ενεργά και κριτικά για να αλλάξουμε το καθεστώς που επικρατεί στο ΣΥΕΤΕ. Να μπούμε «σφήνα» στον συμβιβασμένο συνδικαλισμό, να ενεργοποιήσουμε και να συμμετέχουμε στις ΕΑΚ στα καταστήματα και τις διευθύνσεις, να καλούμε Γενικές Συνελεύσεις στο χώρο μας για κάθε μικρό και μεγάλο ζήτημα. Να μην αφήσουμε τους «επαγγελματίες» συνδικαλιστές και μελλοντικούς βουλευτές να διοικούν το σωματείο μας, να παίρνουν αποφάσεις «για εμάς χωρίς εμάς». Να προωθήσουμε αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες που να δεσμεύουν την ηγεσία του ΣΥΕΤΕ, μέσα από συνελεύσεις καταστημάτων και αιρετούς ανακλητούς αντιπροσώπους.
Απέναντι και πέρα από αυτόν τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό, εμείς θεωρούμε ότι υπάρχει και άλλος δρόμος: της διεκδίκησης, της ανιδιοτέλειας, της αλληλεγγύης, των αγώνων. Χρειαζόμαστε λοιπόν ένα κίνημα, που θα στηρίζεται αμφίδρομα στην οργάνωση και τους αγώνες των ίδιων των εργαζόμενων. Που θα εξαρτάται άμεσα από τις γενικές συνελεύσεις σε κάθε χώρο, που οι αποφάσεις των γεν. συνελεύσεων θα είναι δεσμευτικές για τα αιτήματα και τις μορφές κάθε αγώνα.
Εμείς λέμε: Όλη η εξουσία στις γενικές συνελεύσεις! Οι αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων!


«Είμαστε η πεισματική ιστορία που επαναλαμβάνεται για να πάψει να επαναλαμβάνεται,
είμαστε το πισωκοίταγμα που σου δίνει τη δύναμη να προχωρήσεις μπροστά.»

Απέναντι στις φωνές του «ρεαλισμού» που μας προτρέπουν να σκύψουμε το κεφάλι και να αποδεχθούμε τη μοίρα μας, εμείς πιστεύουμε ότι το «δε γίνεται τίποτα» έχει τελειώσει! Και το λέμε αυτό, στηριζόμενοι σε μια σειρά από νίκες αγώνων στο σήμερα· το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα που βρίσκεται στους δρόμους 11 μήνες τσαλακώνοντας την ιλουστρασιόν εικόνα της «σεμνής και ταπεινής» διακυβέρνησης και του «μεσαίου χώρου», αντικαθιστώντας την με τους πραιτοριανούς ΜΑΤατζήδες του Πολύδωρα και την συντηρητική επιθετική πολιτική της Μαριέτας και του Καραμανλή. Ο μεγαλειώδης αγώνας των Γάλλων νέων πέρσι πέτυχε την απόσυρση του επίμαχου νομοσχεδίου για ανασφάλιστη εργασία των νέων εργαζόμενων (CPE). Αλλά και μια σειρά αγώνες, όπως ο συγκλονιστικός αγώνας έξι εβδομάδων απεργίας των δασκάλων, των συμβασιούχων και των υπαλλήλων των δήμων, που ανάγκασαν κυβέρνηση και εργοδότες να τις καταστείλουν με μανία και λύσσα, μας δίνουν ελπίδα και σιγουριά ότι αν παλέψουμε όλοι μαζί μπορούμε να διεκδικήσουμε και να αποκτήσουμε το αυτονόητο: το δικαίωμά μας για μόνιμη εργασία, με μισθό και ωράριο που θα καλύπτουν τις ανάγκες μας και θα μας επιτρέπουν να ζήσουμε με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
Αν το βουλώνεις και δε βγάζεις μιλιά, χάνεις τα λίγα που απομείναν δικά σου.
Αν το βουλώσεις ξανά, φτάνει στ΄ αλήθεια, η σειρά σου.
Αν ξεμακραίνεις, τους κακοφαίνεται.
Αν ξεμακραίνεις, κρατάς κάτι απ΄ την καρδιά σου.
Αν δεν αντέξεις και πνίξεις τη μιλιά σου, χάνεις τα λίγα που απομείναν δικά σου. (Active Member)


Να τους αλλάξουμε τα σχέδια ή οι ανάγκες και τα όνειρα μας πράξη!

Τα δικά μας όνειρα δε χωράνε στα καλούπια τους. Παίρνοντας θάρρος από το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα των ημερών μας που αγωνίζεται για την κατάργηση του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο, αλλά και για μια συνολική αλλαγή στην παιδεία -που είναι άρρηκτα δεμένη με την εργασία-, να μπούμε στη μάχη!
Νιώθουμε την ανάγκη να διευκρινίσουμε ότι σε κάθε περίπτωση, σε κάθε επιμέρους ζήτημα, ακόμη και στην πιο μικρή διεκδίκηση, φιλοδοξούμε να υπονομεύσουμε τους νόμους της αγοράς που μας προβάλλουν Ε.Ε., κυβέρνηση και ΣΕΒ, τα υπέρογκα κέρδη των εργοδοτών μας. Γιατί είναι πλέον σαφές για εμάς ότι για να γίνει το μέλλον μας ακόμη και στοιχειωδώς βιώσιμο, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μας με όσα μας παρουσιάζουν ως δεδομένα και απαραβίαστα, με τα ιερά και τα όσια των συμφερόντων τους.
Αυτό που σήμερα απαιτείται είναι να βάλουμε, όχι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αλλά στους δρόμους του αγώνα, τις ανάγκες μας μπροστά. Να αρθρώσουμε ένα λόγο διεκδίκησης που να μας ενώνει με βάση τα συμφέροντά μας, που να εμφανίζει μια νέα πρόταση για τα κοινωνικά και οικονομικά μας δικαιώματα. Να τολμήσουμε να αντιστρέψουμε τους δείκτες των χρηματιστηρίων, ανεβάζοντας τους δείκτες του δικού μας πλούτου, του ελεύθερού μας χρόνου. Να μιλήσουμε για την ανάγκη του συλλογικού αγώνα, για την ανάγκη μιας πλατιάς και πολύμορφης αντιπαράθεσης με την εργοδοσία αλλά και την κυβέρνηση, για ένα ρεύμα αντίστασης, ρήξης και ανατροπής στο «δύσκολο» χώρο των «παντοδύναμων» τραπεζών. Να συμβάλουμε στο να εμφανιστεί μια πραγματική διέξοδος, κόντρα στις αυταπάτες της ατομικής ανόδου, που φτιάχνει συνήθως τα μεγαλύτερα και πιο πρόθυμα θύματα της εργοδοσίας, κόντρα και στις σειρήνες του ψευτοβολέματος, που παράγει ανθρώπους-ομήρους, βαθιά ηττημένους και τελικά ακόμη περισσότερο εκτεθειμένους στη διαρκή ανασφάλεια. Να ιεραρχήσουμε αντίστροφα τους στόχους της κοινωνίας, βάζοντας στην κορυφή της πυραμίδας τις δικές μας ανάγκες ως μοναδικό κριτήριο, την ανάγκη για την απελευθέρωση του ελεύθερου χρόνου από τα δεσμά του εργάσιμου, έτσι ώστε καθένας από εμάς να μπορεί να συμβάλλει και να συναποφασίζει σε ότι αφορά τα κοινωνικά προβλήματα.

Όλα αυτά, πιστεύουμε ότι είναι προβληματισμοί που απασχολούν την πλειοψηφία των νέων συναδέλφων. Έχουμε την πεποίθηση ότι μαζί μπορούμε να ξεκινήσουμε την προσπάθεια να αλλάξουν τα πράγματα στο χώρο δουλειάς μας και συνολικότερα. Στα δικά μας χέρια βρίσκεται το μέλλον.
Χειρότερα ή καλύτερα; Στο δίλημμα αυτό, απαντάμε με τη συλλογική συζήτηση, την δράση, το δίκιο μας. Με τον αγώνα για τα μικρά και τα μεγάλα. Άλλωστε, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Έχουμε όμως να κερδίσουμε πολλά!
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για μια καλύτερη ζωή. Ας τον τραβήξουμε μαζί.

