Ομιλία της εκπροσώπου της Πρότασης Προοπτικής στη ΓΣ 1/4

-->

Ομιλία της Χριστίνας Πανδή (Κατάστημα Κέρκυρας)

Καλημέρα σας,

Έναν χρόνο πριν από το ίδιο βήμα ζητούσαμε να τεθεί ως ξεχωριστό θέμα η επιχειρησιακή σύμβαση και το πλαίσιο της προς ψήφιση. Το αίτημα μας δεν έγινε δεκτό, αντίθετα, με τη στάση της πλειοψηφίας ΔΗΣΥΕ και ΔΑΚΕ, μεθοδεύτηκε η υπογραφή της σύμβασης στην εκπνοή της τρίμηνης παράτασης και δεν εξασφαλίστηκαν τα στοιχειώδη όπως η εργασία καθώς αυτή την φορά δεν υπάρχει ρήτρα μη απολύσεων. Αντίθετα, αναγνωρίζονται τα σχέδια αναδιάρθρωσης και οι δεσμεύσεις της Τράπεζας στα πλαίσια αυτής.

Καμιά προσπάθεια δεν έγινε για την αποκατάσταση των μισθολογικών απωλειών αντίθετα υπέγραψαν ότι «θα επανεξετάσουν το τελευταίο τρίμηνο του 2017 τη σταδιακή αποκατάσταση των απωλειών»! Δηλαδή ούτε καν την ολόκληρη ή τμηματική αποκατάσταση αλλά την επανεξέταση της κάποια στιγμή στο μέλλον. Και πώς να διεκδικήσουν κάτι τέτοιο αφού αποδέχονται την κατάσταση της χώρας ως μη αναστρέψιμη και φυσικά συνηγορούν απέχοντας από οποιασδήποτε μορφής συλλογικού αγώνα ενώ ταυτόχρονα αποφεύγουν να ενημερώσουν και να οργανώσουν τους συναδέλφους καλώντας μόνο στις απεργίες-πυροτεχνήματα της ΓΣΕΕ κ ΟΤΟΕ.

Στο τελευταίο απολογιστικό ΔΣ μάλιστα, παρουσιάστηκε σαν θετικό από εκπρόσωπο της ΔΗΣΥΕ ότι έχουμε την ευκαιρία να δανειστούμε περισσότερο, αφού αντί για 5 μισθούς μπορούμε να λάβουμε ατομικό δάνειο 6 μισθών. Δηλαδή αντί να ζούμε από τους μισθούς μας, είναι θετικό να υπερχρεωνόμαστε. Δεν μας κάνει εντύπωση, να κερδίζει κάτι και η φίλη μας η Τράπεζα.

Ακόμα και για τους συναδέλφους με σοβαρά προβλήματα υγείας (ΑΜΕΑ) θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε η παροχή του επιδόματος από αναπηρία να περιλαμβάνει περισσότερα άτομα, πολλούς συναδέλφους μας που αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες. Να δίνεται δηλαδή από μικρότερο ποσοστό αλλά και να περιλαμβάνει ομάδες που τώρα αποκλείονται όπως αυτής των κωφών. Τώρα δίνεται για αναπηρία 67% και πάνω και από το 2013 μόνο για τα άτομα με κινητικά προβλήματα και μάλιστα κατόπιν νέας έγκρισης της υγειονομικής επιτροπής, που όλοι γνωρίζουν ότι εδώ και καιρό προσαρμόζει τα ποσοστά αναπηρίας προς τα κάτω, κόβοντας πολλούς συναδέλφους. Οι άδειες από μόνες τους δεν αρκούν, υπάρχουν σοβαρά θέματα που η επιχειρησιακή που υπογράφτηκε δεν αγγίζει καθόλου.

Αυτή η σύμβαση υποταγής έγινε χωρίς κανέναν αγώνα. Ούτε καν στάση εργασίας δεν έκανε ο  Σύλλογος. Αν είχαμε κάνει αληθινό αγώνα, με κινητοποιήσεις, κλιμάκωση, συμμετοχή των συναδέλφων, κι όχι κλειστές συναντήσεις του Προεδρείου, ενδεχομένως να είχαμε μια άλλη σύμβαση. Μια σύμβαση που θα ήμασταν περήφανοι για το περιεχόμενο της όχι μόνο επειδή απλά υπάρχει όπως ανέφερε στο τελευταίο ΔΣ ο Πρόεδρος που αυτάρεσκα φωτογραφίζεται δίπλα στον δ/ντα, φωτογραφία μάλιστα που φρόντισε να μπει και στο ημερολόγιο.