Στη γκρίζα πραγματικότητα να ανάψουμε τη φλόγα της αμφισβήτησης και του αγώνα.
Τίποτα δεν μπορεί να μείνει όπως είναι. Όλα πρέπει να αλλάξουν και θα αλλάξουν!

Αυτοί που ζουν ακόμα, δεν πρέπει ποτέ να λένε ποτέ.
Το αναπόφευκτο δεν είναι αναπόφευκτο, τα πράγματα δεν θα ‘ναι πάντα τα ίδια...
Από ποιον εξαρτάται η διαρκής καταπίεση; Από εμάς.
Από ποιον εξαρτάται το τέλος της; Από εμάς και πάλι.
Αν σ΄ έχουν ρίξει κάτω, σήκω. Αν έχεις ηττηθεί, πολέμα.
Οι νικημένοι του σήμερα θα είναι οι νικητές του αύριο.
Και το «ποτέ» θα γίνει «τώρα».
Ποίημα του Μπ. Μπρέχτ γραμμένο σε τοίχο του κατειλημμένου εργοστασίου Brukman, Αργεντινή

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: e-mail: protasiprooptik@in.gr, protasiprooptik.blogspot.com
Μαρία Ξιφαρά (Σόλωνος) 210 3695042, 25042
Δήμητρα Κωσταγιώργου (Σπ. Μερκούρη), 210 7253337
Μαρία Πουλέα (Ξάνθης) 25410 45814, 45814
Γιωργία Τσιαντά (Διοικητηρίου Βόλου) 24210 59058
Πασχάλης Γεωργισούδης (Πλ. Ελευθερίας Ξάνθης) 25410 28342

Mάϊος 2007

Ανακοίνωση για Συνέλευση ΣΥΕΤΕ 2007

Η απελευθέρωση του ωραρίου

απελευθερώνει …τους τραπεζίτες!

Το πρώτο βήμα έγινε! Οι τραπεζίτες ξεκίνησαν να κάνουν χρήση της ευνοϊκότατης ρύθμισης της κλαδικής σύμβασης για λειτουργία 10 καταστημάτων όλη μέρα και το Σάββατο! «Πρωτοπόρα» για άλλη μια φορά η «φιλεργατική» Eurobank, που έσπευσε άρον άρον να ανοίξει 8 καταστήματα πανελλαδικώς, με τις ευλογίες του εργοδοτικού σωματείου Union αλλά και της ΟΤΟΕ!

Τραπεζίτες και ΟΤΟΕ μας λένε…

Όταν τέλη Δεκεμβρίου υπογράφτηκε η σύμβαση της ντροπής, οι τραπεζίτες πρόβαλαν ως επιχείρημα την εξυπηρέτηση των καταναλωτών και τις ανάγκες της αγοράς. Η δε ΟΤΟΕ πανηγύριζε για «μεγάλη νίκη του συνδικαλιστικού κινήματος»! Το αντάλλαγμα για την απογευματινή βάρδια είναι το «35ωρο», αλλά και κάποιο επίδομα, που εναπόκειται στην καλοσύνη κάθε τραπεζίτη τι θα δώσει! Η δε εργασία σ΄ αυτά τα καταστήματα θα είναι «εθελοντική», οπότε δε χρειάζεται να ανησυχούμε οι χιλιάδες που διαφωνούμε με αυτή τη σύμβαση, ενώ η ΟΤΟΕ μας διαβεβαιώνει τώρα (για να μειώσει τις αντιδράσεις των εργαζομένων) ότι η παράταση του ωραρίου θα οδηγήσει σε νέες προσλήψεις (χωρίς βέβαια να το έχουν ως όρο στη σύμβαση!).

Όμως δεν μας λένε…

Προφανώς και οι τραπεζίτες με τα εκατομμύρια ευρώ κέρδος από την καταλήστευση του κοσμάκη δεν κόπτονται ξαφνικά για την εξυπηρέτηση των πελατών. Η αλήθεια είναι ότι:
· Η απελευθέρωση του ωραρίου έστρωσε το δρόμο για την κατάργηση του πενθήμερου (μια νίκη που κατέκτησε ο κλάδος με μεγάλους αγώνες) και το πλήρες ξεχαρβάλωμα του ωραρίου. Η κατάπτυστη σύμβαση μας γύρισε 25 χρόνια πίσω! Σύντομα, οι τραπεζίτες θα απαιτήσουν 20 καταστήματα ανοικτά ανά τράπεζα, μετά 50, και τελικά θα επεκταθεί παντού!
· Το δήθεν 35ωρο θα είναι με ή χωρίς απλήρωτες υπερωρίες; Γιατί και η παράταση της λήξης του ωραρίου συναλλαγών από 2.00 σε 2.30 έχει αποδειχθεί καταστροφική, και μόνο με τύχη ή καβγάδες φεύγει κανείς στις 3.15! Και τότε η ΟΤΟΕ μας έλεγε ότι «κέρδισε» τη μείωση του ωραρίου κατά ένα τέταρτο, αλλά οι συνάδελφοι βλαστημάνε και νοσταλγούν τότε που φεύγαμε στην ώρα μας!
· Πού και πόσες προσλήψεις; Γιατί αν κρίνουμε από την Εθνική, η τάση είναι να μειώνεται ραγδαία το προσωπικό με ατομικές εθελούσιες και οι προσλήψεις να γίνονται με το σταγονόμετρο και με συμβάσεις, ενώ τα καταστήματα κλείνουν το ένα μετά το άλλο! Ο δε κ. Αράπογλου, σε συνεντεύξεις του σε εφημερίδες μιλάει για ακόμη περαιτέρω μείωση του προσωπικού τα επόμενα 3 χρόνια, ενώ θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας στα Βαλκάνια!
· Η δήθεν εθελοντική επιλογή της εργασίας απογεύματα και Σάββατο προφανώς δεν ισχύει στις ιδιωτικές τράπεζες! Σύντομα, ούτε στην ΕΤΕ θα ισχύσει, αν δεν συμπληρωθούν οι θέσεις! Θα πιέσει με εκβιασμούς, όπως «εθελοντικά» γίνονται και οι υπερωρίες.
· Τα όποια «επιδόματα» δοθούν ως δόλωμα προβάλλονται (εκβιαστικά) ως ισχυρό κίνητρο για πολλούς, αφού οι πενιχροί μισθοί μας δε φτάνουν ούτε για τα απαραίτητα. Σύντομα όμως οι τραπεζίτες θα το χρησιμοποιήσουν για να συμπιέσουν κι άλλο τους μισθούς προς τα κάτω, ώστε «εθελοντικά» πια να το επιζητούν όλοι οι συνάδελφοι!

Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων καταδικάζει την κατάπτυστη σύμβαση. Πολλά καταστήματα από την Εθνική κι άλλες τράπεζες έστειλαν υπογραφές καταδικάζοντάς την, ενώ στις περιοδείες που έκαναν οι «πεφωτισμένοι» συνδικαλιστές για να μας πείσουν για τα «οφέλη» της, συνάντησαν αντιδράσεις από τους συναδέλφους! Η φετινή Γ. Συνέλευση πρέπει να αποτελέσει σταθμό για να αποφασίσουν οι ίδιοι οι συνάδελφοι αν επιθυμούν την ακύρωση της σύμβασης! Αν ο ΣΥΕΤΕ δεν υπογράψει σύμβαση για τα ωράρια με την ΕΤΕ, η κλαδική σύμβαση δεν μπορεί να ισχύσει! Καλούμε τους συναδέλφους να παραβρεθούν μαζικά στη Γ. Συνέλευση, να στείλουν κείμενα υπογραφών ενάντια στην απελευθέρωση του ωραρίου και οι ΕΑΚ να συγκαλέσουν συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς! Η Πρόταση Προοπτικής θα καταθέσει ψήφισμα ενάντια στην απελευθέρωση του ωραρίου, καλούμε όλους τους συναδέλφους για την υπερψήφισή του!



Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι τα συμφέροντα των επιχειρήσεων και των εργαζομένων είναι αντιστρόφως ανάλογα μεγέθη. Όσο πιο πολύ αναπτύσσονται τα κέρδη των εργοδοτών, τόσο πιο πολύ συμπιέζονται τα εργατικά μας δικαιώματα. Ο ανταγωνισμός και οι νόμοι της αγοράς επιτάσσουν ακόμα χαμηλότερους μισθούς, αύξηση των ορίων ηλικίας, ελαστικές σχέσεις εργασίας. ΕΕ, κυβέρνηση ΝΔ και συμπολίτευση ΠΑΣΟΚ ασκούν τρομοκρατική πολιτική λιτότητας για τους εργαζόμενους, ενώ πασχίζουν για την ευημερία των απανταχού εργοδοτών. Το τελευταίο σκάνδαλο με τα ομόλογα αποδεικνύει ότι λεφτά για αυξήσεις στους εργαζόμενους υπάρχουν πολλά, αλλά μπαίνουν σε λάθος (λίγες κι εκλεκτές) τσέπες!

Η συμβιβασμένη και υποταγμένη ηγεσία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ - ΟΤΟΕ δεν έκανε όχι μόνο το αυτονόητο, να στηρίξει με έμπρακτη αλληλεγγύη το συγκλονιστικό φοιτητικό κίνημα εδώ και ένα χρόνο, αλλά αρνήθηκε το κοινό συντονισμό και το Μέτωπο Παιδείας – Εργασίας ! Έκλεισε τα αυτιά στις εκκλήσεις των φοιτητών για κοινό αγώνα, όπως τα είχε κλείσει και στην απεργία των δασκάλων, αλλά και στις απαιτήσεις των εργαζόμενων για να μπούμε στη μάχη και να νικήσουμε!
Τώρα που η διοίκηση έχει «ξεσαλώσει» (απολύσεις ενοικιαζόμενων, δραστική μείωση προσωπικού, παράνομες προσλήψεις νέων με συμβάσεις, σεμινάρια τα Σάββατα κλπ.), η ηγεσία του ΣΥΕΤΕ συνεχίζει στην ίδια τακτική και με τις αναντίστοιχες προτάσεις για την επιχειρησιακή σύμβαση! Η επιδοματολογία δεν οδηγεί πουθενά, όταν έμπρακτα δεν έχει καταφέρει με τον προσανατολισμό της να αντιπαλέψει τις αντεργατικές ρυθμίσεις της ΕΤΕ και τις καταγγελίες των συναδέλφων για απλήρωτες υπερωρίες, μη καταβολή επιδομάτων, εντατικοποίηση.
Ο απολογισμός ενός χρόνου του νέου ΔΣ του ΣΥΕΤΕ μετά τις εκλογές, είναι απογοητευτικός και αρνητικός για τα δικαιώματά μας. Η ηγεσία του Συλλόγου έχει μετατραπεί σε μια γραφειοκρατική ελίτ, μακριά από τους εργαζόμενους, και μόνο λίγες φορές στη φρασεολογία θυμίζει κάτι από εργατικό σωματείο. Πρακτικά έχει αποδεχτεί την πολιτική Αράπογλου, και δεν προσπαθεί να ανατρέψει τη μετατροπή μας από υπάλληλους σε πωλητές που κυνηγούν στόχους, σε φτηνούς εργαζόμενους, αναλώσιμους, ατομικά διαπραγματεύσιμους. Ο σχεδιασμός για το 2007 είναι μια από τα ίδια, όπως φαίνεται και από την επιχειρησιακή σύμβαση και την ανυπαρξία οποιουδήποτε αγώνα για το ασφαλιστικό, ενώ η γνώμη των εργαζόμενων απουσιάζει παντελώς.

Να περάσουμε στην αντεπίθεση με ένα νικηφόρο εργατικό κίνημα!

Απέναντι στη συντονισμένη επίθεση του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι μπορούμε και πρέπει να αρθρώσουμε το δικό μας λόγο αντίστασης, ρήξης και ανατροπής αυτής της πολιτικής. Έξω από το γραφειοκρατικό και κομματικό συνδικαλισμό, να οργανωθούμε σε κοινό αγώνα προβάλλοντας τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας. Οι μαζικοί ανυποχώρητοι αγώνες μπορούν να νικήσουν, όπως απέδειξαν οι μαχόμενοι φοιτητές, πετυχαίνοντας την αναδίπλωση της κυβέρνησης στην αναθεώρηση του συντάγματος, και αμφισβητώντας τον αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο, ακόμη και μετά την ψήφισή του.
Υπάρχει και άλλος δρόμος, και σας καλούμε να τον βαδίσουμε μαζί: η δύναμη του αγώνα των ίδιων των εργαζόμενων. Μπορούμε να βάλουμε φρένο σε αυτή την πολιτική. Μπορούμε να έχουμε κατακτήσεις και νίκες στο σήμερα!

Η Πρόταση Προοπτικής σας καλεί να καταψηφίσετε στη Συνέλευση τον διοικητικό απολογισμό για το 2006, αλλά και τον επερχόμενο προγραμματισμό «δράσης». Σας καλούμε να καταψηφίσετε τις ηγεσίες και τις πολιτικές που δεν προωθούν τα εργατικά συμφέροντα! Να απαιτήσουμε την απόσυρση της απαράδεκτης σύμβασης για το ωράριο, που μας αφορά όλους!

Να διεκδικήσουμε με βάση τις δυνατότητες και τις σύγχρονες ανάγκες μας:
- Ριζικές αυξήσεις στους μισθούς, πρώτος μισθός 1400 ευρώ για τους προσληφθέντες.
- 35ωρο – πενθήμερο, 8 – 3, Δευτέρα – Παρασκευή, με προοπτική το 30ωρο.
- Μαζικές προσλήψεις με δημόσιες διαφανείς διαδικασίες.
- Κατάργηση των στόχων. Όχι στη σύνδεση μισθού – παραγωγικότητας.
- Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων. Επιστροφή των κλεμμένων στα ταμεία.
- Ούτε 1 ώρα απλήρωτη υπερωρία! Να μη δηλώσει κανείς απόγευμα – Σάββατο!
- Κατάργηση των εξάμηνων συμβάσεων. Ίδιες εργασιακές σχέσεις για όλους.
- Κατάργηση του θεσμού των εποινεικιαζόμενων. Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΕΤΕ (21 Απριλίου)

Απρίλιος 2007
Για επικοινωνία (και κείμενα υπογραφών): 2103695042 (25042), 2107253337, 2103344332(14432)
Τα νέα της Πρότασης Προοπτικής στο διαδίκτυο: protasiprooptikis.blogspot.com
e-mail: protasiprooptik@in.gr

Κείμενο Υπογραφών Συνδικαλιστών Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα

Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, συνδικαλιστές στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα :

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον ηρωικό αγώνα των φοιτητών και των εκπαιδευτικών ενάντια στον αντιδραστικό Νόμο-Πλαίσιο που προωθεί την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων των πτυχίων και την πειθάρχηση των φοιτητών, ένα νόμο που εντάσσεται στο πλαίσιο των στρατηγικών επιλογών της Ε.Ε. και της «διαδικασίας της Μπολόνια».
Ο αγώνας των φοιτητών αφορά όλους τους εργαζομένους, όλο το λαό, γιατί αγωνίζονται για το δικαίωμα σε μια δημόσια και δωρεάν παιδεία χωρίς ταξικούς φραγμούς. Αυτό που κρίνεται σήμερα δεν είναι μόνο η τύχη του νόμου-έκτρωμα για την παιδεία. Είναι πάνω απ’ όλα το αν θα έχουμε κλιμάκωση ή ανάσχεση της επίθεσης της κυβέρνησης. Όχι μόνο ενάντια στη νεολαία, αλλά ενάντια συνολικά στον εργαζόμενο λαό.
Δεν ξεχνάμε ότι χάρη στον αγώνα των φοιτητών η αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος και η προώθηση των ιδιωτικών ΑΕΙ υπέστη σοβαρό πλήγμα.
Καταγγέλλουμε τον αυταρχισμό της κυβέρνησης που καταφεύγει στην ωμή αστυνομική βαρβαρότητα ενάντια στους φοιτητές και τους εκπαιδευτικούς και
Απαιτούμε να παύσει τώρα κάθε δίωξη ενάντια στους αγωνιστές.
Εκτιμούμε ότι σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία που φοιτητές και πανεπιστημιακοί συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις για την απόσυρση του νόμου και η κυβέρνηση κάνει επίδειξη αυταρχισμού, ήρθε ώρα το εργατικό κίνημα να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί. Χρειάζεται όλα τα εργατικά σωματεία και οι ομοσπονδίες να πάρουν θέση απέναντι στον αντιδραστικό Νόμο-Πλαίσιο και συνολικά την εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» και να συμβάλλουν σε ένα πανεργατικό – παλλαϊκό μέτωπο για τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Με αυτό τον τρόπο θα συμβάλουμε ώστε να είναι πραγματικά νικηφόρα η σύγκρουση στην Παιδεία, αλλά και να ανοίξει ο δρόμος για μαζικούς εργατικούς αγώνες ενάντια στη μόνιμη λιτότητα, την ελαστική εργασία, τις ιδιωτικοποιήσεις, την αντιασφαλιστική «μεταρρύθμιση». Ενάντια συνολικά στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και των προηγούμενων διαχειριστών της συντηρητικής επίθεσης.
Καλούμε τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΑ, κάθε Εργατικό Κέντρο και Ομοσπονδία αλλά και κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο να συντονίσουν τη δράση τους και να συναντηθούν με το αγωνιζόμενο φοιτητικό και εκπαιδευτικό κίνημα και να προκηρύξουν 24ωρη πανεργατική απεργία στις 22 Μάρτη απέναντι στην κυβερνητική πολιτική.
Ήρθε η ώρα να βγουν οι εργαζόμενοι στο προσκήνιο !