Ας συνεχίσουμε όμως, η Κλαδική σύμβαση που υπογράφτηκε λίγους μήνες νωρίτερα ήταν μια από τα ίδια. Πλήρης αποδοχή των σχεδίων αναδιάρθρωσης, καμία πρόβλεψη για τα σημερινά προβλήματα και την αβεβαιότητα. Μάλιστα με τις πρόσφατες εξελίξεις στην Τράπεζα Αττικής και την επιδίωξη της να καταγγείλει τη σύμβαση 14 υπαλλήλων γίνεται οδυνηρά φανερό ότι η βούληση δεν είναι αρκετή για την προστασία της εργασίας.

Όσον αφορά στην εθελουσία που ακολούθησε, εν μέσω δημοσιευμάτων για μαζικές απολύσεις, με δεδομένη την κατάργηση της ρήτρας μη απολύσεων της επιχ/κης σύμβασης, σε κλίμα εκβιαστικό, ΔΗΣΥΕ και ΔΑΚΕ αλλά και η αμήχανη ΔΑΣ αντί να προστατεύσουν τους συναδέλφους και μαζί τις θέσεις εργασίας, συναίνεσαν πλήρως με μοναδική ρητορική αγωνία τα ασφαλιστικά ταμεία. Τα αποτελέσματα αυτής τα βλέπουμε όλοι στους χώρους εργασίας μας, πίεση χωρίς προηγούμενο σε δίκτυο και κάποιες δ/νσεις, πολλαπλές αρμοδιότητες και καθήκοντα για κάθε συνάδελφο, άδεια γραφεία, καταστήματα χωρίς ταμίες, αποσπάσεις χωρίς προειδοποίηση κοκ

Και αφού λοιπόν η τράπεζα σώθηκε χάρη στην εθελουσία και την περιστολή του μισθολογικού κόστους, μπορεί και τώρα να συνεχίζει ανενόχλητη την αθρόα εισροή ειδικών συνεργατών, υψηλόμισθων δηλαδή στελεχών από την αγορά και να τους τοποθετεί σε καίριες θέσεις. Και μπροστά σε αυτό το φαινόμενο ο Σύλλογος στέκεται αμήχανος, κι αν προχθές βγήκε σχετική ανακοίνωση και στο χθεσινό ΔΣ απόφαση για απεργία, θεωρούμε πως τα αντανακλαστικά είναι πολύ αργά, το πρόβλημα εμφανίστηκε εδώ και μια δεκαετία και έχει γιγαντωθεί χάρη στην ανοχή της πλειοψηφίας. 

Ταυτόχρονα και σε συνδυασμό με την αύξηση του αριθμού των ειδικών συνεργατών, η ελαστική εργασία αυξάνει, ο αριθμός ενοικιαζόμενων χωρίς εργασιακά δικαιώματα με χαμηλούς μισθούς πολλαπλασιάζεται και ταυτόχρονα ξεπηδούν άλλες μορφές όπως προγράμματα ΙΚΥ, Internship και άλλου είδους ατομικές συμβάσεις. Η τράπεζα δηλαδή διαιρεί και βασιλεύει και ο Σύλλογος που θα έπρεπε να έχει ξεκάθαρη στάση, συνεχή αντίδραση υπερασπιζόμενος τον κανονισμό με αίτημα την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων και να υπερασπίζεται αυτές τις ομάδες των εργαζομένων κάνοντας τις μέλη του, μένει αμέτοχος.

Στο ίδιο πλαίσιο όσον αφορά στον κανονισμό του εξειδικευμένο και την ένταξη των συναδέλφων από πρώην Probank, fbb, εθνοντάτα αλλά και υπαλλήλους εθνικής που άλλαξαν δ/νσεις, τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά. 3 χρόνια σχεδιάζει η Διοίκηση τον νέο κανονισμό και όλο αυτό το διάστημα οι συνάδελφοι ζημιώνονται αλλά και δημιουργείται προσωπικό διαφορετικών ταχυτήτων ακόμα και στα ίδια γραφεία. Μπροστά σε αυτή την κωλυσιεργία της διοίκησης ο Σύλλογος δια της πλειοψηφίας δεν απάντησε δυναμικά ή μάλλον δεν απάντησε καθόλου. 

Στην σημερινή οικονομική και πολιτική συγκυρία με τα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα να βάλλονται χωρίς προηγούμενο και παράλληλα με τα σχέδια αναδιάρθρωσης για τον τραπεζικό κλάδο δεν μπορούμε να μην αντιδρούμε. Και η αντίδραση δεν πρέπει να είναι συζητήσεις με τη διοίκηση της τράπεζας των λίγων και εκλεκτών, μια ηγεσίας του συλλόγου αποκομμένη από την βάση των εργαζομένων που καλλιεργεί την ανάθεση. Η αντίδραση πρέπει να είναι αγωνιστική. Έχει όμως ΔΗΣΥΕ και ΔΑΚΕ την δυνατότητα να αντιδράσουν που ψήφισαν όλα τα παραπάνω;