Υπογραφές
1. Αβραμίδης Ανδρέας, επιτρ. υγ. ασφ. Εργ. ΕΤΕ-ΔΕΗ
2. Αγαπητός Θανάσης, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Β΄ Θεσ/κης
3. Αδαμόπουλος Νίκος, Γ.Σ. της ΠΟΕ- ΟΤΑ
4. Αλεξανιάν Γιάννης, Δ.Σ. ΕΙΝΑΠ
5. Αλεξόπουλος Τάκης, Δ.Σ. Εργαζόμενων στο Μετρό
6. Αναγνώση Βίκυ, αιρετός ΕΛΜΕ Νοτ. Αθήνας
7. Αναστούλης Παύλος, Ε.Ε. Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου
8. Άντζελ Αλβέρτος, 5μελής ΕΙΝΑΠ Ερ. Σταυρού
9. Αντωνόπουλος Παύλος, Γ.Σ. ΑΔΕΔΥ
10. Αργυρόπουλος Δημήτρης, Δ.Σ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. «ΑΘΗΝΑ»
11. Αργυρός Δημήτρης, Δ.Σ. σωμ. Εμποροϋπαλλήλων Νομού Ιωαννίνων
12. Αρώνης Γιάννης, Δ.Σ. Συλλόγου Εργ Φροντιστήρια Καθηγητών Χανίων
13. Αυγουστίνου Μαρία, ΕΛΜΕ Πειραιά
14. Αφέντης Τάσος, πρ. γραμματέας Τεχν. Επιμ. Δυτ. Μακεδονίας-Θεσσαλίας
15. Βαινάς Παντελής, πρόεδρος Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Αιγάλεω
16. Βαλάκας Γιώργος, 5μελής ΕΙΝΑΠ Ιπποκρατείου
17. Βαμβακάς Κώστας, Δ.Σ. ΕΛΜΕ Ελευσίνας
18. Βασιλειάδης Βασίλης, Δ.Σ. ΕΛΜΕ Ηλείας
19. Βεκρή Ηρώ, Δ.Σ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. «ΠΡΟΟΔΟΣ»
20. Βουραζέρης Στράτος, μέλος Γενικής Συνέλευσης ΓΕΩΤΕΕ
21. Βούρβουλης Γιάννης γραμματέας ΠΕΣΕΑ
22. Βουρεκάς Θοδωρής, Δ.Σ. της ΟΛΜΕ
23. Βουρτσάκη Βάνα, αντιπρόεδρος Γ΄ Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης
24. Βρατσίστας Γιώργος, Δ.Σ. σωμ. Γεωπόνων ιδιωτικών υπαλλήλων Ηπείρου
25. Γαλάνη Λίτσα, Δ.Σ. σωματείου Ερυθρού Σταυρού
26. Γαλάνης Γιώργος, πρόεδρος Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. «ΠΡΟΟΔΟΣ»
27. Γαλατάς Ζώης, Δ.Σ. σωμ. Δημοτικών υπαλλήλων Νομού Ιωαννίνων
28. Γαλιατσάτος Νίκος, γραμματέας ΕΛΜΕ Κεφαλληνίας
29. Γανιάρη Έφη, Δ.Σ. Β΄ ΕΛΜΕ Αθήνας
30. Γεωργακόπουλος Κώστας, Δ.Σ. Ομοσπονδίας σωματείων Μακαροτεχνιτών
31. Γεωργιάδης Γιώργος, Δ.Σ. Πανελλήνιας Ομοσπονδ. Εργαζ. στη Ναυτιλία & τον Τουρισμό
32. Γεωργιάδου Νίνα, γραμματέας Β’ ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου
33. Γεωργίου Νίκος, γεν. γραμ. Ένωσης Λιμενεργατών Πειραιά
34. Γιακουμάκης Μανώλης, ΕΛΜΕ Χανίων
35. Γιακουμής Τάσος , Δ.Σ. Ένωσης Ιατρών Νοσοκ. Αχαΐας
36. Γιαννούλου Νατάσσα, πρόεδρος Α’ ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας
37. Γκαντώνας Γιώργος, γραμματέας Ε΄ Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης
38. Γκλαρνέτατζης Νίκος, Γ.Σ. Νομαρχιακού τμ. ΑΔΕΔΥ Θεσ/νίκης
39. Γκόβας Δημήτρης, Δ.Σ. Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου
40. Γκόβας Παναγιώτης, πρόεδρος ΕΛΜΕ Αχαΐας
41. Γκότσης Ηρακλής, Δ.Σ. Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων ΨΝΑ
42. Γκούβας Γιώργος, ΕΛΜΕ Δ΄ Ανατ. Αττικής
43. Γκρέκας Παναγιώτης, Δ.Σ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Α΄ Αθήνας
44. Γουβιάς Διονύσης, Δ.Σ. Συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου
45. Γρετσίστας Βασίλης, Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ
46. Δαλάκας Γιώργος, 5μελής ΕΙΝΑΠ Ιπποκράτειο
47. Δανιήλ Μαρία, Πρόεδρος ΕΛΜΕ Καλλιθέας, Ν. Σμύρνης, Μοσχάτο
48. Δαφνής Γρηγόρης, Γ΄ ΕΛΜΕ Αθήνας
49. Δεμερδελής Γιώργος, πρόεδρος ΕΛΜΕ Β΄ Έβρου
50. Διαβολάκης Θανάσης, μέλος Δ.Σ. Ομοσπονδίας Ιδιωτ. Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας
51. Διαγκωνάκη Αργυρώ. Δ.Σ. εκπ. Π.Ε. Ηρακλείου
52. Διαμάντης Βασίλης, Δ.Σ. Σωματείο εκδόσεων «Ελληνικά Γράμματα»
53. Δικαιάκος Μιχάλης, Δ.Σ. Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείου & Κέντρων Υγείας Μαγνησίας
54. Ευσταθίου Μηνάς πρόεδρος ΠΕΣΕΑ
55. Ζαγανίδης Χρήστος, Δ.Σ. ΕΛΜΕ Ηλείας
56. Ζαγούρα Στέλλα, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Κέρκυρας
57. Ζαρκινού Βάσω, Δ.Σ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Ηλιούπολης
58. Ζορμπαλά Τϊνα, πρόεδρος του Συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου
59. Ζούπα Στέλλα, Δ.Σ. Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου
60. Ζυμαράς Μανώλης, Δ.Σ. σωματείου Νοσοκομείου Χίου
61. Ζωιτσάκος Σωτήρης, Ε’ ΕΛΜΕ Ανατ. Αττικής
62. Ηλίας Νίκος, Δ.Σ. σωμ. Εργ. στο μέταλλο Νομού Ιωαννίνων
63. Θεοδώρα Ντίνα, γραμματέας Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε Αργοσαρωνικού
64. Θεοδωρόπουλος Θοδωρής πρόεδρος Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. «ΑΘΗΝΑ»
65. Θεοδωρόπουλος Λάμπης, Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζ. Δήμου Πάτρας
66. Ιατρού Χρήστος, Δ.Σ. εργ. καθαριότητας Δήμου Πάτρας
67. Ιωάννου Χρήστος, μέλος ΔΣ ΙΝΕ-ΟΙΕΛΕ
68. Καβακλής Λουκάς, Γραμματέας Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Αριστοτέλης
69. Κάβουρας Δημήτρης, Δ.Σ. Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας
70. Καβρουλάκης Μάρκος, Δ.Σ. σωμ. Εργαζ. ΕΕΤΑΑ
71. Κακαγιάννης Αντώνης, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Σάμου
72. Κακός Νεοκλής, μέλος Γεν. Συν. ΓΕΩΤΕΕ
73. Καλαμαράς Φώτης, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. « Γ. Σεφέρης»
74. Καλαμπόκας Σωτήρης, αντιπρ. συνεδρ. ΠΟΣΤ ΕΛΤΑ
75. Καλαμπόκας Χρήστος, αντιπρ. ΤΕΕ
76. Καλόγηρος Νίκος αντιπρόεδρος Δ.Σ. συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Καλλιθέας
77. Καλομοίρης Γρηγόρης, Δ.Σ. ΟΛΜΕ
78. Καλούσης Ακρίτας, πρόεδρος Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Κερατσινίου
79. Καππής Γιώργος, πρόεδρος Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Α΄ Αθήνας
80. Καπράνας Ζήσης Δ.Σ. συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Περιστερίου
81. Καραβάς Αντώνης, 5μελής ΕΙΝΑΠ Ερ. Σταυρού
82. Καραγιαννοπούλου Σία, Δ.Σ. ΠΟΔΑ
83. Καραγκούνη Βάσω, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Κω
84. Καρακώστας Κώστας, Δ.Σ. Α’ ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας
85. Καραχάλιος Νίκος, Σύλλογος ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου
86. Κάργας Γιώργος, αντιπρ. Συνέδριο ΠΟΣΔΕΠ
87. Καρπετάκης Γιώργος, Δ.Σ. εκπ. Π.Ε. Ηρακλείου
88. Κατίντζαρος Τάσος, γραμματέας Συλλόγου Προσωπικού σωματείων μελών ΟΤΟΕ
89. Κάτσαρης Παναγιώτης, μέλος Γεν. Συν. ΓΕΩΤΕΕ
90. Κάτσικας Χρήστος, Δ.Σ. ΕΛΜΕ Καλλιθέας, Ν. Σμύρνης, Μοσχάτο
91. Κατσιμάρδος Δημήτρης, Δ.Σ. Πανελ. Συλλόγου υπαλλήλων αθλ. σωματείων
92. Κατσιώλα Λίνα, πρόεδρος σωμ. Βιβλίου- χάρτου Νομού Θεσ/κης
93. Καυκαλάς Μανόλης, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΟΤΟΕ
94. Καυκιάς Θανάσης, αντιπρόεδρος σωμ. Εργαζ. δήμου Βύρωνα
95. Κεφαλληνός Παναγιώτης, αντιπρόεδρος Ένωσης Τεχνικών Υπ. Δ. Αθήνας
96. Κεχαγιά Ελένη, Δ.Σ. ΣΤ’ ΕΛΜΕ Αθήνας
97. Κλειδοπούλου Αγάπη Δ.Σ. συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Αργυρούπολης
98. Κλεφτοδήμος Δημήτρης, Δ.Σ. εργαζ. Νομαρχίας Αθήνας, Δ.Σ. ΕΜΔΥΔΑΣ
99. Κλιάφα Άρτεμις, Δ.Σ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Βύρωνα
100. Κοβιός Γιώργος, Δ.Σ. Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών
101. Κόκλας Μπάμπης, πρόεδρος Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας
102. Κορδάτος Κώστας, Β΄ ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας
103. Κορδώνης Γιώργος, ΕΛΜΕ Α’ Αθήνας
104. Κοσμοπούλου Όλγα, Εκτ. Γρ. ΟΕΝΓΕ
105. Κοτίνης Χρήστος, γραμματέας Β΄ Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης
106. Κοτσιφάκης Θέμης, Δ.Σ. ΟΛΜΕ
107. Κουρής Μπάμπης, εκπρ. εργαζ. επιτρ. υγιειν. & ασφ. , αντιπρ. συνεδρ. Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων Ελλάδας
108. Κουρμπέλης Γιώργος πρόεδρος Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Γλυφάδας
109. Κουρούκλης Διονύσης, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Νάουσας
110. Κουτούλας Γιώργος, Δ.Σ. σωματείου Νοσοκομείου Θριάσιου
111. Κουτσοδόντης Γιάννης, Δ.Σ. σωματείου Νοσοκομείου Χίου
112. Κρεασίδης Γιώργος, αναπλ. γραμματέας σωματείου Βιβλίου- χάρτου Νομού Θεσ/κης
113. Κρητικός Σταμάτης, γραμματέας ΣΕΦΚ
114. Κυριακάκης Γιάννης, ΕΛΜΕ Χανίων
115. Κωνσταντόπουλος Π, αντιπρόεδ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Αριστοτέλης
116. Κωσταράκος Δημήτρης, πρόεδρος ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας
117. Κωστάρας Φώτης, εκπρόσωπος εκπ. Β΄βάθμιας σε ΠΥΣΔΕ Ηλείας
118. Κωστόπουλος Κώστας, ΕΛΜΕ Ζωγράφου
119. Λαλιώτης Μιχάλης, Δ.Σ. Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου
120. Λαμπράκης Στέλιος, ΕΛΜΕ Ηρακλείου
121. Λάμπρου Βύρων, Γραμματέας ΕΛΜΕ Καβάλας
122. Λεκάκη Άννα, ταμίας ΣΕΦΚ
123. Λέφας Βασίλης, Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζ. Δήμου Πάτρας
124. Λιάτσου Χρυστοφορούλα Νομ. Τμήμα ΑΔΕΔΥ Αιτωλοακαρνανίας
125. Λιόντος Βασίλης, πρόεδρος Δ.Σ. συλλόγου δικαστικών υπαλλήλων Χανίων
126. Λυσίκατος Νίκος, αντιπρόεδρος Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Αμαρουσίου
127. Μαγγαλιού Μάτα, Δ.Σ. Συλλόγου εκπαιδ. Π.Ε. Υπαίθρου Θεσ/κης
128. Μαγγαλιού Μάτα, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Υπαίθρου Θες/νίκης
129. Μαΐστρος Γιάννης, αντιπρόεδρος ΠΟΣΔΕΠ
130. Μακρής Βασίλης, πρόεδρος Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. «ΓΛΗΝΟΣ»
131. Μανδέλου Μαρία, Δ.Σ. Ένωσης Γονέων Ναυπακτίας-Λευκάδας
132. Μάντζαρης Μιχάλης Δ.Σ. ομοσπονδίας ιατρικών επισκεπτών
133. Μανωλεθάκης Βαλάντης, Δ.Σ. Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Ρεθύμνου
134. Μαριόλης Δημήτρης, Δ.Σ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Α΄ Αθήνας
135. Μαρκάκης Γιάννης, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. «Σωκράτης» Αν. Αττικής
136. Μαρκόπουλος Σπύρος, Δ.Σ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. «Παρθενώνας»
137. Μαρτάλης Σωτήρης, Γ.Σ. ΑΔΕΔΥ
138. Μάτσα Κατερίνα, Γ.Σ. ΑΔΕΔΥ
139. Μαυρέλος Βασίλης Γ.Σ. ΑΔΕΔΥ
140. Μαυροματάκη Δέσποινα, Δ.Σ. ΣΤ’ ΕΛΜΕ Αθήνας
141. Μαύρος Γιώργος, Β΄ ΕΛΜΕ Αθήνας
142. Μαχά Μαρία, Γ΄ ΕΛΜΕ Αθήνας
143. Μεγαλοοικονόμου Θόδωρος, ΕΙΝΑΠ, 5μελής ΨΝΑ
144. Μελαμπιανάκη Ζέττα, αντιπρόεδ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Ν. Σμύρνης
145. Μιχαηλίδης Μάριος, Σύλλογος Εκπ. Π.Ε. Λειβαδιάς
146. Μουγιάκος Θοδωρής, αντιπρ. ΤΕΕ
147. Μουζάκη Κική, ΕΛΜΕ Νοτ. Αθήνας
148. Μπάκας Κώστας, 5μελής ΕΙΝΑΠ Γεν. Κρατικού
149. Μπαλάσκας Λάμπρος, αντιπρ. ΕΛΜΕ Δράμας
150. Μπαμπίλης Δημήτρης, μέλος Δ.Σ. ΣΕΦΚ
151. Μπάρκος Κώστας, 5μελής ΕΙΝΑΠ Γεν. Κρατικό Νίκαιας
152. Μπάρμπας Δημήτρης, Δ.Σ. σωμ. Εργ. ΟΤΑ Νομού Λάρισας
153. Μπασιούκας Μάρκος, Δ.Σ. ΕΛΜΕ Νοτ. Αθήνας
154. Μπαχούρου Βάσω, Ε.Ε. Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου
155. Μπελιά Ελένη Δ.Σ. συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Αργυρούπολης
156. Μπιμπής Αλέξης, 5μελής ΕΙΝΑΠ Θριάσιου Νοσοκομείου
157. Μπίρμπα Ουρανία, πρόεδρος σωματείου ΕΒΟ ΠΥΡΚΑΛ Αιγίου
158. Μπιτοπούλου Ντίνα, Δ.Σ. σωματείου Νοσοκομείου Ιπποκράτειου
159. Μπιχάκης Φώτης, αντιπρόεδρος ΕΛΜΕ Χανίων
160. Μπόϊκος Σάκης, Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ. Π.Ε. Σερρών
161. Μπουγάτσος Γιώργος, ΕΙΝΑΠ
162. Μπουγουρτζής Ηλίας, γραμματέας Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Κέρκυρας
163. Μπούσιος Βασίλης, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Λάρισας
164. Μπρέκης Ηλίας, πρ. πρόεδρος πανελ. Σωματείου χειριστών
165. Νάνος Βαγγέλης, μέλος Διοίκησης Ε.Κ. Πρέβεζας
166. Νίκας Λεωνίδας αιρετός ΠΥΠΣΕ Πειραιά
167. Νικολαϊδης Γιώργος, Δ.Σ. ΙΣΑ
168. Νικολάου Σταμάτης, πρόεδρος Ε΄ ΕΛΜΕ Αθήνας
169. Νικολάρας Βασίλης, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Κω
170. Νίκος Σταύρας, αντιπρ. Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων Ελλάδας
171. Ντέλης Αντώνης, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Αργοσαρωνικού
172. Ντόμαλης Αποστόλης, γρ. σωμ. Τύπου-χάρτου Λάρισας
173. Ξυδάκη Κατερίνα, 5μελής ΕΙΝΑΠ Γεν. Κρατικό
174. Οθωναίος Στέλιος, Δ.Σ. Ε΄ ΕΛΜΕ Αθήνας
175. Οικονομάκης Γιώργος αντιπρόσωπος 8ο Συνέδριο ΠΟΣΔΕΠ
176. Παζάλος Γιώργος, Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. «ΑΘΗΝΑ»
177. Παναγιωτόπουλος Χρήστος, πρόεδρος σωμ. εργ. δήμου Βύρωνα
178. Πανοπούλου Φωτεινή, πρόεδρος ΕΛΜΕ Ευρυτανίας
179. Πανουτσακόπουλος Χρήστος, Δ.Σ. σωματείου ΕΒΟ ΠΥΡΚΑΛ Αιγίου