Είναι απαράδεκτο να μην λαμβάνονται αποφάσεις για όλα τα θέματα στα διοικητικά συμβούλια με συμμετοχή όλων των παρατάξεων αλλά να εξουσιοδοτείται το προεδρείο και εκεί να αποφασίζεται η δράση. Ακόμα και στο χθεσινό ΔΣ που ζητήσαμε εν όψει της σημερινής συνέλευσης η απόφαση για δράση να ληφθεί από το σώμα της ΓΣ, μας αρνήθηκαν, για άλλη μια φορά εξουσιοδοτήθηκε το προεδρείο. Ένας σύλλογος εργαζομένων πρέπει να λειτουργεί συμπεριλαμβάνοντας όλους τους εργαζομένους ενεργοποιώντας τους και όχι αποκλείοντας ακόμα και εκλεγμένους αντιπροσώπους του. 

Αίτημα ενός συλλόγου εργαζομένων θα πρέπει να είναι μαζικές προσλήψεις προσωπικού με δημόσιο διαγωνισμό, ώστε να αναπληρωθούν όλα τα κενά από τα προηγούμενα χρόνια αλλά και από τους αποχωρήσαντες της πρόσφατης εθελούσιας. Η αποτροπή των προσλήψεων με αδιαφανή τρόπο. 

Επιπλέον, η αποκατάσταση των απωλειών και η διεκδίκηση αυξήσεων ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς με το μισθό μας. Να σταματήσει η διάσπαση των πολλών επιδομάτων, να ενσωματωθούν τα επιδόματα στο βασικό μισθό.

Να απαιτήσουμε να μην είναι κανείς συνάδελφος εκτός κανονισμού εργασίας, συλλογικών συμβάσεων, ασφαλιστικών ταμείων. Ενιαίο εργασιακό καθεστώς για όλους. Να καταργηθούν όλες οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Αντίστοιχα, να ενταχθούν άμεσα στους κανονισμούς των διευθύνσεων και στο εξειδικευμένο προσωπικό οι συνάδελφοι των πρ. Probank  και Fbb, και όσοι συνάδελφοι αλλάζουν διευθύνσεις. 

Να φροντίσουμε ώστε να γίνεται καταγραφή όλων των ωρών υπερωρίας και υπερεργασίας με ενιαίο σύστημα για Καταστήματα και Διευθύνσεις. Να αντισταθούμε στην εντατικοποίηση και τη σύνδεση μισθού – παραγωγικότητας.

Να πάρουμε θέση ενάντια στην αγορά «έργων» με απευθείας αναθέσεις σε εταιρείες, με αμφίβολη αξία και μεγάλο κόστος. Εκπαίδευση του προσωπικού συνεχώς για να είναι καταρτισμένο. 

Θεωρούμε επίσης ότι ο ΣΥΕΤΕ πρέπει άμεσα, σε επίπεδο κλάδου και σε πανεργατικό επίπεδο, να διεκδικήσει με αγωνιστικό τρόπο την κατάργηση από τη κυβέρνηση μιας σειράς αντεργατικών νόμων και μέτρων που ψηφίζονται τα τελευταία χρόνια, τα οποία αφορούν και έχουν πλήξει άμεσα τους εργαζόμενους στην Εθνική και ευρύτερα. Επιπλέον είναι απαραίτητο να πάρουμε θέση σε μια σειρά ζητήματα με πρώτο αυτό των πλειστηριασμών που ως μέλη της κοινωνίας αλλά και εξαιτίας της φύσης της εργασίας μας αφορά και επηρεάζει.

Για  όλα τα παραπάνω είναι απαραίτητη η άμεση σύσταση νομ. παραρτημάτων του ΣΥΕΤΕ και εκλογή ΕΑΚ σε όλους τους χώρους δουλειάς πανελλαδικά. Στη συνέχεια, σύγκληση γενικών συνελεύσεων ανά νομό και μέσω αυτών η λήψη αποφάσεων και οργάνωση της συλλογικής δράσης.

Γιατί τελικά, η ενημέρωση για τα δικαιώματά μας, η δραστηριοποίηση όλων μας, η κινητοποίηση των νέων συναδέλφων αλλά και η αναζωογόνηση των επιτροπών στους χώρους δουλειάς, είναι μικρά βήματα που θα συμβάλουν στην ανασυγκρότηση και θα επιβάλουν αλλαγή πορείας στο Σύλλογο, μια αλλαγή πορείας που κρίνεται απαραίτητη.

Είναι σημαντική λοιπόν η καταψήφιση των πεπραγμένων, τόσο του διοικητικού σκέλους όσο και του οικονομικού που για εμάς είναι απόλυτα αλληλεξαρτώμενα, και η συνειδητοποίηση της ανάγκης να φτιάξουμε ένα σύλλογο για τα εργατικά συμφέροντα, ένα σύλλογο που να μας εκφράζει.