180. Παπαγιαννακόπουλος Δημήτρης, αντιπρόεδρος ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων-Φυλής
181. Παπαδέας Χρήστος, αντιπρόεδρος Δ.Σ. Ομοσπονδίας Ξένων Αεροπορικών Εταιρειών
182. Παπαδημητρίου Νίκος, Δ.Σ. Συλλόγου εργαζόμενων Άλφα Μπανκ, προερχόμενων εκ της Ιονικής
183. Παπαϊωάννου Αριάννα, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Ξάνθης
184. Παπακωνσταντίνου Σπύρος, Δ.Σ. σωματείου Νοσοκομείου Αμαλία Φλέμιγκ
185. Παπακώστα Αννίτα, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Πάτρας
186. Παπακώστας Σπύρος, μέλος ΔΣ Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. « Κ. Σωτηρίου»
187. Παπαλεξίου Νίκος, Δ.Σ. Συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου
188. Παπανικολάου Πάνος, Δ.Σ. ΕΙΝΑΠ
189. Παπατσίμπος Βασίλης, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Κω
190. Παπαχατζής Ηλίας, πρόεδρος ΕΛΜΕ Ηλείας
191. Παππάς Γιάννης, Δ.Σ. εργ. αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος
192. Πατσόγλου Σάββας, μέλος ΔΣ Ζ΄ Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης
193. Πελεκούδας Νίκος, Δ.Σ. ΠΟΛ
194. Πέτικας Γιώργος, πρόεδρος Συλλόγου Προσωπικού σωματείων μελών ΟΤΟΕ
195. Πετρίδης Γιάννης, Β΄ ΕΛΜΕ Μεσσηνίας
196. Πιτσοθανάσης Γιώργος, αν. γραμ. συνδ. εργαζ. ΙΓΜΕ
197. Πολάκης Γιώργος, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Ρεθύμνου
198. Πολάκης Παύλος, Δ.Σ. Ι.Σ. Πειραιά
199. Πολυζώνης Βαγγέλης, μέλος διοίκησης ΓΕΩΤΕΕ
200. Πολυχρονιάδης Δημήτρης, Γραμματέας Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Αμαρουσίου
201. Ποντικάκης Φώτης, αντ. Συλλόγου εκπαιδ. Π.Ε. Χανίων
202. Ποταμιάνος Γιάννης, Δ.Σ. ΕΛΜΕ Β’ Δυτ. Αττικής
203. Πότσης Κώστας, μέλος ΔΣ Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. «Περικλής»
204. Πουλόπουλος Δημήτρης, Δ.Σ. Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου
205. Πραμαντιώτης Χρήστος, Δ.Σ. Ένωσης Συντακτών Περιοδικού, Ηλεκτρονικού Τύπου
206. Πράσσος Στέφανος, πρόεδρος σωματείου εργαζόμενων στην ενέργεια «Αλληλεγγύη»
207. Πρεκατές Χρήστος, Γ.Σ. ΟΕΝΓΕ
208. Ρέππα Ντίνα, μέλος του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ
209. Ρέππας Χρήστος, πρόεδρος Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Αργοσαρωνικού
210. Ρήγας Παναγιώτης Δ.Σ. συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Περιστερίου
211. Ρίζου Θεοδώρα, Δ.Σ. διοικητικών υπαλλήλων Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
212. Ροπαλίδης Κώστας, Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζ. Δήμου Πάτρας
213. Σβόλης Κώστας, Δ.Σ. Πανελ. Σωματείου εκτάκτων Υπουργείου Πολιτισμού
214. Σεκερτζής Θωμάς, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Σερρών
215. Σιούτης Βασίλης, Δ.Σ. ΕΛΜΕ Ν. Σμύρνης, Καλλιθέας, Μοσχάτου
216. Σιούτης Σπύρος, Δ.Σ. σωμ. Εργαζομένων στη Νομαρχία Πρέβεζας
217. Σκαρτσίλας Σωτήρης, Δ.Σ. Συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. «ΑΘΗΝΑ»
218. Σμήλιος Ηλίας, αντιπρ. συνέδριου ΔΟΕ
219. Σμυρνιώτης Χάρης, γραμ. συνδικάτου εργαζ. ΙΓΜΕ
220. Σουραή Ροζίτα, ΕΛΜΕ Αν. Αττικής
221. Σπαχή Αρετή, Δ.Σ. ΕΛΜΕ Ηρακλείου
222. Σπηλιοπούλου Βάνα, γραμμ. Σωματείου Βοσινάκη
223. Σπυροπούλου Ελένη, ΕΛΜΕ Ν. Σμύρνης, Καλλιθέας, Μοσχάτου
224. Σταμπουλή Κατερίνα, Δ.Σ. Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου
225. Σταυρόπουλος Παναγιώτης, γρ. ΕΛΜΕ Αχαϊας
226. Σταυρόπουλος Τάσος πρόεδρος Ε’ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής
227. Στόλης Νίκος, γραμ. Η’ Συλλόγου εκπαιδ. Π.Ε. Θεσ/κης
228. Ταλαχούπης Αποστόλης, Γεν. Συμβ. Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας
229. Ταμβάκης Θεολόγος, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Ξάνθης
230. Ταμπακοπούλου Γεωργία, αντιπρ. τοπ. διοικ. Λέσβου σωμ. Εκτάκτων ΥΠΠΟ
231. Τζαφάς Βασίλης, αντιπρόεδρος ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας
232. Τζαφέρης Γιώργος, Γεν. Συμβουλ. Ομοσπονδίας Νομαρχιακών Υπαλλήλων
233. Τζιορτζιώτης Σταύρος, γραμματέας Δ.Σ. ΕΛΜΕ Νοτ. Αθήνας
234. Τζούμας Θανάσης, Δ.Σ. ΕΛΜΕ Νομού Ιωαννίνων
235. Τζούτζιος Κώστας, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Πάτρας
236. Τουλγαρίδης Κώστας, Δ.Σ. ΔΟΕ
237. Τριανταφυλλόπουλος Χρήστος, αιρετός σε Δ.Σ. συνεταιρισμού εργ. ΕΕΤΑΑ
238. Τριανταφυλλοπούλου Χριστίνα, μέλος Γεν. Συν. ΓΕΩΤΕΕ
239. Τρόντσιου Λίτσα, ΔΣ Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσ/νίκης
240. Τσαγκαράτου Αιμιλία, πρόεδρος Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. «Παρθενώνας»
241. Τσάτσης Σπύρος σύλλογος εκπ/κών Π.Ε. Αιγάλεω
242. Τσελεπίδης Σάββας, Δ.Σ. Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσ/κης
243. Τσελέτας Νίκος, Δ.Σ. Συλλόγου εκπαιδ. Π.Ε. Λευκάδας
244. Τσιγγούνης Γιάννης, Δ.Σ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Γλυφάδας
245. Τσίγκρα Μένη, Σύλλογος Εκπ. Ρεθύμνου
246. Τσιριγώτης Θανάσης, πρόεδρος ΕΛΜΕ Γ΄ Δυτικής Αττικής
247. Τσουκάλης Δημήτρης ταμίας Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Χαϊδαρίου
248. Φατούρου Αγγελική, Δ.Σ. ΕΛΜΕ Β΄ Δυτ. Αττικής
249. Φλέγκα Βίκυ, Δ.Σ. σωμ. εργ. ΕΕΤΑΑ
250. Φραντζεσκάκη Αναστασία, Δ.Σ. Ενωσης Μονίμων Υπαλλήλων ΟΛΠ
251. Φύτρος Πέτρος, γραμματέας Α’ ΕΛΜΕ Κυκλάδων
252. Φωτιάδου Ελένη, Δ.Σ. Σωματείου Εργ. Δήμου Καλλιθέας
253. Χάγιου-Κωνσταντινίδου Νόρα, αιρετή εκπροσ. εργαζομ. σε Υ.Σ. ΙΓΜΕ
254. Χασαπάκης Παναγιώτης, Δ.Σ. σωματείου Ερυθρού Σταυρού
255. Χατζή Μαρία, γραμματέας Σ.Ε.Φ.Ι.Ε. Θεσ/κης
256. Χονδρογιάννης Φάνης, Δ.Σ. συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Κέρκυρας
257. Χρηστίδου Χριστίνα, Δ.Σ. σωματείου ΜΟΔ
258. Χρήστου Διονύσης, Γεν. Γραμματέας Δ.Σ. Συλ. Εργ. ΤΥΠΕΤ
259. Χριστοφόρου Νίκος, πρόεδρος Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Λαγκαδά
260. Χρόνη Μαρία, Δ.Σ. σωματείου Νοσοκομείου Α. Συγγρού
261. Χρυσανθακοπούλου Αγγελική, Δ.Σ. Ένωση Λογιστών Αθήνας
262. Χρυσικού Γιαννούλα, μέλος γεν. συνευλ. Ε.Κ. Λευκάδας
263. Ψυχογιόπουλος Ηλίας, Διοικ. Επιτροπή Ε. Κ. Πάτρας

Κείμενο Υπογραφών αντιπροσώπων του ΕΚΑ

Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, εκλεγμένοι αντιπρόσωποι στο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας:

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον ηρωικό αγώνα των φοιτητών και των εκπαιδευτικών ενάντια στον αντιδραστικό Νόμο-Πλαίσιο που προωθεί την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων των πτυχίων και την πειθάρχηση των φοιτητών, ένα νόμο που εντάσσεται στο πλαίσιο των στρατηγικών επιλογών της Ε.Ε. και της "διαδικασίας της Μπολόνια". Ο αγώνας των φοιτητών αφορά όλους τους εργαζομένους, όλο το λαό, γιατί αγωνίζονται για το δικαίωμα σε μια δημόσια και δωρεάν παιδεία χωρίς ταξικούς φραγμούς. Αυτό που κρίνεται σήμερα δεν είναι μόνο η τύχη του νόμου-έκτρωμα για την παιδεία. Είναι πάνω απ' όλα το αν θα έχουμε κλιμάκωση ή ανάσχεση της επίθεσης της κυβέρνησης. Όχι μόνο ενάντια στη νεολαία, αλλά ενάντια συνολικά στον εργαζόμενο λαό.

Δεν ξεχνάμε ότι χάρη στον αγώνα των φοιτητών η αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος και η προώθηση των ιδιωτικών ΑΕΙ υπέστη σοβαρό πλήγμα.

Καταγγέλλουμε τον αυταρχισμό της κυβέρνησης που καταφεύγει στην ωμή αστυνομική βαρβαρότητα ενάντια στους φοιτητές και τους εκπαιδευτικούς, απαιτούμε να παύσει τώρα κάθε δίωξη ενάντια στους αγωνιστές.

Εκτιμούμε ότι σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία που φοιτητές και πανεπιστημιακοί συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις για την απόσυρση του νόμου και η κυβέρνηση κάνει επίδειξη αυταρχισμού, ήρθε ώρα το εργατικό κίνημα να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί. Χρειάζεται όλα τα εργατικά σωματεία και οι ομοσπονδίες να πάρουν θέση απέναντι στον αντιδραστικό Νόμο-Πλαίσιο και συνολικά την εκπαιδευτική "μεταρρύθμιση" και να συμβάλλουν σε ένα πανεργατικό - παλλαϊκό μέτωπο για τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Με αυτό τον τρόπο θα συμβάλουμε ώστε να είναι πραγματικά νικηφόρα η σύγκρουση στην Παιδεία, αλλά και να ανοίξει ο δρόμος για μαζικούς εργατικούς αγώνες ενάντια στη μόνιμη λιτότητα, την ελαστική εργασία, τις ιδιωτικοποιήσεις, την αντιασφαλιστική "μεταρρύθμιση". Ενάντια συνολικά στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και των προηγούμενων διαχειριστών της συντηρητικής επίθεσης.

Καλούμε το Εργατικό Κέντρο Αθήνας να συμμετέχει ενεργά στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 15/03 και να κηρύξει στάση εργασίας για να διευκολυνθούν οι συνάδελφοι να συμμετέχουν.

Καλούμε επίσης το ΕΚΑ, αλλά και τη ΓΣΕΕ να προκηρύξουν 24ωρη πανεργατική απεργία στις 22 Μάρτη απέναντι στην κυβερνητική πολιτική.

Ήρθε η ώρα να βγουν οι εργαζόμενοι στο προσκήνιο!

Υπογραφές αντιπροσώπων στο Συνέδριο του ΕΚΑ

1. Διαβολίτσης Τάσος, Σύλλογος Εργαζομένων Alpha Bank

2. Ιωαννίδου Πέπη, Σύλλογος Εργαζομένων Alpha Bank

3. Παυλόπουλος Γιώργος, Σύλλογος Εργαζομένων Alpha Bank

4. Λουμάκης Πάνος, Σύλλογος Εργαζομένων Alpha Bank

5. Κωνσταντινίδης Πέτρος, Σύλλογος Εργαζομένων Εμπορικής Τράπεζας

6. Μπαμπαδήμας Γιάννης, Σύλλογος Εργαζομένων Εμπορικής Τράπεζας

7. Πατσέας Θεόφιλος, Σύλλογος Εργαζομένων Εμπορικής Τράπεζας

8. Πολύζος Γιάννης, Σύλλογος Εργαζομένων Εμπορικής Τράπεζας

9. Χήτου Μαρίνα, Σύλλογος Εργαζομένων Eurobank

10. Γάτσιος Δημήτρης, Σύλλογος Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας

11. Νικολαΐδης Βασίλης, Σύλλογος Εργαζομένων Γενικής Τράπεζας

12. Αναγνωστοπούλου Δήμητρα, Σύλλογος Εργαζομένων Τραπέζας Ελλάδος

13. Ευσταθίου Κώστας, Σύλλογος Εργαζομένων Τράπεζας Ελλάδος

14. Ξιφαρά Μαρία, Σύλλογος Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας

15. Βραχά Ασημίνα, Σύλλογος Προσωπικού Σωματείων ΟΤΟΕ

16. Αντωνόπουλος Βασίλης, Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου

17. Μάρκου Άννα-Μαρία, Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου

18. Παλαιστίδης Ντίνος, Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου

19. Ρέππα Βέττα, Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών

20. Σμυρναίος Κλέαρχος, Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια

Καθηγητών

21. Σωτήρης Παναγιώτης, Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια

Καθηγητών

22. Μπαμπίλης Δημήτρης Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια

Καθηγητών

23. Γουρλάς Νίκος, Σωματείο Εργαζομένων Αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος

24. Δημόπουλος Γιώργος, Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

25. Δραγανίγος Αντώνης, Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

26. Κοιλάκου Σύλβια, Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

27. Μαυροειδής Παναγιώτης, Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

28. Παπασπυρίδης Αλέκος, Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

29. Καραμπουΐκης Αντώνης, Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας

30. Βασιλόπουλος Νίκος, Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας

31. Μιχαλοπούλου Ελένη, Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτων Υπουργείου

Πολιτισμού

32. Μπράτος Τίτος, Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτων Υπουργείου Πολιτισμού

33. Πάνου Ελένη, Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτων Υπουργείου Πολιτισμού

34. Χαμηλάκη Κατερίνα, Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτων Υπουργείου

Πολιτισμού

35. Μιχελής Κώστας, Ένωση Λογιστών Αθήνας

36. Παπαμακάριος Μιχάλης Ένωση Λογιστών Αθήνας

37. Νικολακάκης Βασίλης, Σωματείο Τεχνικών Ο.Α.

38. Παπαγεωργίου Πάνος, Κλαδικό Σωματείο Νοσηλευτών Αθήνας

39. Ρίζος Μιχάλης, ΕΙΝΕΝ

40. Μπρόφας Παναγιώτης, ΠΕΤ-ΟΤΕ

41. Στεφανής Γιώργος, ΠΕΤ-ΟΤΕ

42. Φασάκης Σταύρος ΠΕΤ-ΟΤΕ

43. Σωτηρίου Ελένη, Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων

44. Τουμπέλης Βασίλης, ΟΣΝΙΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ για ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Με αγώνα διαρκείας να καταργηθεί ο νόμος της βίας!

• 40.000 φοιτητές από όλη την Ελλάδα διαδηλώνουν την Πέμπτη 8 Μάρτη ενάντια στο νόμο-έκτρωμα του υπουργείου Παιδείας. Ανάμεσά τους, πολλοί εργαζόμενοι (και συνάδελφοι τραπεζ/λοι) γινόμαστε μάρτυρες τρομοκρατικής επίθεσης - βαρβαρότητας με χημικά και γκλομπς από τους χιλιάδες αστυνομικούς.
• Ο πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες δύο μέρες μετά, υπόσχεται στην ΕΕ ότι αν επανεκλεγεί η κυβέρνηση ΝΔ στις εκλογές, θα λύσει το ασφαλιστικό με αύξηση των ορίων ηλικίας και θα επιβάλλει πολιτική λιτότητας με αυξήσεις μισθών 2,5%!
• Το Πανελλαδικό Συντονιστικό Γεν. Συνελεύσεων και Καταλήψεων στις 9 Μάρτη τονίζει «….η προσπάθεια τρομοκράτησης του φοιτητικού κινήματος δείχνει την επιλογή της κυβέρνησης και των συμμάχων της να χτυπήσουν κάθε αντίσταση που γεννιέται απέναντι στην αντιδραστική πολιτική του. Συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη!»
• Από τον περσινό Μάιο που άρχισαν οι συγκλονιστικές κινητοποιήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος (φοιτητές, δάσκαλοι, καθηγητές, πανεπιστημιακοί), ακόμη και στην ψήφιση της αναθεώρησης του άρθ. 16, η ΓΣΕΕ (με ευθύνη των ΠΑΣΚΕ-Αυτόνομη Παρέμβαση) στάθηκε εχθρικά και ακόμα αρνείται να προκηρύξει έστω και μια πανεργατική απεργία!
• Σε ανακοίνωσή τους στις 9 Μάρτη, η ΔΟΕ-ΟΛΜΕ-ΠΟΣΔΕΠ καταγγέλλουν την αστυνομική καταστολή και βία και καλούν το λαό και τα εργατικά συνδικάτα σε αλληλεγγύη και σε οργάνωση πανεργατικής απεργίας αυτήν την εβδομάδα!
• Το Σωματείο Εργαζομένων στον Ερυθρό Σταυρό καταγγέλλει με ανακοίνωση ότι στην εφημερία της 8^ης Μάρτη δέχθηκαν σχεδόν 30 φοιτητές αλλά και συνδικαλιστές εκπαιδευτικούς αιμόφυρτους από χτυπήματα των αστυνομικών.
• Οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ ήδη έχουν προκηρύξει απεργία για τις 22 Μάρτη, ενώ αρκετοί αντιπρόσωποι του ΕΚΑ (δε συμμετέχουν συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ) με υπογραφές καλούν ΓΣΕΕ-ΕΚΑ να προκηρύξουν απεργία την ίδια μέρα.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Γίνεται φανερό από όλα αυτά τα στιγμιότυπα και χιλιάδες άλλα, ότι η επίδειξη ωμής βίας από την κυβέρνηση της ΝΔ αναδεικνύει όχι τη δύναμή της, αλλά την αδυναμία της, καθώς δεν μπορεί να κάμψει αλλιώς το κίνημα διαρκείας μετά από ένα χρόνο. Η κυβέρνηση μπορεί να ψήφισε το νόμο-έκτρωμα στη Βουλή, όμως το φοιτητικό κίνημα, με τη συμπαράσταση όλης της κοινωνίας, θα την αναγκάσει να τον πάρει πίσω.

Τώρα πρέπει οι εργαζόμενοι να βγούμε στην αντεπίθεση και να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν! Να απαιτήσουμε αξιοπρεπή κλαδική σύμβαση, βασικό μισθό 1400 ευρώ, σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς, 6ωρο-πενθήμερο, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, κατάργηση των απολύσεων και των θεσμών των συμβασιούχων. Με μέτωπο Παιδείας – Εργασίας να ανατρέψουμε την κυβερνητική πολιτική και να διεκδικήσουμε εργατικά δικαιώματα σύμφωνα με τις ανάγκες μας.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες. Τώρα η νεολαία, οι φοιτητές και οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί χρειάζονται την αλληλεγγύη και την κοινή αγωνιστική συμπόρευση όλων των εργαζομένων.

Η νίκη των φοιτητών είναι νίκη όλης της κοινωνίας.

Να αποσυρθεί τώρα ο νόμος-έκτρωμα για την ανώτατη εκπαίδευση.

Να συμμετέχουμε όλοι στα συλλαλητήρια για δημόσια – δωρεάν παιδεία.

ΟΤΟΕ-ΣΥΕΤΕ να προκηρύξουν απεργία στις 22 Μάρτη, όπως καλούν και οι φοιτητές.

ΜΑΡΤΗΣ 2007